Αν ένας άνδρας χρησιμοποιεί αυτές τις 7 φράσεις, έχει κρυφά κόμπλεξ κατωτερότητας

Συχνά, ο λόγος και οι εκφράσεις που χρησιμοποιούμε, μαρτυρούν πολλά για την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα μας.

Έτυχε ποτέ να συνομιλήσετε με κάποιον και να νιώσετε ότι κάτι δεν πάει καλά;

Οι άνδρες που έχουν κόμπλεξ κατωτερότητας, προσπαθούν να το κρύψουν, μέσα από κάποιες κοινές εκφράσεις.

Αν ένας άνδρας χρησιμοποιεί αυτές τις 7 φράσεις σε μια συνομιλία, έχει κρυφά κόμπλεξ κατωτερότητας

Περιστασιακά, όλοι αμφιβάλλουμε για τον εαυτό μας. Όταν διατυπώνεται διαρκώς, η φράση αυτή μαρτυρά ότι ένας άνδρας νιώθει κατώτερος. Μπορεί να θεωρεί ότι δεν του αξίζει μια δουλειά, μια σχέση, οτιδήποτε θετικό στη ζωή.

Η αυτό – υποτίμηση εμποδίζει τον άνθρωπο απ’ το ν’ αναλάβει ένα ρίσκο, το οποίο ενδέχεται να τον βοηθήσει να εξελιχθεί και να γίνει καλύτερος.  Ασφαλώς, είναι σημαντικό να είναι κάποιος ταπεινός και ρεαλιστής. Η διαρκής αυτό – αμφισβήτηση ωστόσο, διαβρώνει την αυτοπεποίθηση.

Όταν ένας άνδρας λέει διαρκώς ότι «δεν μπορεί», «δεν θα τα καταφέρει», αποκαλύπτει τα συναισθήματα ανεπάρκειας που προσπαθεί να κρύψει.

«Δικό μου λάθος είναι». Μερικοί άνθρωποι, μπορεί να λένε την παραπάνω φράση πιο συχνά απ’ ό,τι χρειάζεται.

Ένας άνδρας, μπορεί να είναι ευφυής, επιμελής, να έχει καλή καρδιά. Παρόλα αυτά, αν διαρκώς κατηγορεί τον εαυτό του, αν αποδίδει στον εαυτό του κατηγορίες που δεν του αναλογούν, μπορεί να νιώθει κατώτερος.

Τα λάθη μας βοηθούν να εξελιχθούμε και να βελτιωθούμε.

Η διαρκής αυτομομφή, δείχνει πως ένας άνδρας νιώθει κατώτερος.

Η φράση αυτή, μαρτυρά ότι ο άνδρας αυτός, είναι υπερβολικά επικριτικός με τον εαυτό του, ότι πάντα περιμένει περισσότερα αλλά νιώθει ανεπαρκής.

Η ανελέητη αυτοκριτική, δείχνει πως ένας άνθρωπος υποφέρει από σύνδρομο κατωτερότητας

Η φράση μπορεί να διατυπώνεται ως απάντηση σε έκφραση συγχαρητηρίων ή επαίνων.

Μια φαινομενικά απλή φράση, μπορεί να αποκαλύψει ένα πολύ περίπλοκο σύνδρομο, όπως το σύμπλεγμα της κατωτερότητας.

Μία παράμετρος του κόμπλεξ κατωτερότητας, είναι το  σύνδρομο του απατεώνα (impostor syndrome), στο οποίο το άτομο νιώθει ότι έχει ξεγελάσει τους γύρω του και στην πραγματικότητα, δεν αξίζει τίποτα από όσα έχει κατακτήσει.

Όταν ένας άνδρας αποδίδει τα επιτεύγματά του στην τύχη και όχι στις ικανότητες ή τη δουλειά του, δείχνει ένα υποκείμενο κόμπλεξ κατωτερότητας.

Μπορεί:

Αυτή η νοοτροπία είναι αρκετά καταστροφική. Το κόμπλεξ κατωτερότητας, τους κάνει να σαμποτάρουν τον εαυτό τους.

Η φράση αυτή αποκλείει την επικοινωνία, υψώνοντας ένα εμπόδιο.

Όταν η συζήτηση στρέφεται προς το μέρος τους, απορρίπτουν την προσπάθεια αλληλό-κατανόησης, πεπεισμένοι ότι οι άλλοι αδυνατούν να τους καταλάβουν.

Αυτό δεν είναι απλώς μια ένδειξη εσωστρέφειας ούτε έλλειψης εμπιστοσύνης. Συχνά, εκπηγάζει από το σύμπλεγμα κατωτερότητας.

Η φράση «δεν θα καταλαβαίνατε» ήταν ο τρόπος του να απομονώσει τον εαυτό του, νιώθοντας ότι οι αγώνες του ήταν πολύ ασήμαντοι για να τους κατανοήσουν οι άλλοι.

O άνδρας που εκφράζεται έτσι, νιώθει κατώτερος και υποβιβάζει μόνος του, τα συναισθήματά του.

Είναι ένας τρόπος αυτοεπιβαλλόμενης απομόνωσης, λόγω της πεποίθησης ότι τα προσωπικά του αισθήματα δεν έχουν αξία.

Η φράση «πάντα τα κάνω χάλια»,  μπορεί να υποδηλώνει ότι ο άνθρωπος που τη λέει συχνά, χρειάζεται στήριξη και βοήθεια.

Είναι ένα σημάδι που δείχνει ότι το άτομο δεν εμπιστεύεται τις ικανότητές και τον κατατρύχει ο φόβος της αποτυχίας.

Όταν ένας άνθρωπος πιστεύει ότι ο ίδιος είναι η πηγή όλων των προβλημάτων, αυτό ίσως μαρτυρά ένα υποκείμενο σύμπλεγμα κατωτερότητας.

Ο άνδρας αυτός μπορεί να αισθάνεται ανεπαρκής, ή πως δεν  ανταποκρίνεται στις προσδοκίες, των άλλων ή τις δικές του.

Αυτή η πεποίθηση μπορεί να έχει δυσμενή αντίκτυπο στην αυτοεκτίμησή του και συνολικά, στην ψυχική του υγεία.

Μπορεί να τον εμποδίσει να πάρει ρίσκα, να αξιοποιήσει ευκαιρίες και δυνατότητες.

Αν ακούτε αυτές τις φράσεις στις συζητήσεις σας σε κουβέντες με τους αγαπημένους σας, σας, αξίζει να θυμάστε την πραγματική σημασία τους.

Αυτές οι λέξεις συχνά αντικατοπτρίζουν βαθύτερα συναισθήματα ανεπάρκειας.

Η αναγνώριση των παραπάνω ανασφαλειών και η πηγή τους, είναι το πρώτο βήμα προς την αντιμετώπιση, την υπέρβασή τους και την επούλωση των τραυμάτων.