Καλημέρα σας!
Ημέρα μνήμης η σημερινή. Σαν σήμερα το 1453 η Κωνσταντινούπολη έπεσε στα χέρια των Οθωμανών. «Η Πόλις εάλω» έπειτα από πολιορκία ενός χρόνου. Δε χρειάζεται να πει κάποιος πολλά ή να κάνει σώνει και καλά κάτι. Αρκεί να θυμόμαστε. Να μη ξεχνάμε.
Οι σκέψεις ενός… πρώην
Κάθε προεκλογική περίοδος έχει τα καλά της, υπό την έννοια ότι οι μεν δημοσιογράφοι θέλοντας να ρωτήσουν ανακαλύπτουν θέματα, οι δε πολιτικοί θέλοντας να απαντήσουν ή να βάλουν τη δική τους ατζέντα ανοίγουν ζητήματα, έστω κι αν είναι παρατραβηγμένα. Χθες, για παράδειγμα, ο Στέφανος Κασσελάκης έδωσε συνέντευξη σε τηλεοπτικό σταθμό υποδεχόμενος τον δημοσιογράφο στο σπίτι του στις Σπέτσες. Στο σπίτι που το φθινόπωρο είχε… μαντρώσει για σεμινάρια τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Κασσελάκης, λοιπόν, αποκάλυψε ένα μέρος των σκέψεων του Αλέξη Τσίπρα, τις οποίες ο ίδιος μας… κρύβει. Όπως λέει ο νυν για τον πρώην, ο Αλέξης δεν θέλει να επιστρέψει στην ενεργό πολιτική, αλλά επιθυμεί να συνεισφέρει στην ανάπλαση της Αριστεράς σε όλη την Ευρώπη! Το ζήτημα είναι αν το γνωρίζουν αμφότερες, η Αριστερά και η Ευρώπη. Επίσης ο κ. Κασσελάκης εκτίμησε ότι -εάν, όταν και όποτε- ο ΣΥΡΙΖΑ επιστρέψει στην εξουσία ο Αλέξης Τσίπρας «δεν πρόκειται να είναι στην κυβέρνηση, ως πρώην πρωθυπουργός». Είναι, όμως, στη Βουλή -και μισθοδοτείται- «ως πρώην πρωθυπουργός». Αυτά για έναν πολιτικό που όταν ο Αρκάς του αφιέρωνε «τα παιδικά χρόνια ενός πρωθυπουργού» κάποιοι δυσανασχετούσαν. Ή όταν «διαπραγματευόταν» με την Ευρώπη -επί 17 ώρες, ολόκληρη τη νύχτα- έτρεφαν ελπίδες για καλύτερες μέρες.
Οι δήμοι σαν… μπακάλικα
Καλή η ψηφιοποίηση των υπηρεσιών του κράτους και της αυτοδιοίκησης που βοηθάνε πολλούς να μη στήνονται σε ουρές ή να μην περιμένουν ώρες και ημέρες για ένα χαρτί. Αλλά για να περάσουν επί της ουσίας στην ψηφιακή εποχή οι δημόσιες υπηρεσίες πρέπει να περάσει καιρός και να γίνουν πολλά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι δήμοι της χώρας, η κατάσταση των οποίων αναδεικνύεται μέσα από τις παράλογες και παρωχημένες πρακτικές του μεγαλύτερου δήμου της χώρας, του δήμου Αθηναίων. Διότι αν αυτά συμβαίνουν στην Αθήνα τι να περιμένει κανείς στα μικρότερα μέρη ή στα σύνορα. Το παράδειγμα είναι συγκεκριμένο και έχει δύο σκέλη:
Πρώτον, κλήσεις για παράτυπη στάθμευση ονομαστικής αξίας 1.500 ευρώ που κόπηκαν το 2010 φτάνουν σήμερα, 14 χρόνια μετά, με προσαυξήσεις που φτάνουν το συνολικό ποσό τις 4.000 ευρώ. Το ερώτημα είναι αν όλα αυτά τα χρόνια οι υπόχρεοι ειδοποιήθηκαν με οποιονδήποτε τρόπο ότι χρωστούν (τηλεφώνημα, μέιλ, επιστολή, ταχυδρομικό περιστέρι, σήματα καπνού, οτιδήποτε άλλο) και η απάντηση είναι ένα κατηγορηματικό όχι. Ως αποτέλεσμα τα πρόστιμα και οι προσαυξήσεις τους βεβαιώνονται στην ΑΑΔΕ και μπλοκάρουν φορολογικές ενημερότητες και άλλα χαρτιά που είναι χρήσιμα για τη δουλειά κάποιου. Επί 14 χρόνια -ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε έξι, ούτε οκτώ- ο υποτιθέμενος δικαιούχος δεν ενδιαφέρθηκε να εισπράξει και όταν το σκέφτηκε διάλεξε την πιο εύκολη για τον ίδιο οδό. Καμία προσπάθεια, μια απλή βεβαίωση και άσε τους άλλους να… τρέχουν. Αν αυτό δεν λέγεται δεσπόζουσα θέση του κράτους, τότε πως λέγεται; Ακόμη και η Επιτροπή Ανταγωνισμού θα μπορούσε να παρέμβει.
