Ερείπια παλατιού 2.800 ετών εντοπίστηκαν σε τοποθεσία όπου Βιβλικός προφήτης πάλεψε με τον Θεό
Τμήματα λίθων με λαξεύματα λιονταριών και πλούσια συμπόσια που ανακαλύφθηκαν σε πόλη της Υπεριορδανίας – το βιβλικό Μαχανάιμ κατά τους ερευνητές
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τα ερείπια ενός παλατιού 2.800 ετών σε μια τοποθεσία όπου ένας Βιβλικός προφήτης λέγεται ότι πάλεψε με τον Θεό.
Πέτρινοι ογκόλιθοι με σκαλίσματα λιονταριών και πλούσια συμπόσια αποκαλύφθηκαν στην τοποθεσία Tulul ed-Dhahab στην Υπεριορδανία, που οι ερευνητές πιστεύουν ότι «ίσως είναι το βιβλικό Μαχανάιμ».
Το Μαχανάιμ είναι το μέρος όπου ο Ιακώβ, ένας από τους ιδρυτές του Εβραϊκού Κράτους, πάλεψε με τον Θεό, από την ανατολή μέχρι τη δύση του ηλίου.
Τα ευρήματα είναι πιθανόν να ανήκουν στο Βασίλειο του Ισραήλ, ενώ συμπίπτουν με τη γραφή που υποδηλώνει πως, κάποτε την περιοχή ήλεγχαν αρχαίοι Ισραηλίτες.
Αν και στο ανάκτορο, οι ανασκαφές δεν έχουν ολοκληρωθεί, η ομάδα θεωρεί ότι ήταν μια οικία σε ορθογώνιο σχήμα, χτισμένη σε πλατύβαθρο από τον Ιεροβοάμ τον Β’, τον 13ο βασιλιά του Ισραήλ, ο οποίος αναφέρεται στην Βίβλο.
Συνολικά 10 τμήματα λίθων ανακαλύφθηκαν στο σημείο, πάνω στα οποία απεικονιζόταν ένας άνδρας να κουβαλά μία κατσίκα, ως τμήμα σε μία σκηνή συμποσίου, και άλλοι απεικόνιζαν δύο όρθιους μουσικούς λύρας.
Σε άλλους, ήταν λαξευμένα άλογα, φοινικόδεντρα και ένας είχε πάνω του χαραγμένο το κεφάλι ενός λιονταριού.
Ο καθηγητής Ισραήλ Φινκελστάιν από το πανεπιστήμιο της Χαϊφα, είπε ότι, τα πρόσφατα ανακαλυφθέντα ευρήματα, προσφέρουν επιπλέον στοιχεία σχετικά με την αφήγηση θεμελιακών βιβλικών ιστοριών στην περιοχή.
Το Μαχανάιμ, αναφέρεται 13 φορές στην Παλαιά Διαθήκη και έχει μεγάλη σημασία στα αφηγήματα της Βίβλου.
Στα εβραϊκά, το όνομα σημαίνει «δύο στρατόπεδα» και αναφέρεται για πρώτη φορά, στο βιβλίο της Γένεσις 32:2.
«Όταν τους είδε ο Ιακώβ, αναφώνησε, εδώ είναι το πεδίο του Θεού! Και ονόμασε το μέρος Μαχανάιμ», αναφέρει ο στίχος.
Οι αρχαιολόγοι εργάζονταν σε δύο κοντινούς λόφους στον ποταμό Ζάρκα, ο οποίος, κατά τους ιστορικούς, είναι ο βιβλικός ποταμός Ἰαβόκ.
Ο δυτικός λόφος, ο οποίος πλέον ονομάζεται Tall adh-Dhahab al-Gharbi, περιέχει τα ευρήματα μιας αρχαίας πόλης που γνώρισε έντονη δραστηριότητα στη διάρκεια πολλών ιστορικών περιόδων.
Οι αρχαιολόγοι επίσης αποκάλυψαν τμήμα ενός κτιρίου από την εποχή του Ηρώδη, το οποίο μπορεί να ήταν τμήμα της Άμαθους, μαρτυρώντας την αδιάλειπτη σημασία της περιοχής ακόμη και στη Ρωμαϊκή Περίοδο.
