Καθώς η Βαλένθια είναι θαμμένη κάτω από τόνους λάσπης, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι αναρωτιούνται πώς μπορεί να οχυρωθεί η Γηραιά Ηπειρος από τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Με τους επιστήμονες να λένε ότι στις μεσογειακές χώρες, όπως η Ισπανία, η Ιταλία και η Ελλάδα, τα ακραία φαινόμενα θα είναι πια ο κανόνας από τον οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς και με τίποτα, οι Αρχές στρέφονται πια σε λύσεις που κάποτε θα φαίνονταν ακραίες. Κάπως έτσι, στη χώρα μας έχει αρχίσει να συζητείται με κάθε σοβαρότητα η πιθανότητα να γκρεμιστούν (έναντι κινήτρων και αποζημιώσεων για μετεγκαταστάσεις) ιδιοκτησίες επάνω σε μπαζωμένα ρέματα, ποτάμια και λίμνες για να αποφευχθεί μια τέτοια τραγωδία.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια και όσο εντείνονται οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής ολοένα περισσότεροι επιστημονικοί φορείς προειδοποιούν ότι υπάρχει ακραίος κίνδυνος να βιώσουμε και στην Ελλάδα φονικές καταστροφές που προκαλούνται από ξαφνικές πλημμύρες (flash floods). Η χώρα μας, εξηγούν οι επιστήμονες, είναι εγκλωβισμένη σε έναν φαύλο κύκλο: οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες φέρνουν βίαιες βροχοπτώσεις με μεγάλους όγκους νερού σε μικρό χρονικό διάστημα και η ξηρασία αφαιρεί από το έδαφος την ικανότητα να απορροφά τα ύδατα. Και πώς μπορούμε να προστατευτούμε από τέτοια φαινόμενα;
«Δεν μπορούμε», απαντούν οι μελέτες επιστημονικών φορέων, οι οποίες επισημαίνουν ότι στο κόκκινο του κινδύνου βρίσκεται η Αττική τόσο λόγω της εδαφικής ιδιομορφίας της όσο κυρίως της άναρχης αστικής ανάπτυξής της. Τις προηγούμενες δεκαετίες ολόκληρες συνοικίες ή βιομηχανικές περιοχές χτίστηκαν επάνω σε ποτάμια, ρέματα και λεκάνες απορροής υδάτων ή, στην καλύτερη περίπτωση, οι φυσικές οδοί του νερού σκεπάστηκαν με τσιμέντο για να περάσουν δρόμοι από πάνω τους σε ένα πάρτι αυθαιρεσιών και τσιμεντοποίησης. Το νερό όμως, όπως έλεγαν οι προηγούμενες γενιές, πάντα βρίσκει τον δρόμο του.
Κηφι-SOS από ρέματα και ποτάμια
Ειδικά στην ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας, δεν χρειάζονται ιδιαίτερες επιστημονικές μελέτες για να καταδειχθεί ο κίνδυνος. Μόνο στο τελευταίο καλοκαιρινό ολιγόλεπτο μπουρίνι δρόμοι πλημμύρισαν σε σημείο που έγιναν αδιάβατοι, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση τις υπόγειες διαβάσεις της λεωφόρου Συγγρού. Μέσα στον Αύγουστο, τα συνεργεία της Περιφέρειας Αττικής έστειλαν Κηφι-SOS, καθώς διαπίστωσαν ότι το μεγαλύτερο ποτάμι της Αττικής, ο Κηφισός, έχει φράξει σε ποσοστό έως και 30% και σε περίπτωση ακραίου καιρικού φαινομένου μπορεί να υπερχειλίσει.
Αμέσως έπιασαν δουλειά τα συνεργεία καθαρισμού, τα οποία απομάκρυναν περισσότερους από 2.000 τόνους (!) φερτών υλικών και μπάζων. Ο περιφερειάρχης, Νίκος Χαρδαλιάς, επιβλέπει προσωπικά τις εργασίες που γίνονται για πρώτη φορά μετά από αρκετές δεκαετίες, σχεδιάζοντας να συνεχιστούν οι καθαρισμοί στον Ιλισό και το ρέμα της Πικροδάφνης. Είναι όμως αυτό αρκετό;
«Οχι», απαντούν οι επιστημονικοί φορείς, οι οποίοι διαπιστώνουν ότι ο κίνδυνος προκύπτει όχι (μόνο) από τα ακαθάριστα ρέματα, αλλά κυρίως από την άναρχη δόμηση επάνω στα μπαζωμένα ρέματα. Στην εμφάνιση ακραίων φαινομένων η Αττική κινδυνεύει να πλημμυρίσει και να ξαναζήσει τραγωδίες όπως αυτή της Μάνδρας. Προσώρας, η κυβέρνηση εστιάζει στο να κάνουν οι περιφέρειες και οι δήμοι συστηματικά και έγκαιρα τους καθαρισμούς και ταυτόχρονα να προχωρήσει όσο το δυνατόν ταχύτερα η υλοποίηση των απαραίτητων αντιπλημμυρικών έργων που απαιτούν οι νέες, ακραίες κλιματολογικές συνθήκες και οι φυσικές καταστροφές που προκαλούν.