Δεύτερον, σε πολλές περιπτώσεις οι κλήσεις της δημοτικής αστυνομίας και της τροχαίας, τα περίφημα ανά την επικράτεια ροζ χαρτάκια, χάνονται. Είτε επειδή κάποιος πιτσιρικάς τα μαζεύει σαν παιχνίδι, είτε επειδή θα τύχει να βρέξει και στο τέλος δεν διακρίνεται απολύτως τίποτα. Και στις δύο περιπτώσεις ο παραβάτης παραμένει ξεκρέμαστος, αφού -στην κυριολεξία- δεν ξέρει τι του γίνεται. Μέχρι να περάσουν 14 ή 24 χρόνια και ξαφνικά να μπλοκαριστούν τα δικαιώματά του στην εφορία, αλλά και να χρεωθεί θηριώδη πρόστιμα. Δεν θα μπορούσε, δηλαδή, η εκκαθάριση από τους δήμους να γίνεται κάθε χρόνο, μία φορά το χρόνο, ώστε και ο δήμος να εισπράττει και οι υποχρεώσεις των πολιτών να μη μαζεύονται; Όπως κάνει ταμείο κάθε τέλος Δεκεμβρίου ο κάθε μικροεπαγγελματίας. Για τους… μεγάλους δεν συζητάμε. Εκείνοι γνωρίζουν καθημερινά τι τους γίνεται. Κυρία Κεραμέως τι λέτε; Εσείς κύριε Παπαστεργίου, που αν και υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης προέρχεστε από την αυτοδιοίκηση α΄ βαθμού, έχετε άποψη;
Το ξεκαθάρισε ο δήμαρχος για τη Λαγκαδά
Προεκλογικές συζητήσεις
Με τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου, να βρίσκονται, πλέον, σε απόσταση αναπνοής, οι εκδηλώσεις για το τι Ευρώπη θέλουμε, προκειμένου να ακουστούν οι απόψεις υποψηφίων ευρωβουλευτών και όχι μόνον, δίνουν και παίρνουν. Σήμερα, στις 6 το απόγευμα, το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης έχει καλέσει σε ανοιχτή εκδήλωση στο κτήριό του (Αριστοτέλους 27) Θεσσαλονικείς υποψήφιους ευρωβουλευτές όλων των κομμάτων για να καταθέσουν τις απόψεις τους αναφορικά με το μικρομεσαίο επιχειρείν και δη με το βιοτεχνικό γίγνεσθαι. Μάλιστα όπως ακούμε υπάρχει ενδιαφέρον συμμετοχής για να ακουστεί η άποψη τους από αρκετούς υποψήφιους, άλλωστε η εκδήλωση είναι ανοιχτή για όλους.
Δυο ημέρες, αργότερα, την Παρασκευή, από τις 5.15 το απόγευμα μέχρι τις 8, το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα «Αριάν Κοντέλλη» του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής διοργανώνει στο αμφιθέατρο «Στέφανος Δραγούμης» του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης ανοιχτή εκδήλωση με στόχο την κινητοποίηση των πολιτών σε θέματα δημοκρατίας και πολιτικής συμμετοχής. Καθηγητές, ερευνητές και άνθρωποι κοντά στα κέντρα λήψης των αποφάσεων θα συζητήσουν με το κοινό για τις προκλήσεις και ευκαιρίες της ΕΕ στην επόμενη πενταετία. Στο πρώτο μέρος του ανοιχτού διαλόγου, μάλιστα, ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μαργαρίτης Σχοινάς θα απαντήσει στις ερωτήσεις του κοινού. Η κινητικότητα μεγάλη, άλλωστε όπως διατείνονται οι πρόεδροι όλων των κομμάτων το διακύβευμα των ευρωεκλογών είναι μεγάλο, όμως η ουσία είναι μια και αυτή είναι η ανάδειξη ανθρώπων που θα έχουν θέληση και γνώση για να προωθήσουν αλλαγές, οι οποίες θα είναι προς όφελος των Ελλήνων πολιτών.
