Μπορεί να μην έχει πάρει την pole σε κάποιον από τους τέσσερις πρώτους φετινούς αγώνες. Ωστόσο ο Τζορτζ Ράσελ, τηρουμένων των αναλογιών, αποδίδει καλύτερα από όλους σε κατατακτήριες φέτος.
Χωρίς να υπολογίζουμε την ποινή που πήρε στο Μπαχρέιν -για την οποίαν δεν έφταιγε και ο ίδιος εξάλλου- ο Βρετανός έχει μέση θέση εκκίνησης 3 για φέτος. Ακριβώς ίδια με εκείνη του Λάντο Νόρις.
Μόνο ο Πιάστρι τα έχει πάει καλύτερα από τον Ράσελ έχοντας μέση θέση εκκίνησης 1,75. Αλλά ο Όσκαρ οδηγεί McLaren και θα περιμέναμε να ξεκινάει πιο μπροστά από τον Τζορτζ στους αγώνες. Για τον Λάντο υπάρχει το flop του Μπαχρέιν το οποίο χαλάει τον μέσο όρο του. Αλλά με αυτό θα ασχοληθούμε παρακάτω. Το ερώτημα είναι πώς ο Ράσελ έχει καταφέρει να κερδίσει οδηγούς όπως οι Φερστάπεν και Λεκλέρ φέτος.
Γνωρίζαμε εδώ και χρόνια ότι ο Ράσελ είναι κορυφαίος στον ένα γρήγορο γύρο. Το είχε αποδείξει τόσο στη Williams όσο και στην Mercedes. Οδηγεί στα όρια της πίστας και της πρόσφυσης. Ένα έμφυτο χαρακτηριστικό του Τζορτζ το οποίο μπορεί να του έχει κοστίσει κάποιες φορές στους αγώνες. Στις κατατακτήριες, όμως, τον φέρνει συνήθως πιο μπροστά από εκεί που θα έπρεπε να είναι.
Η λέξη-κλειδί στην περίπτωση του Ράσελ είναι η προετοιμασία. Ο Τζορτζ έχει βρει -χάρη στην αίσθηση του αλλά και χάρη σε σκληρή δουλειά- τον τρόπο για να φέρνει τα Pirelli στην ιδανική κατάσταση πριν από τον έναν γρήγορο γύρο. Ακόμη και στη Σουζούκα -την χειρότερη φετινή του επίδοση δηλαδή- η Mercedes πήρε την ευθύνη, με τους ανθρώπους της να δηλώνουν ότι έπρεπε να έχουν ακούσει τον Τζορτζ.
Bahrain Grand Prix qualifying lap time comparison between Oscar Piastri and George Russell pic.twitter.com/HmIDcaeKqO— FORMULA ADDICT (@Formuladdict) April 12, 2025
Οι γύροι προετοιμασίας του Ράσελ είναι αρκετά πιο γρήγοροι από των υπολοίπων. Φορτίζει τα ελαστικά του με την κατάλληλη χρήση των πεντάλ και έχει σχετικά μεγάλη ταχύτητα στις ευθείες ώστε να μειώσει την απώλεια θερμότητας.
Έτσι, όταν ο Ράσελ έφτανε στην ζώνη φρεναρίσματος για το τεχνικό σύμπλεγμα των στροφών 1-2-3 είχε τα Pirelli του στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Ξέρετε ποιος ήταν ταχύτερος του Τζορτζ μέχρι και πριν το φρενάρισμα για την στροφή 4; Κανένας!
Αυτό είναι 70% προετοιμασία ελαστικών και 30% οδήγηση με χιλιοστομετρική ακρίβεια. Στο πέρασμα αυτό κέρδισε ο Ράσελ και τον teammate του, Κίμι Αντονέλι. Ο μικρός οδήγησε καταπληκτικά στον υπόλοιπο γύρο και ήταν στο επίπεδο του Τζορτζ. Αλλά οι πρώτες τρεις στροφές είχαν ήδη γείρει την πλάστιγγα υπέρ του Βρετανού.
