«Ωχαδελφισμός», «αντιεπιστημονικότητα», «επιπολαιότητα», «αναξιοπιστία» και «σκοπιμότητες»: με αυτές τις απαξιωτικές για επιστήμονες λέξεις η εισαγγελέας Πρωτοδικών Βασιλική Δημοπούλου χαρακτήρισε, κατά την αγόρευσή της στη δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου, το άλλο, σκοτεινό πρόσωπο μερίδας κρατικών ιατροδικαστών, οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι με ένα ιερό καθήκον: να προσδιορίζουν μέσω της επιστήμης τους την αιτία θανάτου, ήτοι να αποφαίνονται αν αυτός οφείλεται σε εγκληματική ενέργεια ή σε παθολογικά αίτια.
Και παρότι η επιστημονική αλήθεια μπροστά σε ένα τέτοιο ερώτημα θα έπρεπε να είναι μόνο μία, στη δίκη της κατηγορούμενης μητέρας από την Πάτρα οι εκδοχές που παρουσίασαν οι ιατροδικαστές και οι ειδικοί που κατέθεσαν στο ακροατήριο ως τα αίτια θανάτου των δύο μικρότερων κοριτσιών της οικογένειας Δασκαλάκη ήταν πλείστες. Εκπληκτοι δικαστές και ένορκοι άκουγαν για ώρες τους ειδικούς επιστήμονες να αναλύουν στο ακροατήριο σπάνιες ιατρικές ασθένειες, να ανασκευάζουν προηγούμενες καταθέσεις τους, να παίρνουν πίσω άλλες τηλεοπτικές διαγνώσεις τους, ακόμη και να αμφισβητούν ο ένας τις θέσεις του άλλου μολονότι στο παρελθόν είχαν την ίδια επιστημονική προσέγγιση. Οσο για το διά ταύτα; Πώς, δηλαδή, πέθαναν τα δύο μικρότερα παιδιά της οικογένειας Δασκαλάκη; Ουδείς ήταν σε θέση να εισφέρει επιστημονική βεβαιότητα!
Αυτό το σκηνικό απόλυτου χάους, που μετέτρεψε δικαστές και ενόρκους σε γιατρούς προκειμένου να μπορέσουν να σχηματίσουν άποψη για το αν τα δύο κοριτσάκια δολοφονήθηκαν από τη μητέρα τους Ρούλα Πισπιρίγκου (εγκληματική ενέργεια) ή κατέληξαν εξαιτίας κάποιας παθολογίας σκιαγράφησε με πύρινο λόγο και με στοιχεία που δύσκολα μπορούν να αμφισβητηθούν η κυρία Δημοπούλου.
Ουκ έστιν αριθμός πορισμάτων
Με μια αγόρευση που διήρκεσε 12 ολόκληρες ώρες, η εισαγγελέας παρέθεσε στο ακροατήριο το ατελείωτο γαϊτανάκι των αντιφάσεων των κρατικών ιατροδικαστών μιλώντας, μεταξύ άλλων, για ψέματα που κατατέθηκαν στο δικαστήριο, ακόμη και για εμπαιγμό της έδρας. Η αποκάλυψη του κρυφού (;) παρασκηνίου που φαίνεται να υποβόσκει στους κόλπους των ιατροδικαστών, και μάλιστα από εισαγγελικά χείλη, σηματοδοτεί αυτή τη δεύτερη δίκη της κατηγορούμενης μητέρας από την Πάτρα, ανεξάρτητα από την όποια απόφαση θα λάβει το δικαστήριο επί της ενοχής της στις 18 Μαρτίου.
Αφήνοντας ξεκάθαρες αιχμές ακόμη και για επιχειρούμενη συγκάλυψη της αλήθειας από τους ιατροδικαστές, κάτι που, όπως ανέφερε, πρέπει να ερευνηθεί από τη Δικαιοσύνη, η εισαγγελέας είπε: «Η κατηγορούμενη προκειμένου να καλύψει τα εγκλήματά της βρήκε πρόσφορο έδαφος στον κύκλο των ιατροδικαστών. Ιατροδικαστές που, όπως αποδεικνύεται, δεν έχουν συναίσθηση της ευθύνης τους, που δεν ενσκήπτουν με σοβαρότητα στο αντικείμενο της μελέτης τους για να ανακαλύψουν την αιτία θανάτου τριών παιδιών. Δεν παραδέχθηκαν καν εδώ ότι έκαναν λάθος. Επέμεναν στην ίδια άποψη. Αλλοι εκτέθηκαν αναιρώντας δημόσια την αρχική σωστή τους άποψη, αποδεχόμενοι άλλη άποψη στη συνέχεια».