Κλείσιμο
Μάνδρα 2017
Ωστόσο, αυτό δεν είναι το μόνο. Με συνοικίες ολόκληρες να έχουν χτιστεί επάνω σε καμμένα δάση που άλλοτε οι ρίζες των δέντρων συγκρατούσαν τα νερά, καθώς και σε μπαζωμένα ρέματα, ο υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Βασίλης Κικίλιας δηλώνει: «Αν μου λέτε τι πρέπει να γίνει, να γυρίσουμε πίσω τον χρόνο για το πώς από Αθήνα γίναμε Αττική χτισμένη ολόκληρη, αυτό δεν μπορώ να το κάνω. Αυτό που πιστεύω είναι ότι πρέπει να σκεφτεί πολύ σοβαρά και οργανωμένα η Πολιτεία να αρχίσει να δημιουργεί έναν κουμπαρά, ένα σημαντικό ποσό, και να αποδεχτούμε ότι θα πρέπει αποζημιώνοντας κάποιους συμπολίτες μας να κατεδαφίσουμε κάποιες οικίες και να ξεμπαζωθούν ρέματα».
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο υπουργός αναφέρεται στην ανάγκη ενός σχεδίου ανοίγματος των ρεμάτων και ποταμιών της Αττικής με κάθε κόστος. Ακριβώς πριν από έναν χρόνο εξηγούσε ότι υπάρχουν ρέματα που έχουν μπαζωθεί στην Αττική και την υπόλοιπη χώρα και στα οποία έχουν γίνει κατασκευές, εργοστάσια, σπίτια. «Αν, λοιπόν, παραδεχτούμε ότι το κράτος έχει μια συνέχεια, τότε οφείλουμε να δούμε το θέμα γενναία και να πάει το κράτος να αποζημιώσει εκεί όπου υπάρχει ανάγκη να ανοίξουν και να ξεμπαζωθούν αυτά τα ρέματα», υποστήριζε ο ίδιος.
Δεν είναι όμως ο μόνος που θεωρεί ότι τα ποτάμια που μπαζώθηκαν πρέπει να ξαναβγούν στην επιφάνεια για να μη ζήσει η πρωτεύουσα μια τραγωδία όπως αυτή της Βαλένθια. Ο Δήμος Αθηναίων τρέχει πρόγραμμα αποτσιμεντοποίησης του Ιλισού και ανάπλασης του Ποδονίφτη στα όριά του, καθώς και επιστροφή στην επιφάνεια του παλαιού δικτύου ποταμών και ρεμάτων που έχουν μπαζωθεί.
Οι πλημμύρες στην Ελλάδα
Μετά την καταστροφή στη Βαλένθια, ο πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ), καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Ευθύμιος Λέκκας, κλήθηκε να θέσει επί χάρτου ένα σενάριο στο οποίο η Αττική θα έπρεπε να αντεπεξέλθει σε ανάλογο φαινόμενο. «Πολύ φοβάμαι ότι θα είχαμε το ίδιο», απάντησε ο έμπειρος καθηγητής. «Ο,τι έργα και να γίνουν, όποιες μεγάλες διαστασιολογήσεις και να έχουν τα έργα δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν σε τέτοια φαινόμενα. Ο τρόπος με τον οποίο έχουμε δομήσει τις πόλεις, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική, είναι ένας άστοχος τρόπος που επιτρέπει να αναπτυχθούν όλα αυτά τα φαινόμενα».
«Γκρεμίστε κτίρια, ανοίξτε ξανά τα ρέματα και τα ποτάμια» το μοναδικό σχέδιο αντιμετώπισης των ακραίων καιρικών φαινόμενων
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Content snippet: CookieBar