Φυσικά δεν αρκεί η σωστή προετοιμασία των ελαστικών για την pole ενός αγώνα. Μετά την στροφή 3 υπάρχουν ακόμη 11 στροφές μέχρι την ολοκλήρωση του γύρου. Το δυναμικό του κάθε μονοθέσιου έρχεται στο προσκήνιο. Με δεδομένη φυσικά την ικανότητα του οδηγού του να εξάγει κοντά στο 100% αυτού.
Κάτι που δεν είναι δεδομένο για όλους. Οι Πιάστρι, Λεκλέρ, Γκασλί, Φερστάπεν και Σάινθ το κατόρθωσαν. Οι Νόρις, Χάμιλτον και Τσουνόντα όχι. Θα δούμε την κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Αλλά πρώτα πρέπει να σημειώσουμε μία σημαντική λεπτομέρεια που αφορά στο Σακχίρ.
Σε αντίθεση με την Σουζούκα, η πίστα στο Μπαχρέιν έχει τέσσερις ζώνες βαρέος φρεναρίσματος. Με τα μονοθέσια της φόρμουλας του 2022, τα οποία έχουν ένα αεροδυναμικό «lag» υπό τέτοιες συνθήκες, η αίσθηση των οδηγών για την μηχανική πρόσφυση περνάει σε δεύτερη μοίρα, σε αντίθεση με ότι θα περίμενε κανείς όταν μιλάμε για κατάσταση φρεναρίσματος.
Στο προσκήνιο έρχεται η αίσθηση της αεροδυναμικά παραγόμενης πρόσφυσης. Ή αλλιώς το κατά πόσον οι οδηγοί θα μπορέσουν να κρατήσουν ενεργή την παραγωγή κάθετης δύναμης από τα μονοθέσια τους στην φάση της προσέγγισης και απομάκρυνσης από μία στροφή μέσης ταχύτητας.
Εδώ ακριβώς ήταν που ο Όσκαρ Πιάστρι ξεκλείδωσε τα μυστικά της MCL39 για το Μπαχρέιν. Ο Αυστραλός είχε εμφανή σηκώματα στο γκάζι χωρίς άμεση πίεση στο πεντάλ του φρένου στις στροφές 4, 13 και 14. «Τι εξυπηρετεί αυτό;» θα αναρωτηθεί κανείς. Για να το θέσουμε απλά, ο Όσκαρ αφήνει με αυτόν τον τρόπο το μονοθέσιο να σταθεροποιηθεί αεροδυναμικά για λίγα κρίσιμα μέτρα, πριν ασκήσει πίεση στο πεντάλ του φρένου.
Έτσι είναι πολύ πιο αποδοτικό στο turn-in και έχει πολύ προοδευτική επαναφορά της κάθετης δύναμης στην έξοδο. Καμία περιττή κίνηση με το τιμόνι, τα πάντα έχουν την ιδανική ροή. Μία pole τόσο… cool όσο και ο Όσκαρ! Και όπως όλα δείχνουν μόνο ένα τεχνικό πρόβλημα θα στερήσει τη νίκη από τον Αυστραλό σήμερα.
Πολλοί είπαν ότι ο Λάντο έχασε την ευκαιρία του στο φρενάρισμα για την πρώτη στροφή. Όντως εκεί ο Βρετανός έκανε λάθος. Ωστόσο δεν ήταν αυτός ο μόνος λόγος για τον οποίον ξεκινάει 6ος σήμερα. Ο Λάντο ήταν αργότερος του Όσκαρ σε όλη τη διάρκεια του γύρου. Έχασε από τον teammate του σε κάθε φρενάρισμα. Ακριβώς επειδή περνούσε αμέσως στο πεντάλ του φρένου πριν το μονοθέσιο ηρεμήσει.
