Tο εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο της «Κλωστήρια Ναούσης» βγαίνει στις 6 Δεκεμβρίου με τιμή εκκίνησης 1.611.000 ευρώ – Το «Μάντσεστερ» της Μακεδονίας, η άνοδος και η πτώση του ομίλου
Πολλές φορές τα τελευταία χρόνια η άλλοτε κραταιά «Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία» της οικογένειας Λαναρά έχει έρθει στη δημοσιότητα, αλλά πλέον μόνο για τους πλειστηριασμούς που αφορούν την ακίνητη περιουσίας της.
Ακόμη και σήμερα, Παρασκευή 25 Οκτωβρίου, διενεργείται ένας ακόμη πλειστηριασμός σε βάρος της ΕΝΚΛΩ με τιμή εκκίνησης 895.700 ευρώ για το πρώην Κλωστήριο Βερλάν στη Σκύδρα Πέλλας. Πρόκειται για αγροτεμάχιο συνολικού εμβαδού 27.820 τ.μ. εντός του οποίου έχει ανεγερθεί βιοτεχνικό κτίριο-εργοστάσιο, που έχει υποστεί σημαντικές φθορές λόγω της παρατεταμένης αχρησίας και των εκτεταμένων λεηλασιών τα προηγούμενα χρόνια.
Html code here! Replace this with any non empty text and that’s it.
Είναι ένα ακόμη επεισόδιο, που έρχεται να προστεθεί σε πολλά ακόμη από τότε που ξεκίνησε ο νέος κύκλος σφυριών για την άλλοτε «μεγάλη κυρία» του κλάδου, μετά την τελευταία αποτυχημένη προσπάθεια «ανάστασης» μέσω επενδυτικού σχήματος με έδρα το Λουξεμβούργο, η οποία οδηγήθηκε σε ναυάγιο.
Χορηγός Επικοινωνίας
Έκτοτε, το όνομά της φιγουράρει στην πλατφόρμα ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, με τη λίστα να περιλαμβάνει τα πρώην εργοστάσια της κλωστοϋφαντουργίας στη Νάουσα, στη Ροδόπη, στην Κομοτηνή, στην Αλεξανδρούπολη και τη Θέρμη καθώς και διάφορα αγροτεμάχια.
Κάπως έτσι, σειρά παίρνει τώρα το εργοστάσιο της «Κλωστήρια Ναούσης» που θεωρείτο η «καρδιά» του ομίλου Λαναρά. Η συγκεκριμένη οικογένεια, άλλωστε, έδινε το «παρών» στην περιοχή από τα τέλη της δεκαετίας του 1920. Στη Νάουσα από την εποχή που ακόμη βρισκόταν υπό τον οθωμανικό ζυγό λειτούργησαν εργοστάσια νημάτων και υφασμάτων που την κατέστησαν βιομηχανικό κέντρο. Για αυτό και αργότερα ονομάστηκε μέχρι και “Μάντσεστερ” της Μακεδονίας.
Αν και μετά το 1923 η περιοχή βυθίστηκε στην ύφεση, η οικογένειας Λαναρά το 1928 ανέλαβε τα «Εριοκλωστήρια» τα οποία αποτέλεσαν πόλο ανάπτυξης μέχρι και την περίοδο της Κατοχής. Ακολούθησε το 1949 η πυρπόληση και καταστροφή των εργοστασίων Βέτλανς και Έρια, αλλά η οικογένεια Λαναρά κατάφερε να σταθεί όρθια. Μετά τον πόλεμο και μέχρι τη δεκαετία του ’80 υπήρξε τεράστια άνθηση. Στη συνέχεια όμως οι μεγάλες κλωστοϋφαντουργίες της Νάουσας (Βέτλανς, Τρικολάν κ.α.) άρχισαν να βάζουν λουκέτο μέχρι το ολοκληρωτικό «τέλος» με την έναρξη της οικονομικής κρίσης το 2008.
Απομεινάρι αυτής της ένδοξης εποχής είναι και το εργοστάσιο της «Κλωστήρια Ναούσης» που οδεύει προς το σφυρί στις 6 Δεκεμβρίου με επισπεύδουσα την σύνδικο πτώχευσης. Όπως αναφέρεται στη διακήρυξη του πλειστηριασμού, το ακίνητο περιήλθε στην ΕΝΚΛΩ το 1990 μέσω της σύστασης νέας εταιρείας. Επί της ουσίας επανασυστάθηκε η ΕΝΚΛΩ υπό την προηγούμενη επωνυμία της «Κλωστήρια Ναούσης Α.Ε.» δι αποσπάσεως βιομηχανικού κλάδου και εισφοράς του από την τότε «Κλωστήρια Ναούσης ΑΒΕΝΤΤΕ» και μετονομασθείσα σε «Κλωνατέξ Όμιλος Επιχειρήσεων» στην οποία η τελευταία εισέφερε και την γηπεδική έκταση των 51.713,98 τ.μ. μετά του κτιριακού συγκροτήματος. Η εταιρεία «Κλωστήρια Ναούσης Α.Ε.» μετονομάστηκε σε «Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία Α.Ε.» τον Ιανουάριο του 2007.
