«Σε αυτή τη θητεία, όλοι θέλουν να γίνουν φίλοι μου», δήλωσε ο εκλεγμένος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ στο θέρετρό του στο Μαρ-α-Λάγκο τη Δευτέρα, απολαμβάνοντας το ξέσπασμα σεβασμού από ξένους ηγέτες, διευθύνοντες συμβούλους και ρεπουμπλικάνους εξουσιαστές, καθώς ετοιμάζεται για τη δεύτερη θητεία του.
Από τότε που κέρδισε τις εκλογές του περασμένου μήνα, ο Τραμπ είναι πολύ πιο ορατός από τον Τζο Μπάιντεν και θα ήταν εύκολο να τον μπερδέψει κανείς με τον εν ενεργεία πρόεδρο. Έχει αναλάβει τον έλεγχο της μελλοντικής εξωτερικής πολιτικής, δεσπόζει πάνω από τους παγκόσμιους ηγέτες κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στο Παρίσι και έχει κάνει τους τιτάνες της τεχνολογίας να συρρέουν για να τον τιμήσουν.
Έχει ήδη την εξουσία. Το μόνο που του λείπει είναι η πραγματική συνταγματική εξουσία που του απονέμεται με τον όρκο που θα δώσει στις 20 Ιανουαρίου.
Σε ανάλυσή του, το CNN αφού αναφέρεται στην ευκαιρία που έχει ο Ντόναλντ Τραμπ, που όπως λέει, μόνο ένας πρόεδρος είχε στο παρελθόν, αναρωτιέται τι θα συμβεί στην συνέχεια.
Το ερώτημα που θέτουν οι αναλυτές είναι πόσο θα διαρκέσουν οι καλές στιγμές, όταν ο Τραμπ βγει από τη φούσκα του μετά τη νίκη και ασχοληθεί ξανά με ένα διχασμένο έθνος που ταλανίζεται από προβλήματα και έναν επικίνδυνο κόσμο, όπου δεν είναι ευρέως αρεστός, που βρίθει απειλών.
«Στην πρώτη θητεία, όλοι με πολεμούσαν», δήλωσε ο Τραμπ στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε. «Η μεγαλύτερη διαφορά είναι ότι οι άνθρωποι θέλουν να τα βρουν μαζί μου αυτή τη φορά».
«Αυτή θα είναι η πιο συναρπαστική και επιτυχημένη περίοδος μεταρρύθμισης και ανανέωσης σε όλη την αμερικανική ιστορία, ίσως και στην παγκόσμια ιστορία. Η χρυσή εποχή της Αμερικής, την αποκαλώ εγώ. Έχει αρχίσει», είπε.
Ο Τραμπ δεν έδειχνε ποτέ τόσο άνετος και χαρούμενος όταν ήταν φορτωμένος με τις ευθύνες της προεδρίας. Και είναι σίγουρο ότι μόλις επιστρέψει πίσω από το γραφείο του Οβάλ Γραφείου, τα βάρη του αξιώματος θα βαραίνουν πολύ περισσότερο από ό,τι τώρα.
Ζει στον καλύτερο από όλους τους κόσμους, απολαμβάνοντας τη συγκίνηση της νίκης και το αίσθημα της δικαίωσης για την εκδίκηση για αυτό που θεωρεί ως δόλια εκλογική ήττα το 2020. Δεν κέρδισε πριν από τέσσερα χρόνια, αλλά υπάρχει πραγματική δικαιολογία για την πεποίθηση του εκλεγμένου προέδρου φέτος ότι έχει εντολή να εφαρμόσει το σκληροπυρηνικό πρόγραμμά του, αφού κέρδισε τη λαϊκή ψήφο και το Κολέγιο των Εκλεκτόρων.
