Home / Ψυχαγωγία / Συγκινεί η Μελίνα Μακρή: «Έβλεπα το παιδί πίσω από το τζάμι και έφευγα κλαίγοντας»
Συγκινεί η Μελίνα Μακρή: «Έβλεπα το παιδί πίσω από το τζάμι και έφευγα κλαίγοντας»
Δευτέρα, 28.10.2024, 11:37
Zappit@ZAPPIT_
«Είχα φρικάρει, όσο περνούσαν οι μέρες ένιωθα ότι χάνω το μυαλό μου», είπε η Μελίνα Μακρή.
Η Μελίνα Μακρή παραχώρησε συνέντευξη στην εκπομπή Happy Day και τη Χριστιάνα Κοχλατζή. Η τραγουδίστρια αναφέρθηκε στην απόφασή της να αφοσιωθεί στο μεγάλωμα του γιου της, τον επιλόχειο θυμό και τις φοβίες της.
«Αυτό που νιώθω περισσότερο απαιτητικό είναι η αλλαγή ζωής γιατί έχω συνηθίσει σε έναν άλλο τρόπο ζωής. 20 χρόνια βράδυ και τώρα ξαφνικά έχουμε το πρωινό ξύπνημα με το σχολείο. Τώρα πρέπει όλο αυτό το βιολογικό ρολόι να αλλάξει. Τις πρώτες μέρες ζαλιζόμουν, ξύπναγα κι έλεγα πού βρίσκομαι», είπε αρχικά η Μελίνα Μακρή.
Η Μελίνα Μακρή είπε στη συνέχεια: «Τον πρώτο καιρό είχε μπει στη θερμοκοιτίδα το παιδί κι εγώ ήθελα πάρα πολύ να το έχω κοντά μου, μου είχε δημιουργηθεί αυτή η έλλειψη. Προσπάθησα να το καλύψω, ήμουν συνέχεια από πάνω του. Η θερμοκοιτίδα, νομίζω ότι στιγματίζει πάρα πολύ μια νέα μητέρα που θέλει να έχει κοντά της το παιδί. Οι ορμόνες ζητάνε το παιδί, θέλεις να το φροντίσεις, να το ταΐσεις και πήγαινα το σακουλάκι για να το δώσουν με τη σύριγγα.
Είχα φρικάρει, όσο περνούσαν οι μέρες ένιωθα ότι χάνω το μυαλό μου. Έβλεπα το παιδί από το τζάμι και έφευγα κλαίγοντας. Μετά όλο αυτό μου βγήκε και έπαθα όλο αυτό που δεν ήθελα να το ακουμπάει άνθρωπος, ήμουν από πάνω του, παράτησα τα πάντα. Η αλήθεια είναι ότι δεν ζήτησα τη βοήθεια ειδικού, είχα στήριξη από τον σύζυγό μου. Το συζήτησα πάρα πολύ μαζί του, ήταν κι αυτός σύμφωνος να αφοσιωθώ στο παιδί».
Η Μελίνα Μακρή ανέφερε επίσης: «Ήταν δύσκολος ο πρώτος χρόνος, κάποια στιγμή ένιωσα ότι πιέστηκα και ήθελα να ξεφύγω. Πάντα έλεγα και για τον θυμό που ένιωθα ως λεχώνα και για όλα αυτά που πέρασα αργότερα και τον πρώτο χρόνο. Είχα περάσει κάποιο επιλόχειο θυμό. Είχα κάποιες φοβίες. Έβλεπα σκιές, έβλεπα ανθρώπους να περνάνε, έβλεπα τις σκάλες που κατέβαινα να πέφτω μαζί με το μωρό, έκανα σενάρια με το μυαλό μου και πραγματικά ένιωθα ότι τρελαίνομαι. Σταδιακά τα ξεπέρασα. Δεν μιλάμε αρκετά για αυτό που περνάνε οι γυναίκες όταν γεννάνε».