Δηλαδή η συνολική προσέγγιση του Λάντο ήταν λάθος. Επιπλέον η ψυχολογία του Βρετανού πρέπει να είναι πολύ χαμηλά αυτόν τον καιρό. Από τις δηλώσεις του μετά τη Σουζούκα είναι εμφανές ότι στο κεφάλι του δεν… κατοικοεδρεύει μόνο ο Μαξ αλλά και ο Όσκαρ! Ο Πιάστρι απλά δεν λέει να φύγει από κοντά του, ακόμη και όταν ο Λάντο οδηγεί όμορφα όπως στην Αυστραλία.
Είναι τυχερός ο Νόρις επειδή στο Μπαχρέιν η ανωτερότητα της McLaren του δίνει την δυνατότητα να πάρει την 2η θέση στον αγώνα. Ωστόσο πρέπει πολύ σύντομα να αλλάξει mindset εάν θέλει να κατακτήσει το πρωτάθλημα.
Σαρλ Λεκλέρ: Για ακόμη έναν αγώνα εκπληκτικός. Έφερε την SF-25 στην τρίτη θέση και έπειτα από την τιμωρία Ράσελ ξεκινάει δεύτερος σήμερα. Δεν έχει ελπίδες για τη νίκη αλλά ο χθεσινός του ακροβατικός γύρος ήταν χάρμα ιδέσθαι!
Πιέρ Γκασλί: Έχουμε γράψει ότι ο Γάλλος είναι ένας από τους καλύτερους qualifiers στο grid. Και ο Πιέρ το απέδειξε χθες με μία φανταστική προσπάθεια. Η Alpine ήταν… τρένο στο σύμπλεγμα των στροφών 5-6-7. Εάν είχαν και PU Mercedes χθες μάλλον η pole θα ήταν του Γκασλί. Απίστευτη ανάκαμψη από την γαλλική ομάδα.
Κίμι Αντονέλι: Απέδωσε πολύ πολύ καλύτερα από ότι θα περιμέναμε σε ένα σικρουί που η εμπειρία παίζει ρόλο. Είναι εμφανές το… χέρι του Μπότας στην άνοδο του Ιταλού. Αλλά τα περισσότερα εύσημα πηγαίνουν στον ίδιον τον Κίμι ο οποίος έδειξε χθες ότι μπορεί να τα βάλει με τις «παλιοσειρές».
Μαξ Φερστάπεν: Άσχημο τριήμερο και κατατακτήριες γεμάτες προβλήματα. Εκείνο στα φρένα της RB21 κόστισε ενώ ο Μαξ είχε και έντονη υποστροφή στις εισόδους των στροφών. Υπό αυτές τις συνθήκες η 7η θέση ήταν ότι καλύτερο θα μπορούσε να φέρει χθες.
Κάρλος Σάινθ: Επιτέλους! Ένα καλό τριήμερο για τον Κάρλος ο οποίος ήταν σταθερά ταχύτερος του Άλμπον από την Παρασκευή. Ο Άλεξ ήταν και λίγο άτυχος, βέβαια, στον γύρο προετοιμασίας του για το Q1. Ακόμη κι έτσι, όμως, ο Σάινθ ήταν ο καλύτερος οδηγός της Williams στο Μπαχρέιν.
Λιούις Χάμιλτον: Απογοητευτική επίδοση. Ένατος, αργότερος από μία Williams και 6 δέκατα πίσω από τον Λεκλέρ. Ελπίζουμε ότι θα δει τις χθεσινές κατατακτήριες ως μία ευκαιρία να αλλάξει προσέγγιση. Και όχι ως αφορμή παραπόνων για μυστηριώδη μέρη της SF-25 που δεν λειτουργούν μόνο στο δικό του μονοθέσιο.
Γιούκι Τσουνόντα: Αξιοπρεπής. Μπορεί η διαφορά του από τον Φερστάπεν να ήταν μεγάλη. Ωστόσο έφερε την RB21 του στο top-10 κάτι που ο Λόσον δεν είχε καταφέρει ούτε για πλάκα.