Το ακίνητο βρίσκεται εκτός των ορίων της Δ.Ε. Νάουσας, του δήμου Νάουσας, και συγκεκριμένα στη θέση «Μπλάνα». Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν διάσπαρτες κατοικίες παράλληλα με αγροτικές εγκαταστάσεις-αποθήκες, καλλιεργούμενα αγροτεμάχια, τουριστικές μονάδες κ.α.
Όπως τονίζεται στην έκθεση εκτίμησης «είναι σαφές ότι το για το υπό εκτίμηση βιομηχανικό συγκρότημα δεν υπάρχει η δυνατότητα επαναλειτουργίας του με την προγενέστερή του χρήση ακόμα και αν αυτό ήταν τεχνικά εφικτό».
Το συγκρότημα βρίσκεται σε μεγάλου μεγέθους γήπεδο που δημιουργήθηκε από την συνένωση όμορων αγροτεμαχίων μετά το όριο του αστικού ιστού της Νάουσας δυτικά της πόλης.
Η βιομηχανική μονάδα ανεγέρθηκε σε διάφορες χρονικές περιόδους από το 1964 έως το 1988 αποτελούμενη από κτιριακά τμήματα που στέγαζαν λειτουργίες της. Ειδικότερα το συγκρότημα αποτελείται από τα παρακάτω τμήματα:
–Τμήμα Α: Πρόκειται για μονώροφο κτίσμα επιφάνειας 1.140 τ.μ. του οποίου ο στατικός φορέας και η επικάλυψη είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα ενώ οι τοίχοι πλήρωσης από τσιμεντόλιθους επιχρισμένους.
–Τμήμα Β. Μονώροφο κτίριο του οποίου ο στατικός φορέας και η επικάλυψη είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα και επιπλέον επικάλυψη μεταλλικής στέγης, ενώ οι τοίχοι πλήρωσης από μπατική τοιχοποιία και τα δάπεδα πλακοστρωμένα. Πρόκειται για το κεντρικό κτίριο του συγκροτήματος, επιφάνειας 13.323,67 τ.μ., στο οποίο κατασκευάστηκε δίκτυο αεραγωγών κάτω από την επιφάνεια του δαπέδου για την συλλογή με την μέθοδο της υποπίεσης υπολειμμάτων της επεξεργασίας ενώ υπάρχει και δίκτυο αεραγωγών εξαερισμού.
-Τμήμα Γ: Μονώροφο κτίσμα 1312,50 τ.μ. όπου στεγάζονταν γραφειακοί χώροι σε επαφή με το προηγούμενο κτίριο.
–Τμήμα Δ: Μονώροφο κτίσμα επιφάνεια 748,50 τ.μ. με υποστηρικτική λειτουργία της παραγωγικής διαδικασίας. Ο στατικός φορέας και η επικάλυψη είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα ενώ οι τοίχοι πλήρωσης από τσιμεντόλιθους επιχρισμένους.
–Τμήμα Ε1 και Ε2: Δύο μονώροφες αποθήκες, επιφάνειας 2323,75 τ.μ. με στατικό φορέα και επικάλυψη από οπλισμένο σκυρόδεμα ενώ οι τοίχοι πλήρωσης από τσιμεντόλιθους.
–Τμήμα ΣΤ: Μονώροφα κτίσματα 477 τ.μ.επίσης με υποστηρικτική λειτουργία.
–Τμήμα Ζ: Κτίσμα που αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα, το υπόγειο με χρήση χώρου παραγωγής και το ισόγειο με χρήση αποθήκης. Ο στατικός φορέας και η επικάλυψη είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα ενώ οι τοίχοι πλήρωσης από μπατική τοιχοποιία. Έχει συνολική επιφάνεια 2691,8 τ.μ.
–Τμήμα Η: Κτίσμα που αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα, το υπόγειο με χρήση χώρου παραγωγής και το ισόγειο με χρήση αποθήκης. Ο στατικός φορέας είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα η επικάλυψη και πλαγιοκαλύψεις με μεταλλικά στοιχεία πάνελ (ο φορέας της στέγης είναι μεταλλικός). Έχει συνολική επιφάνεια 1299,1 τ.μ.
