Αν ακούσατε αυτές τις 7 φράσεις ως παιδί, σας μεγάλωσαν άνθρωποι που δεν ήταν έτοιμοι να γίνουν γονείς
Όλοι θυμόμαστε φράσεις που ακούσαμε ως παιδιά – κάποιες από αυτές, άφησαν θετικό, άλλες αρνητικό αποτύπωμα στην ψυχή μας. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποιο είναι το πραγματικό νόημα των φράσεων που σας στιγμάτισαν;
Οι φράσεις που ακούν επανειλημμένα τα παιδιά από τους γονείς τους, έχουν βαθύ αντίκτυπο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους. Ενώ ορισμένες φράσεις μοιάζουν αθώες, μπορεί ακόμη και να λέγονται ελαφρά τη καρδιά, άλλες δεν είναι καθόλου. Αν οι φράσεις που ακολουθούν, σας ακούγονται γνώριμες, είναι πολύ πιθανό, οι γονείς σας να μην ήταν έτοιμοι να αναλάβουν την ευθύνη του ρόλου τους.
Στο άρθρο αυτό, αναλύονται οι 7 χαρακτηριστικές φράσεις που μαρτυρούν ότι οι γονείς δεν ήταν έτοιμοι να μεγαλώσουν παιδιά. Σκοπός δεν είναι η επίκριση ή οι κατηγορίες, αλλά η κατανόηση της επίδρασης που είχαν τα λόγια αυτά στην ανατροφή σας – και η διαχείρισή τους. Η κατανόηση οδηγεί στην αντιμετώπιση των τραυμάτων και την εξέλιξη. Ας αναλύσουμε τις φράσεις αυτές και τις πιθανές τους συνέπειες.
Αν ακούσατε αυτές τις 7 φράσεις ως παιδί, σας μεγάλωσαν άνθρωποι που δεν ήταν έτοιμοι να γίνουν γονείς
Και ποιος δεν έχει ακούσει την παραπάνω φράση; Δίνει απότομο τέλος σε κάθε προσπάθεια για κουβέντα. Ας σκεφτούμε τις συνέπειές της.
Το μήνυμά της είναι πως, “Εγώ είμαι το αφεντικό και δεν χρειάζεται να εξηγήσω τίποτα”. Κατακρίνει την περιέργεια, την ανάγκη του παιδιού για κατανόηση και το δικαίωμα που έχει να αμφιβάλλει. Κάποιες φορές, οι γονείς υπενθυμίζουν την εξουσία τους.
Όταν η φράση αυτή λέγεται αδιακρίτως, το παιδί νιώθει ανίσχυρο και αδύναμο. Το περιβάλλον αυτό αναχαιτίζει την υγιή ανάπτυξη και την εξέλιξη. Η ουσία είναι πως η αποτελεσματική επικοινωνία είναι αναγκαία για όλες τις σχέσεις – ειδικά στη σχέση γονέων και παιδιών. Εξηγώντας στα παιδιά σας τις αποφάσεις και τις ενέργειές σας, τους δίνετε ένα πολύτιμο μάθημα σχετικά με την αιτιολόγηση, τη συμπόνοια, την αξία της διαπραγμάτευσης.
Την επόμενη φορά που θα νιώσετε την παρόρμηση να πείτε στο παιδί σας να κάνει κάτι επειδή “το λέτε εσείς”, κάνετε μια παύση και σκεφτείτε. Βρείτε έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο να επικοινωνήσετε, έναν που να σέβεται ουσιαστικά το μυαλό και την προσωπικότητα του παιδιού σας.
Πρόκειται για μια αρκετά συνηθισμένη φράση που λένε οι γονείς στα παιδιά. Είναι υποτιμητική και απειλητική. Σκεφτείτε ένα παιδί που έχει πέσει από το ποδήλατο και έχει χτυπήσει.
Τη στιγμή που κλαίει, το μήνυμα του γονέα είναι πως, τα συναισθήματά του, δεν έχουν αξία. Ακόμη χειρότερα, αν τυχόν και συνεχίσει να τα εκφράζει, θα υποστεί συνέπειες. Η προσέγγιση αυτή, οδηγεί το παιδί στο να καταπιέζει τα συναισθήματά του. Σταδιακά, τα παιδιά μαθαίνουν να καταπνίγουν τα δάκρυα, τα συναισθήματα, επειδή φοβούνται την έκβαση. Τα συναισθήματα είναι ανθρώπινα. Η έκφρασή τους, είναι υγιής – αυτό που πρέπει να μάθουν τα παιδιά, είναι να τα διαχειρίζονται αποτελεσματικά.
Αντί να ακυρώνετε τα αισθήματα του παιδιού σας, μάθετέ τους πως, είναι φυσιολογικό να νιώθουν θυμό ή θλίψη – και μπορούν να τα εκδηλώσουν με υγιή τρόπο.
Η φράση αυτή, είναι αρκετά βαριά. Είναι διαποτισμένη με ενοχές και υποχρέωση ανταπόδοσης. Ουσιαστικά, είναι μια κατηγορία. Οι περισσότεροι γονείς την έχουν πει στα παιδιά τους κάποια στιγμή. Μπορεί να μην έχουν υπακούσει στις οδηγίες σας και εσείς, εκνευρισμένοι, τους λέτε πως κάνετε τα πάντα για εκείνα.
