Οι άνθρωποι που δεν σέβονται τους γονείς τους, συνήθως είχαν αυτές τις 7 εμπειρίες στην παιδική ηλικία
Είναι γνωστό πως, οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας, διαμορφώνουν ουσιαστικά τη συμπεριφορά μας και τη σχέση με τους γονείς μας. Οι λόγοι για τους οποίους ένα παιδί δεν σέβεται τους γονείς του, μπορεί να κρύβονται στο παρελθόν, δηλαδή στις εμπειρίες της παιδικής ζωής.
Σύμφωνα με την ψυχολογία, οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας, μπορεί να ευθύνονται για αυτή την απομάκρυνση.
Όλες οι ιστορίες είναι μοναδικές. Ωστόσο, παρατηρούνται κάποιες παρόμοιες εμπειρίες των ανθρώπων που δεν αισθάνονται σεβασμό για τους γονείς τους.
Στο άρθρο αυτό, αναλύονται 7 χαρακτηριστικές εμπειρίες της ζωής των ανθρώπων που δεν νιώθουν σεβασμό για τους γονείς τους. Σκοπός δεν είναι η απόδοση κατηγοριών, αλλά η κατανόηση των δυναμικών των σχέσεων που οδηγούν σε συγκεκριμένες συμπεριφορές.
Οι άνθρωποι που δεν σέβονται τους γονείς τους, συνήθως είχαν αυτές τις 7 εμπειρίες στην παιδική ηλικία
Μία από τις πιο συνηθισμένες εμπειρίες των παιδιών που δεν σέβονται τους γονείς τους, είναι η ανατροφή σε ένα απρόβλεπτο περιβάλλον.
Αυτό σημαίνει πως, η συμπεριφορά και οι αντιδράσεις των γονέων είναι ρευστές και απρόβλεπτες. Η ασυνέπεια δημιουργεί μεγάλη σύγχυση και ανασφάλεια στο παιδί.
Δεν νιώθουν ποτέ ασφάλεια και δεν ξέρουν τι να περιμένουν. Λες και προσπαθούν να μαντέψουν τις διαθέσεις των άλλων, μια κατάσταση που δημιουργεί άγχος και απογοήτευση.
Όταν τα παιδιά μεγαλώνουν σε τέτοιο περιβάλλον, δεν προκαλεί εντύπωση πως, μεγαλώνοντας, χάνουν τον σεβασμό προς τους γονείς τους.
Η κατανόηση αυτού του συσχετισμού, δεν αποσκοπεί στην απόδοση ευθυνών, αλλά στην αναγνώριση της επίδρασης των εμπειριών στη σχέση του παιδιού με τους γονείς. Το πρώτο βήμα ξεκινά πάντα με την κατανόηση.
Όταν ένα παιδί νιώθει πως, δεν το καταλαβαίνουν ή πως τα συναισθήματά του δεν γίνονται αποδεκτά, νιώθει την απόρριψη ή την παραμέληση. Όταν οι γονείς του λένε να μην αντιδρά, ένα παιδί νιώθει θλίψη ή θυμό.
Η συναισθηματική απαξίωση από τους γονείς, κάνει τα παιδιά να χάνουν τον σεβασμό τους αργότερα στη ζωή.
Όταν τα συναισθήματα των παιδιών υποτιμούνται συστηματικά ή αγνοούνται, μεγαλώνουν με την πεποίθηση πως, αυτά που νιώθουν δεν έχουν αξία ή σημασία.
Όταν οι γονείς δεν καταφέρνουν να αποδεχτούν και να αναγνωρίσουν τα συναισθήματα των παιδιών, μπορεί να χάσουν τον σεβασμό τους και να πλήξουν την επικοινωνία εντός της οικογένειας.
Νιώσατε ποτέ ανεπαρκείς; Σας έχουν κάνει να νιώσετε πως δεν πρόκειται ποτέ να σας αναγνωρίσουν ή να σας εκτιμήσουν; Ορισμένοι άνθρωποι είναι πολύ εξοικειωμένοι με το συναίσθημα αυτό.
Αν μεγαλώσατε με γονείς που δεν έβλεπαν ποτέ τα κατορθώματά σας ή αν, ακόμη χειρότερα, σας απαξίωναν ή σας σύγκριναν με άλλους, μπορεί να έχετε χάσει τον σεβασμό σας προς αυτούς.
Η έλλειψη αναγνώρισης δημιουργεί στο παιδί αισθήματα αναξιότητας και ανικανότητας, τα οποία παραμένουν στον ψυχισμό τους και στην ενήλικη ζωή.
Πώς θα καταφέρει ένα παιδί να αξιοποιήσει τις δυνατότητές του αν έχει από νωρίς στη ζωή του το αίσθημα της ανεπάρκειας;
Αυτό το κάνει να νιώθει θυμό προς τους γονείς, ο οποίος εκφράζεται μέσα από την έλλειψη σεβασμού αργότερα στη ζωή.
Δεν είναι εύκολο να το αναγνωρίσει κανείς, είναι όμως αναγκαίο πρώτο βήμα για την κατανόηση και την υπέρβαση της δυσλειτουργικής συμπεριφοράς.
Ένα ακόμη κοινό στοιχείο των ανθρώπων που δεν δείχνουν σεβασμό προς τους γονείς του, είναι η διαρκής επίκριση κατά την παιδική ηλικία.