Μέχρι στιγμής, φαίνεται ότι οι περισσότεροι Αμερικανοί το εγκρίνουν. Μια δημοσκόπηση του CNN/SSRS που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα διαπίστωσε ότι το 54% των ερωτηθέντων αναμένει ότι ο Τραμπ θα κάνει καλή δουλειά στην επιστροφή του στον Λευκό Οίκο και το 55% εγκρίνει τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τη μετάβασή του μέχρι στιγμής. Αυτό είναι ένα μεθυστικό έδαφος για τον πιο πολωτικό πολιτικό της σύγχρονης εποχής.
Ο Τραμπ βιώνει μια ευκαιρία που μόνο ένας πρόεδρος στην ιστορία – ο Γκρόβερ Κλίβελαντ – έχει γνωρίσει: να ξεκινήσει τη δεύτερη θητεία του από το μηδέν.
Ως μόλις ο δεύτερος πρόεδρος που κερδίζει μια μη συνεχόμενη θητεία, μπορεί να διδαχθεί από τα μαθήματα της πρώτης προεδρίας του και να ξεκινήσει ξανά με μια εντελώς νέα ομάδα και ένα νέο ψηφοδέλτιο.
Ένας λόγος για τον οποίο οι περισσότερες δεύτερες θητείες είναι δύσκολες είναι ότι οι εν ενεργεία πρόεδροι δεν μπορούν ποτέ να ξεφύγουν πραγματικά από τις συνέπειες των αποφάσεων, των δραμάτων και των σκανδάλων της πρώτης τους θητείας.
Ο Τραμπ, ωστόσο, είχε τέσσερα χρόνια εκτός εξουσίας για να εντοπίσει μια ομάδα που θα ικανοποιήσει τις άγριες παρορμήσεις του περισσότερο από τους στρατηγούς, τους γνώστες της Ουάσιγκτον και τους Ρεπουμπλικάνους του κατεστημένου που προσπάθησαν να τον περιορίσουν την πρώτη φορά.
Εκτός από την πρόωρη απώλεια του Ματ Γκέιτζ, της πρώτης επιλογής του εκλεγμένου προέδρου για τη θέση του γενικού εισαγγελέα, τα πράγματα δύσκολα θα μπορούσαν να έχουν πάει καλύτερα μέχρι στιγμής.
Ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου, ο Έλον Μασκ, είναι ο νέος του φίλος.Οι περισσότερες από τις προκλητικές επιλογές του για το υπουργικό συμβούλιο μοιάζουν πιθανό να επιβεβαιωθούν από εύκαμπτους Ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές.Οι ηγέτες της τεχνολογικής βιομηχανίας, εν τω μεταξύ, σπεύδουν να τον φλερτάρουν στο Μαρ-α-Λάγκο και να γεμίσουν τα ταμεία του λογαριασμού των εγκαινίων του.
Η σημερινή αίσθηση ελαφρότητας του Τραμπ μπορεί επίσης να εξηγηθεί από τη σύγκριση με την πρώτη του θητεία. Στις αρχές του 2017, ήταν ήδη κολλημένος με τους ισχυρισμούς ότι η νίκη του είχε αμαυρωθεί από τη ρωσική ανάμειξη στις εκλογές.
Αλλά ο Τραμπ δεν κέρδισε απλώς την προεδρία τον περασμένο Νοέμβριο – η ανακατάληψη της προεδρικής εξουσίας του δίνει την εξουσία να διαγράψει μια σειρά ενεργών νομικών υποθέσεων εναντίον του που απειλούσαν την πολιτική του καριέρα και την ελευθερία του.
Ωστόσο, οι διακοπές του Τραμπ από την πραγματικότητα δεν θα διαρκέσουν για πάντα.
Μόλις αναλάβει τα καθήκοντά του, κάθε απόφασή του θα έχει μια αντίδραση που θα κινδυνεύει να εξαντλήσει το πολιτικό του κεφάλαιο και να αναζωπυρώσει τον δημόσιο σκεπτικισμό για έναν πρόεδρο που ιστορικά υπήρξε μια ιδιαίτερα διχαστική προσωπικότητα.