Ξαφνικά η αγάπη, η φροντίδα και η στήριξη, εργαλειοποιούνται – γίνονται όπλα συναισθηματικού εκβιασμού. Είναι αρκετά δύσκολο για ένα παιδί να διαχειριστεί τη φράση αυτή. Η αλήθεια είναι πως, ο γονέας πρέπει να είναι πηγή ασφάλειας για το παιδί – δεν είναι χάρη, ούτε υποχρέωση.
Δεν είναι χρέος που πρέπει να αποπληρώσουν τα παιδιά. Αποφύγετε τέτοιου είδους εκφράσεις – ή οποιαδήποτε μορφής συναισθηματικό εκβιασμό. Καλλιεργήστε έναν περιβάλλον άνευ όρων αγάπης και, μην την μετατρέπετε σε εργαλείο διαπραγμάτευσης.
Η σύγκριση μπορεί να είναι μια αυθόρμητη αντίδραση των γονέων. Στην σχέση γονέα με το παιδί του όμως, κάνει μεγάλη ζημιά. Όταν ο γονέας συγκρίνει το παιδί του με κάποιον άλλο – ειδικά με αρνητική διάθεση, διαβρώνει την αυτοεκτίμησή του. Το μήνυμα που παίρνει το παιδί είναι πως, δεν είναι μοναδικό, πως το θεωρείτε ως κάτι το συνηθισμένο και μάλιστα, με ελαττώματα. Είναι πολύ σκληρό για ένα παιδί.
Κάθε παιδί, είναι μοναδικό, με τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία του. Τους αξίζει να έχουν την εκτίμησή σας για αυτό που είναι και όχι για κάποιον που μπορεί να σας θυμίζουν. Σταματήστε τις συγκρίσεις. Αναδείξετε και αναγνωρίστε την μοναδικότητα του παιδιού σας και δώστε του το θάρρος να εξελιχθεί – όχι να γίνει κάποιος άλλος.
Έχετε σκεφτεί τις συνέπειες αυτής της απειλής; Φαντάζεστε τις δυναμικές των σχέσεων που διαμορφώνει; Αναθέτοντας την ευθύνη της πειθαρχίας ή της λήψης αποφάσεων στον άλλον γονέα, διαταράσσετε την ισορροπία στη σχέση σας. Ο ένας γονέας, παρουσιάζεται ο δυνατός, ενώ ο άλλος, αναλαμβάνει έναν πιο παθητικό ρόλο.
Ενδιαφέρον είναι πως, μια σχετική μελέτη έδειξε πως, τα παιδιά που μεγαλώνουν σε περιβάλλον ισότητας, έχουν καλύτερες κοινωνικές δεξιότητες και λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς. Οι γονείς πρέπει να ενεργούν συντονισμένα και να έχουν το ίδιο δυνατούς ρόλους και ενεργή παρουσία στην ανατροφή του παιδιού.
Αυτό συνεπάγεται το μοίρασμα της ευθύνης για την πειθαρχία και τη λήψη αποφάσεων. Καλλιεργήστε την ισότητα ανάμεσα σε εσάς και τον / τη σύντροφο – για το δικό σας καλό, αλλά και για χάρη των παιδιών σας.
Η συγκεκριμένη φράση, πονάει πολύ. Η σύγκριση μας κάνει να νιώθουμε ανεπαρκείς, ότι κάτι μας λείπει. Η αλήθεια είναι πως, κάθε παιδί είναι μοναδικό. Κάθε ένας έχει τα ταλέντα, τις ιδιαιτερότητές τους, την προσωπικότητά του. Η ξεχωριστή προσωπικότητα κάθε παιδιού πρέπει να αναγνωρίζεται, όχι να γίνεται στόχος σύγκρισης.
Αναγνωρίστε το παιδί σας και εκτιμήστε την προσωπικότητά του. Πείτε στο παιδί σας πως είστε περήφανος για εκείνο.
Η φράση αυτή, στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στο παιδί: Ότι οι απόψεις, τα αισθήματα, η φωνή του δεν έχει καμία αξία. Ωστόσο, έχει μεγάλη αξία. Καλλιεργήστε τον ανοιχτό διάλογο, δεχτείτε τις ερωτήσεις του παιδιού σας, δεχτείτε τη διαφωνία που εκφράζεται με σεβασμό – είναι αναπόσπαστα για την υγιή ανάπτυξη του παιδιού. Έτσι, τα παιδιά μαθαίνουν να εκφράζουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, να υπερασπίζονται τον εαυτό τους, σεβόμενοι τις απόψεις των άλλων.
Κάντε τη διαφορά. Δώστε στο παιδί σας θάρρος ώστε να εκφράζεται, να μοιράζεται τις απόψεις του, και να νιώθει πως, η φωνή του μετράει.
Οι παραπάνω φράσεις μπορεί να σας ξύπνησαν γνώριμα και δυνατά συναισθήματα. Μπορεί να νιώθετε πόνο, θυμό ή σύγχυση. Δεν έχει σημασία ποιος φταίει. Σημασία έχει να κατανοήσετε το παρελθόν και τους τρόπους με τους οποίους σας έχει επηρεάσει. Καταλαβαίνοντας, μπορείτε να εξελιχθείτε και να προχωρήσετε μπροστά.
Έχετε τη δύναμη να σπάσετε τον φαύλο κύκλο. Να χτίσετε υγιείς σχέσεις, με τον εαυτό σας, τους αγαπημένους σας ή τα δικά σας παιδιά. Να θυμάστε πως, οι γονείς συνεχίζουν να μαθαίνουν. Είναι μια αδιάλειπτη προσπάθεια προς τη γνώση, την εξέλιξη, τη διόρθωση των λαθών.