Οι νεότεροι που εντάχθηκαν στον εργασιακό κλάδο, πιθανότατα να είναι και οι πρώτοι που θα αποχωρήσουν. Η Gen Z είναι έτοιμη να παραιτηθεί εάν οι θέσεις εργασίας τους δεν αλλάξουν, με τρόπο ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες τους.
Σε όλους τους τομείς, η νεότερη εργαζόμενη γενιά διαμορφώνεται να είναι η πιο δυστυχισμένη στην εργασία της. Φαίνεται όμως ότι παραπαίουν ιδιαίτερα όταν εργάζονται εντός της πρώτης γραμμής.
Συχνά υπεραπασχολούμενοι και κακοπληρωμένοι, οι εργαζόμενοι στην πρώτη γραμμή αισθάνονται ότι ωθούνται στα άκρα. Η πλειονότητά τους (75%) αναφέρει ότι αισθάνεται εξουθενωμένη, σύμφωνα με έρευνα της UKG που δημοσιεύει το Fortune, σε σχεδόν 13.000 εργαζόμενους πρώτης γραμμής. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται στο 83% των Gen Zers στον εν λόγω τομέα.
Οι εργαζόμενοι πρώτης γραμμής αποτελούν το 80% του εργατικού δυναμικού, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της έκθεσης της Microsoft που δημοσιεύθηκε το 2023.
Οι Gen Zers είναι οι λιγότερο ευχαριστημένοι, άλλωστε, με 61% να δηλώνουν ότι δεν είναι ικανοποιημένοι από τη συνολική εμπειρία τους ως εργαζόμενοι, σε σύγκριση με το 55% όλων των εργαζομένων που αισθάνονται παρόμοια. Πάνω από το ένα τρίτο δηλώνουν ότι θα παραιτούνταν επειδή η δουλειά τους επηρεάζει αρνητικά τη σωματική ή ψυχική τους υγεία.
«Η παγκόσμια μελέτη μας διαπιστώνει ότι δεν υποστηρίζουν όλες οι κουλτούρες στους χώρους εργασίας τη Gen Z και το εργατικό δυναμικό πρώτης γραμμής», έγραψε στο σχετικό δελτίο τύπου ο Dan Schawbel, διευθύνων εταίρος της Workplace Intelligence (η οποία συνεργάστηκε με την UKG για την εν λόγω μελέτη). «Ένα πράγμα είναι βέβαιο για όλες τις γενιές: αν δεν διορθώσετε την εμπειρία της πρώτης γραμμής, κινδυνεύετε να χάσετε πολύτιμα ταλέντα», πρόσθεσε.
Η πολιτική του «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο» δεν λειτουργεί μάλλον τόσο.
Κατά τη διάρκεια της πρώιμης πανδημίας, η διαμάχη για την αντιμετώπιση των όλο και πιο δύσκολων καταναλωτών βρέθηκε στο επίκεντρο. Έφτασε στο σημείο να γίνει πρωτοσέλιδο ένα περιστατικό σε εστιατόριο, το οποίο έκλεισε για μια μέρα εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι συμπεριφέρονταν στους υπαλλήλους του. Τα εστιατόρια είχαν επίσης έλλειψη προσωπικού, κάτι για το οποίο οι πελάτες φαινομενικά δεν έδειχναν κατανόηση.
Παρόλα αυτά, τα προβλήματα εξακολουθούν να υφίστανται. Το ένα τρίτο του συνόλου των εργαζομένων πρώτης γραμμής αισθάνεται ότι δεν αντιμετωπίζεται με σεβασμό στη δουλειά -και η γενιά Z είναι ιδιαίτερα κουρασμένη από το status quo.
Δεν είναι μόνο τα παιδιά που δεν είναι καλά- οι περισσότεροι εργαζόμενοι πρώτης γραμμής αισθάνονται αγχωμένοι. Αλλά είναι οι πιο νέοι στο εργατικό δυναμικό που είναι ίσως πιο έτοιμοι να ανοίξουν την πόρτα και να φύγουν.
Οι εργαζόμενοι της Gen Z δηλώνουν ότι οι αλληλεπιδράσεις με τους ανθρώπους στη δουλειά έχουν επιδεινώσει την ψυχική τους υγεία σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι οι άλλες γενιές (σε ποσοστό 72% και 62%, αντίστοιχα). Ενώ το 59% των εργαζομένων πρώτης γραμμής δηλώνουν ότι θα παραιτούνταν λόγω «αρνητικών αλληλεπιδράσεων με τους διευθυντές, τους συναδέλφους ή τους πελάτες τους», ο αριθμός αυτός εκτοξεύεται στο 71% των Gen Z.
Πιθανότατα δεν είναι και τόσο σοκαριστικό. Οι νέοι ενήλικες θα ήθελαν αυτό που προτιμούν και άλλες γενιές: μια αίσθηση αυτονομίας για το πώς και πού εργάζονται και, φυσικά, καλή αμοιβή.
Ενώ ο μισθός είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας για την επιλογή μιας θέσης εργασίας (σε ποσοστό 71%), η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής ή η ευελιξία και το πρόγραμμα εργασίας έρχονται δεύτεροι. Συνολικά, το 27% των εργαζομένων πρώτης γραμμής που συμμετείχαν στην έρευνα δηλώνουν ότι θα παραιτούνταν εξαιτίας της έλλειψης ευελιξίας στον χώρο εργασίας.
Το τελευταίο πλεονέκτημα είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους Gen Zers. Περισσότεροι από τους μισούς (58%) δήλωσαν ότι θα προτιμούσαν να έχουν περισσότερο χρόνο διακοπών παρά αύξηση μισθού.