Εάν ο Τραμπ αποτύχει να τιμήσει αποτελεσματικά τις υποσχέσεις του στην προεκλογική του εκστρατεία – να μειώσει τις τιμές στα σούπερ μάρκετ, να δημιουργήσει ιστορική ευημερία και να αποκτήσει τον έλεγχο των συνόρων, μπορεί σύντομα να διαπιστώσει ότι τα ποσοστά αποδοχής του θα πέσουν στα συνηθισμένα του επίπεδα.
Υπάρχουν ήδη ανησυχητικά σημάδια για τους οπαδούς του Τραμπ. Σε συνέντευξή του στο περιοδικό Time που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα, δήλωσε ότι, ενώ θα ήθελε να μειώσει το κόστος των τροφίμων, «είναι δύσκολο να μειώσεις τα πράγματα από τη στιγμή που έχουν ανέβει. Ξέρετε, είναι πολύ δύσκολο».
Και τη Δευτέρα, ο Τραμπ προειδοποίησε ότι, αφού υποσχέθηκε να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία εντός 24 ωρών αν εκλεγεί, η πραγματικότητα θα μπορούσε να είναι πολύ πιο δύσκολη. Είπε χαρακτηριστικά: «Ο Τραμπ δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο: «Νομίζω ότι η Μέση Ανατολή θα είναι σε καλό σημείο. Νομίζω ότι στην πραγματικότητα πιο δύσκολη θα είναι η κατάσταση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας». Το σχόλιο του Τραμπ δεν αντανακλά απλώς μια σχεδόν κωμική υποτίμηση των κινδύνων που ελλοχεύουν στη Μέση Ανατολή. Μπορεί να αντανακλά την έλλειψη επιρροής επί του φίλου του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν, καθώς το πεδίο της μάχης γέρνει προς τη Ρωσία.
Και ενώ η αποτυχία να τηρήσει τις υποσχέσεις του μπορεί να βλάψει τον Τραμπ, θα μπορούσε να υποστεί ακόμη μεγαλύτερη ζημιά αν όντως υλοποιήσει τις υποσχέσεις του να ταρακουνήσει την Ουάσιγκτον, τη χώρα και τον κόσμο, καθώς τα επακόλουθα κύματα αναστάτωσης θα μπορούσαν να προκαλέσουν κοινωνικό και οικονομικό πλήγμα.
Για παράδειγμα, η σχεδιαζόμενη από τον Τραμπ επιχείρηση μαζικών απελάσεων θα μπορούσε εύκολα να αποδειχθεί αντιδημοφιλής αν οι Αμερικανοί γίνουν μάρτυρες σκηνών ανθρώπινης δυστυχίας, αν οικογένειες μεταναστών διαλυθούν.
Ή αν η επιβολή επιβραδύνει τη γεωργική παραγωγή, πράγμα που σημαίνει ότι οι αγοραστές δεν μπορούν να προμηθευτούν τα αγαπημένα τους φρούτα και λαχανικά.
Οι δασμολογικές απειλές του Τραμπ κατά του Καναδά, του Μεξικού και άλλων εθνών μπορεί να τον δείξουν ότι στέκεται απέναντι στους ξένους και απαιτεί μια καλύτερη συμφωνία για τους εργαζόμενους. Αλλά αν οι εμπορικοί πόλεμοι εκτοξεύσουν τον πληθωρισμό και οι τιμές των βασικών αγαθών εκτοξευθούν, θα μπορούσαν γρήγορα να γυρίσουν μπούμερανγκ για τον εκλεγμένο πρόεδρο.
Η υπόσχεση του Τραμπ να απονείμει γρήγορα χάρη στους υποστηρικτές του που φυλακίστηκαν για την επίθεση του όχλου στις 6 Ιανουαρίου 2021 στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ θα μπορούσε επίσης να αποδειχθεί βαθιά αντιδημοφιλής.