Πρώτη στο στόχαστρο της κυρίας Δημοπούλου μπήκε η ιατροδικαστής Χριστίνα Τσάκωνα, η οποία είχε αποδώσει τον θάνατο της Μαλένας σε ηπατική ανεπάρκεια. Με όπλο της τα όσα η ίδια η ιατροδικαστής κατέθεσε στο δικαστήριο, η εισαγγελέας «πυροβόλησε» την κυρία Τσάκωνα λέγοντας για εκείνη τα εξής: «Είναι τραγικό ένας ιατροδικαστής της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών να προβαίνει σε έναν υποθετικό συλλογισμό. Να λέει δηλαδή στο δικαστήριο “αυτό φαντάστηκα ως αιτία θανάτου, αυτό έγραψα”. Μα, έχεις να κάνεις με ένα παιδί 3,5 ετών! Η κυρία Τσάκωνα συνέταξε ένα πόρισμα χωρίς να γνωρίζει την εικόνα της Μαλένας λίγο πριν φύγει από τη ζωή, ούτε τα φάρμακα που έλαβε. Στην κατηγορούμενη μητέρα ανέφερε ότι “μόνο ο Θεός ξέρει από τι πέθανε το παιδί σου”. Είναι τραγικό!».
Κλείσιμο
Στη συνέχεια, με πλήθος στοιχείων η εισαγγελέας αποδόμησε στο σύνολό της την κατάθεση της ιατροδικαστή Αγγελικής Τσιόλα, η οποία νεκροτόμησε τη μόλις 6 μηνών Ιριδα, αποδίδοντας τον θάνατό της σε «αγενεσία – υποπλασία φλεβοκόμβου». Πρόκειται για την ίδια ιατροδικαστή που εξεταζόμενη ανακριτικά είχε αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο ασφυκτικού θανάτου του παιδιού, αλλά στη συνέχεια -και όταν η υπόθεση άρχισε να απασχολεί τη δημοσιότητα και αφού κατέστη πειθαρχικά ελεγκτέα- άλλαξε στάση υπερασπιζόμενη την αρχική της εκτίμηση. «Η ιατροδικαστής Τσιόλα λειτούργησε με προχειρότητα. Δεν απευθύνθηκε σε καρδιολόγους προκειμένου να ενημερωθεί για την κλινική εικόνα ενός παιδιού με αγενεσία φλεβοκόμβου. Δεν είχε συναντήσει ξανά αγενεσία – υποπλασία φλεβοκόμβου. Δεν αναρωτήθηκε τι είναι αυτό; Τι μας είπε εδώ; Οτι η παθολογοανατόμος κυρία Μητσέλου τη διαβεβαίωσε ότι διαθέτει επάρκεια για τον εντοπισμό της αγενεσίας φλεβοκόμβου» ανέφερε η κυρία Δημοπούλου.
Αντιπαραβάλλοντας δε τις διαφορετικές εκδοχές που η ίδια ιατροδικαστής κατά καιρούς είχε καταθέσει, η εισαγγελέας πρόσθεσε: «Αν είχε ανατρέξει στη βιβλιογραφία και είχε ρωτήσει έναν καρδιολόγο (σ.σ.: για την αγενεσία φλεβοκόμβου), τι θα διαπίστωνε; Οτι η κατάσταση αυτή θα γινόταν αμέσως αντιληπτή από έναν γιατρό. Στη δεύτερη εκδοχή, τον Μάρτιο του 2021, δεν απέκλεισε κανένα ενδεχόμενο. Είπε ότι ήταν ανοιχτό για εκείνη το ενδεχόμενο ο θάνατος του παιδιού να επήλθε λόγω ασφυξίας».
Η Βασιλική Δημοπούλου έφερε στο προσκήνιο το ζήτημα των «γκρίζων» ιατροδικαστικών γνωματεύσεων σχετικά με τις αιτίες θανάτου ενός ανθρώπου – Οι ολιγωρίες, οι αστοχίες, τα συμφέροντα και τα πορίσματα «a la carte» – Ποιες αλλαγές επέφεραν οι νέες διατάξεις του υπουργείου Δικαιοσύνης
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Συνεχίζοντας σε αυτό τον ιστότοπο αποδέχεστε την χρήση των cookies στη συσκευή σας όπως περιγράφεται στην πολιτική cookies
Μάθετε περισσότερα εδώ
Αποδοχή