Η συνεχής κριτική κάνει το παιδί να νιώθει πως δεν είναι αρκετό και δεν θα καταφέρει ποτέ να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των γονέων. Η κριτική που δέχεται, διαβρώνει την αυτοεκτίμηση και δημιουργεί ένα μόνιμο αίσθημα θυμού προς τους γονείς.
Επίσης, τα παιδιά που έχουν δεχτεί έντονη κριτική, είναι πιθανότητα να εκδηλώσουν συμπτώματα κατάθλιψης και προβλήματα συμπεριφοράς.
Σχετικές έρευνες, τονίζουν την επίδραση της κριτικής στην ψυχική και συναισθηματική υγεία του ατόμου – και ως παράγοντας για τις ρίζες της έλλειψης σεβασμού προς τους γονείς.
Να θυμάστε πως, τα λόγια έχουν σημασία και διαμορφώνουν την αυτό – αντίληψη των παιδιών.
Ο σεβασμός χτίζεται στα θεμέλια της κατανόησης και της σύνδεσης.
Πώς θα καλλιεργηθεί η σύνδεση αν οι γονείς δεν αφιερώνουν χρόνο στα παιδιά τους;
Αν τα παιδιά μεγαλώνουν χωρίς να περνούν ουσιαστικό χρόνο με τους γονείς, δημιουργείται ανάμεσά τους απόσταση, ένα χάσμα που βαθαίνει όσο τα χρόνια περνούν και, οδηγεί σε έλλειψη σεβασμού.
Ο ψυχολόγος Erik Erikson έχει πει πως, “Η ζωή δεν έχει κανένα νόημα χωρίς την αλληλεξάρτηση. Όλοι χρειαζόμαστε τους άλλους και, όσο νωρίτερα το καταλάβουμε, τόσο το καλύτερο για όλους”.
Μέσα από τον κοινό, ποιοτικό χρόνο, οι γονείς καλλιεργούν την υγιή σύνδεση και την κατανόηση.
Όταν οι γονείς δεν αφιερώνουν χρόνο, διακυβεύεται η σύνδεση με τα παιδιά, τα οποία αργότερα στη ζωή, μπορεί να τους αντιμετωπίζουν με ασέβεια.
Αρκετοί γονείς θεωρούν την υπερβολική προστασία ως απόδειξη της αγάπης τους για τα παιδιά.
Και όμως, μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη σεβασμού.
Οι υπερπροστατευτικοί γονείς, δημιουργούν στα παιδιά τους την πεποίθηση πως, δεν είναι ικανά να διαχειριστούν μόνα τους τις προκλήσεις της ζωής. Αυτό τα οδηγεί σε αίσθημα ανεπάρκειας και θυμού, που μπορεί να γίνει ασέβεια προς τους γονείς.
Τη δυναμική αυτή υποστηρίζει ψυχολογική έρευνα της Diana Baumrind. Η ψυχολόγος, ανακάλυψε πως, τα παιδιά που μεγαλώνουν με υπερπροστατευτικούς γονείς, γνωστούς ως “γονείς – ελικόπτερα”, είναι πιο πιθανό να έχουν πρόβλημα με την αυτοπεποίθηση και την ανεξαρτησία τους.
Η τελευταία κοινή εμπειρία που έχει παρατηρηθεί, είναι η έλλειψη ενσυναίσθησης από τους γονείς. Η έλλειψη κατανόησης και συναισθηματικής σύνδεσης, αφήνει βαθιές ουλές.
Όταν οι γονείς δεν καταλαβαίνουν τα παιδιά, μπορεί ασυνείδητα να φθείρουν τη σχέση τους μαζί τους, με αποτέλεσμα αυτά να χάνουν τον σεβασμό τους.
Όσο επώδυνη και αν είναι η συνειδητοποίηση, η κατανόηση του συσχετισμού, ανοίγει τον δρόμο της αντιμετώπισης και της επίλυσης της προβληματικής συμπεριφοράς.
Tip: Η ανάλυση της περίπλοκης σχέσης γονέων και παιδιών, είναι αρκετά δύσκολη
Η ανάλυση της περίπλοκης σχέσης γονέων και παιδιών, είναι αρκετά δύσκολη. Είναι ένα ταξίδι που μπορεί να δημιουργήσει πόνο, δυσφορία, ωστόσο παραμένει αναγκαίο για ν’ ανακαλύψουμε ποιοι είμαστε και τους τρόπους με τους οποίους, οι εμπειρίες του παρελθόντος, μας έχουν διαμορφώσει.
Οι επτά εμπειρίες που αναλύθηκαν παραπάνω, προσφέρουν κάποια ουσιαστικά στοιχεία που μπορεί ν’ απαντήσουν στο γιατί, κάποια παιδιά δεν σέβονται τους γονείς τους, ακόμη και σε μεγάλη ηλικία.
Σημασία δεν έχει η επίκριση ή η απόδοση κατηγοριών, αλλά η καλλιέργεια κατανόησης και συμπόνοιας. Αν στις εμπειρίες αυτές έχετε αναγνωρίσει τον εαυτό σας, να θυμάστε ότι ποτέ δεν είναι αργά για θετική αλλαγή.