–Τμήμα Θ: Κτίσμα 207,20 τ.μ. που αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα, το υπόγειο με χρήση χώρου παραγωγής και το ισόγειο με χρήση αποθήκης.
–Τμήμα Ι: Κτίσμα που αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα, με χρήση χώρου παραγωγής. Ο στατικός φορέας είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα η επικάλυψη και πλαγιοκαλύψεις με μεταλλικά στοιχεία πάνελ (ο φορέας της στέγης είναι μεταλλικός). Έχει συνολική επιφάνεια 2292,24 τ.μ.
–Τμήμα Κ: Στεγασμένη ράμπα που εξυπηρετεί την πρόσβαση στα υπόγειο, με επιφάνεια 258,30 τ.μ.
–Διώροφο κτίριο επιφάνειας 2292,24 τ.μ. αποτελούμενο από δύο επίπεδα με χρήση χώρου παραγωγής.
Παράλληλα σε διάφορα σημεία των εγκαταστάσεων κατασκευάστηκαν μεταλλικά υπόστεγα.
Στις εκθέσεις εκτίμησης σημειώνεται ότι οι κτιριακές εγκαταστάσεις έχουν απογυμνωθεί από μηχανολογικό εξοπλισμό, καλωδιώσεις δικτύων, κουφώματα κ.α. ενώ υπάρχουν φθορές στα κελύφη (περιμετρικές τοιχοποιίες μεταλλικές στέγες).
Τονίζεται ακόμη ότι το επίπεδο συντήρησης του συγκροτήματος είναι πολύ κακό και το σύνολο των κτιριακών εγκαταστάσεων έχει υποστεί βανδαλισμούς.
Το αγροτεμάχιο είναι περιφραγμένο με χαμηλό συμπαγές τοιχίο και μεταλλικό κιγκλίδωμα και ο ακάλυπτος χώρος του φέρει ασφαλτοστρώσεις σε σημαντική έκταση και άγριες φυτεύσεις.
Όσον αφορά την τιμή πρώτης προσφοράς, οι δύο εκθέσεις εκτίμησης κατέληξαν σε αγοραία αξία 1.500.000 ευρώ και 1.722.000 ευρώ. Έτσι η τιμή εκκίνησης ορίστηκε στα 1.611.000 ευρώ.
Ο όμιλος Λαναρά περιλαμβάνεται στα πιο ιστορικά ονόματα της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας, με παρουσία στον κλάδο από το 1909, έχοντας γράψει σελίδες δόξας τις προηγούμενες δεκαετίες.
Στην πολυετή πορεία του ιδρύθηκαν δεκάδες εταιρείες, όπως οι Τρικολάν, Βερλάν, Ολυμπιακή Α.Ε., Κολμπλάν, Κλωστήρια Ναούσης κ.ά. ενώ σημειώθηκαν και τουλάχιστον τρεις εσωτερικές διασπάσεις.
Από αυτές, το οικογενειακό «παρακλάδι» του Χρήστου Λαναρά αποδείχθηκε το πιο ανθεκτικό, δημιουργώντας στη συνέχεια την περίφημη Κλωνατέξ. Όταν τα ηνία πέρασαν στον γιο του Θωμά μετονομάστηκε σε Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία, αποτελώντας το όχημα για αρκετές εξαγορές (όπως, οι ∆ούδος και Γιαννούσης, Κλωστήρια Ροδόπης, Gallop κ.ά.), αλλά και για τη χρηματιστηριακή φρενίτιδα στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Κάπως έτσι η Κλωνατέξ άντλησε μέσω ΑΜΚ περί τα 300 εκατ. ευρώ, ενώ η κεφαλαιοποίησή της έφτασε το αστρονομικό ποσό των 3 δισ. ευρώ, με τον όμιλο να ελέγχει 25 εργοστάσια, με 3.600 εργαζομένους.
Μετά το 2004 άρχισε η ελεύθερη πτώση του ομίλου. Ακολούθησαν προσπάθειες σωτηρίας μέχρι το οριστικό τέλος της ΕΝΚΛΩ, την περίοδο του 2010-11, όταν και ο Θωμάς Λαναράς έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία μόλις 54 ετών.
Σύμφωνα με παλαιότερα στοιχεία, η ΕΝΚΛΩ οφείλει στις τράπεζες 230 εκατ. ευρώ, στους εργαζομένους 35 εκατ. ευρώ, στον ΟΑΕΔ 8,5 εκατ. ευρώ, στον ΕΦΚΑ 50 εκατ. ευρώ και στο Δημόσιο 70 εκατ. ευρώ.
Η εταιρεία κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης το 2012 με ημερομηνία παύσης των πληρωμών την 30η Ιουλίου 2010.