Ο παρακείμενος λόφος, ο Πενουέλ, λέγεται ότι είναι το σημείο όπου πάλεψε ο Ιακώβ με τον άγγελο και έτσι, ονόμασε το σημείο αφού είδε «το πρόσωπο του Θεού».
Επτά από τα τμήματα που αποκάλυψαν «εικονογραφικά στοιχεία ή θέματα που θεωρούνται στοιχεία δημόσιας αρχιτεκτονικής ή είτε ενός ανακτόρου ή μίας περίτεχνης πύλης, είναι πολύ πιθανόν, στοιχεία ενός κυβερνητικού συμπλέγματος», σημειώνουν οι ερευνητές.
Τα τμήματα 4 και 5 απεικονίζουν μοτίβα που αποτελούσαν κομμάτια από σκηνές πολέμου ή κυνηγιού, τα οποία συχνά συνδέονται με σκηνές συμποσίων.
Η μελέτη, αναφέρει ότι έχουν βρεθεί παρόμοιες σκηνές με τα τρία μοτίβα από το Kuntillet ʿAjrud, το οποίο είναι ένας χώρος του ύστερου 9ου με του πρώιμου 8ου αιώνα π.Χ. στο βορειοανατολικό τμήμα του Σινά.
«Το τέταρτο οπτικό θέμα από το Tall adh–Dhahab al–Gharbi που συγκρίνεται με την εικόνα από το Kuntillet ʿAjrud, είναι το ελικοειδές δέντρο, χαραγμένο στο κομμάτι 7, στο οποίο μόνο δύο ξεκάθαρα οριζόντια παρακλάδια με εσωτερικά και επάνω στραμμένα ελικοειδή κλαδιά έχουν επιβιώσει», αναφέρουν οι ερευνητές.
Οι θεματικοί, οπτικοί συσχετισμοί ανάμεσα στη χαραγμένη εικόνα του Tall adh-Dhahab al-Gharbi, τα ζωγραφιστά σχέδια στην κεραμική, του Kuntillet ʿAjrud και τις τοιχογραφίες, αντιστοιχούν στην απόδοση αυτών των σημείων, χτισμένων από τον Ιεροβοάμ.
Το βασίλειο του Ιεροβοάμ του Β’, αναφέρεται στο βιβλίο 2 των Βασιλέων14:23–29, μαζί με τα βιβλία του Αμώς και Ωσηέ.
Η μελέτη επίσης, υποδηλώνει πως, τα δύο κομμάτια πέτρας που αναπαριστούν κεφάλια λιονταριών, ίσως να έστεκαν στην είσοδο της οικίας, ως προστάτες της πύλης.
Παρόμοιες ανακαλύψεις έχουν πραγματοποιηθεί σε δύο σημεία στη βόρεια Συρία και την Ιορδανία.
«Τα χαραγμένα τμήματα πέτρας που βρέθηκαν στο Tall adh–Dhahab al–Gharbi, το σημείο του βιβλικού Μαχανάιμ, ίσως να προήλθαν από κάποιο περίτεχνο οίκημα της Εποχής του Σιδήρου όπου κατοικούσαν μέλη της ελίτ», αναφέρει η μελέτη.
«Τα χαρακτηριστικά του Tall adh–Dhahab ash–Sharqi— το μικρό του μέγεθος, το ορθογώνιο σχέδιό του και ενδεχομένως η ύπαρξη μιας υπερυψωμένης αποβάθρας – φαίνεται να δείχνει πως, δεν ήταν μικρή πόλη, αλλά ίσως ένα σύμπλεγμα ναού».
Οι μελετητές τόνισαν πως, η εργασία τους δεν αποδεικνύει την αυθεντικότητα των βιβλικών αφηγήσεων, αλλά πως, οι Ισραηλίτες έζησαν στην περιοχή για χιλιάδες χρόνια, ενώ εξηγεί τους λόγους για τους οποίους οι αναφορές της Βίβλου στο Μαχανάιμ, είναι τόσο συχνές.
Σύμφωνα με τους μελετητές, τα λαξευμένα κεφάλια λιονταριών στόλιζαν την πύλη