Αναμφίβολα ο Κάρλος Σάινθ ήταν ο άνθρωπος του αγώνα στο Μέξικο Σίτι. Αλλά για καλό ή για κακό τα περιστατικά μεταξύ των Φερστάπεν και Νόρις έκλεψαν και πάλι την παράσταση.
Μοιραία, λοιπόν, θα πρέπει να ασχοληθούμε πρώτα με τους δύο πρωτοπόρους στη βαθμολογία του πρωταθλήματος. Και -αλίμονο- με τις αποφάσεις των αγωνοδικών.
Μετά την επανεκκίνηση ο Φερστάπεν είχε χάσει την πρωτοπορία εύκολα από τον poleman Σάινθ στην πρώτη στροφή. Αυτό τον έθεσε αμέσως υπό την πίεση του Νόρις του οποίου η McLaren ήταν αρκετά ταχύτερη της Red Bull στο Μεξικό. Ο Νόρις επιχείρησε να προσπεράσει τον Φερστάπεν από την εξωτερική της στροφής 4 με τον Ολλανδό να κλείνει την πόρτα και να τον εξωθεί προς την εξωτερική.
Ο οδηγός της McLaren βγήκε εκτός πίστας και παρέμεινε -όπως είχε κάνει και στο Όστιν- μπροστά από την Red Bull. Στην στροφή 8, όμως, ο Μαξ μάλλον ξέχασε να… φρενάρει και εξανάγκασε τον Λάντο να βγει μαζί του εκτός πίστας. Ο Φερστάπεν επέστρεψε μπροστά από την McLaren, με τον Λεκλέρ να έχει προσπεράσει και τους δύο.
Οι αγωνοδίκες αποφάσισαν ότι ο Φερστάπεν ήταν υπαίτιος και για τα δύο περιστατικά. Τον τιμώρησαν με χρονική ποινή 10 δευτερολέπτων για το κάθε ένα από αυτά. Αυτά ήταν τα γεγονότα. Ας εξετάσουμε, τώρα, το κατά πόσον οι αποφάσεις εντός και εκτός πίστα ήταν ορθές.
Καταρχάς τα όσα έκανε ο Φερστάπεν στην στροφή 4 δεν θα έπρεπε να εκπλήσσουν κανέναν. Ο Ολλανδός αντιμετωπίζει έτσι τις μονομαχίες από την πρώτη του χρονιά στην F1. Αλλά χθες εκείνος που άλλαξε προσέγγιση ήταν ο Νόρις.
Ο Βρετανός αποφάσισε να παίξει το παιχνίδι του Φερστάπεν και να μονομαχήσει σύμφωνα με το γράμμα και όχι με το πνεύμα των κανονισμών. Έφερε δηλαδή «σημαντικό τμήμα του μονοθέσιου» του μπροστά από εκείνο του Φερστάπεν στο apex της στροφή, όπως ορίζουν οι κανονισμοί. Ωστόσο είχε καθυστερήσει τόσο το φρενάρισμά του ώστε δεν μπορούσε να πάρει την στροφή κανονικά και έπρεπε να βγει έξω.
Κάποιοι θα πουν ότι ήταν ο Φερστάπεν εκείνος που έβγαλε τον Νόρις έξω, αλλά αυτό δεν είναι ακριβές. Ο Νόρις θα έβγαινε εκτός πίστας ακόμη και εάν ο Φερστάπεν δεν είχε ανοίξει τη γραμμή του. Είχε μπει με υπερβολικά μεγάλη ταχύτητα στη στροφή.
Αλλά πιστεύουμε ότι ο Νόρις είχε αποφασίσει την κίνηση αυτή σκεπτόμενος στρατηγικά. Γνώριζε, δηλαδή, ότι ο Φερστάπεν ήταν στο στόχαστρο έπειτα από τα συμβάντα του Τέξας. Γνώριζε επίσης ότι ο Μαξ δεν θα του έδινε ποτέ χώρο. Με άλλα λόγια ο Λάντο προσπάθησε να εκμαιεύσει μία ποινή στον Φερστάπεν με την κίνησή του αυτή. Και τα κατάφερε. Στην χειρότερη περίπτωση οι αγωνοδίκες απλώς θα τον άφηναν να κρατήσει τη θέση του.
Η απάντηση του Φερστάπεν ήρθε τέσσερις στροφές αργότερα. Ο Μαξ απλώς ανάγκασε τον Νόρις να βγει μαζί του εκτός πίστας στην είσοδο της 8. Κάποιοι θεώρησαν ότι αυτό το έπραξε πάνω στα νεύρα του ή πάνω στην ένταση της στιγμής. Ωστόσο όσοι το πιστεύουν αυτό, μάλλον δεν έχουν καταλάβει, τον τρόπο σκέψης του Φερστάπεν.
Ο Ολλανδός γνώριζε ότι ήταν μάλλον απίθανο να περάσει στα ίσια τη McLaren. Επίσης είχε καταλάβει ότι πολύ δύσκολα ο Λάντο θα έπαιρνε ποινή για το περιστατικό της στροφής 4. Και αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του εξασφαλίζοντας το ότι ο αντίπαλός του δεν θα κέρδιζε τον αγώνα.
Με άλλα λόγια ο Φερστάπεν φρόντισε στην στροφή 8 ο Νόρις να πέσει πίσω από εκείνον και τις Ferrari. Να χάσει τόσο χρόνο στο πρώτο stint ώστε να μην μπορέσει να κερδίσει τον Σάινθ ή τον Λεκλέρ. Και αυτό δούλεψε σε ότι αφορούσε τον Ισπανό, ο οποίος δεν απειλήθηκε ποτέ από τον Νόρις παρά το ότι η McLaren ήταν αρκετά ταχύτερη της Ferrari με την σκληρή γόμα.
Ας έρθουμε, τώρα, στο θέμα των ποινών που πήρε ο Φερστάπεν. Για τα περιστατικά της στροφής 4 πιστεύουμε ότι το ορθό θα ήταν να μην επιβληθεί ποινή σε κάποιον από τους δύο οδηγούς και ο Λάντο να δώσει την θέση πίσω στον Μαξ.
Για ότι συνέβη στην στροφή 8 δεν χωρά συζήτηση για το ορθό της ποινής στον Φερστάπεν. Θα λέγαμε, μάλιστα, ότι έπρεπε να του δοθεί οδηγία να επιστρέψει την θέση στον Λάντο υπό την απειλή μαύρης σημαίας.
Φυσικά, θα πει κανείς, εάν ο Λάντο είχε δώσει την θέση πίσω στον Μαξ δεν θα είχε συμβεί ποτέ και το περιστατικό της στροφής 8. Αυτό όντως ισχύει. Αλλά το πρόβλημα ξεκινάει από τα όσα συνέβησαν στο Τέξας την προηγούμενη Κυριακή και τις αποφάσεις των εκεί αγωνοδικών.
Είναι γνωστή η ασυνεπής προσέγγιση της FIA στο θέμα αυτό. Και δυστυχώς οι αποφάσεις των αγωνοδικών δεν λαμβάνονται μόνο με αγωνιστικά αλλά και με επικοινωνιακά κριτήρια. Μέχρι η ομοσπονδία να θέσει πολύ πιο ξεκάθαρα όρια στο τι επιτρέπεται και τι όχι, θα έχουμε περιστατικά σαν τα χθεσινά.