Πτήσεις στη Νέα Παραλία
Στην αρχή ήταν τα ποδήλατα. Γι’ αυτό εξάλλου δημιουργήθηκε ο ποδηλατόδρομος στο πλακόστρωτο της Νέας Παραλίας. Δύο διακεκομμένες κίτρινες γραμμές από το λιμάνι -πιάνοντας και την παλιά Παραλία- μέχρι και το Μέγαρο Μουσικής. Μετά μπήκαν τα τετράτροχα ποδήλατα με τις τέντες τους. Μετά μπήκαν τα πατίνια. Στην αρχή δειλά δειλά, άλλα γρήγορα τα σκέπασαν όλα με ορμή κι ένα πλήθος τέτοιων οχημάτων… πετά καθημερινά. Πλημμύρισε ο τόπος με τα πατίνια. Μάλιστα κάποια από αυτά χτυπάνε και ταχύτητες ασύλληπτες για το είδος του οχήματος. Όλα αυτά μέχρι πρότινος. Το σκηνικό όμως στον ποδηλατόδρομο… ανανεώνεται. Έχει μια δυναμική που σε κάνει να σκέφτεσαι, να αναρωτιέσαι μέχρι πού θα πάει. Εσχάτως βλέπουμε συχνότερα τα ηλεκτρικά ποδήλατα με τις χοντρές ρόδες, συνήθως δικάβαλα που βρήκαν τη χαρά τους κι αλωνίζουν στον ποδηλατόδρομο. Και μέχρι εδώ όλα καλά. Ποδήλατα είναι, αλλά επί της ουσίας συμπεριφέρονται σαν… μηχανάκια. Αυτό έχει να κάνει με το γκάζι, τις σφήνες κι όλα τα υπόλοιπα, που αφορούν την μηχανική κίνηση στους δύο τροχούς. Μόνο που στην παραλία κυκλοφορούν μικρά παιδιά, γονείς με τα καρότσια και τα παιδάκια τους, παππούδες με τα εγγονάκια τους, άλλα και πιτσιρίκια που μόλις ανακαλύπτουν το… βάδην, πεζοί και δρομείς με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους κινδύνους που μπορούν να διατρέξουν και διατρέχουν. Μήπως πρέπει να το ξαναδούμε το έργο αναφορικά με ό,τι έχει να κάνει με την ασφάλεια; Πριν γίνει το κακό. Γιατί το «μπάτε σκύλοι αλέστε» δεν και είναι πετυχημένη συνταγή. Απλώς συμβαίνει. Επομένως είναι θέμα χρόνου να μπαίνουν όλο και συχνότερα και τα υπόλοιπα μηχανάκια στον ποδηλατόδρομο, που ευλόγως θα εξελιχθεί σε… αεροδιάδρομο. Γιατί, όπως και να το δει κανείς, το καύσιμο δεν ορίζει την κυκλοφορία ενός οχήματος. Άλλωστε τι διαφορά υπάρχει στο να καίει ρεύμα το ένα και βενζίνη το άλλο. Σε τελική ανάλυση και τα δύο είναι οχήματα. Και ένα πρόσθετο ερώτημα είναι ποιος ελέγχει ποιον τελικώς μέσα στον ποδηλατόδρομο, αφού δεν υπάρχει… ποδηλατική αστυνομία; Ίσως ο νέος κανονισμός λειτουργίας για τη Νέα Παραλία που ετοιμάζει ο Δήμος Θεσσαλονίκης -όπως έγραψε πρόσφατα η Voria.gr- να είναι μια καλή αφορμή για να ρυθμιστούν τα… αιωρούμενα ζητήματα κυκλοφορίας, που υπάρχουν.