Ανακαλύφθηκε τυχαία άγνωστη γειτονιά σε πόλη με πλούσια ιστορία – Πώς οδηγήθηκαν οι αρχαιολόγοι βαθιά στο παρελθόν της
Ένα τεράστιο έργο για την κατασκευή του μελλοντικού συστήματος αυτοκινητοδρόμων μίας πόλης με πλούσια ιστορία αποκάλυψε το παρελθόν της. Πρόκειται για την πόλη Σύρακιουζ ή Σέρακιους (Συρακούσες) της Νέας Υόρκης.
Τις ΗΠΑ, τα έργα αυτοκινητοδρόμων που χρησιμοποιούν ομοσπονδιακά χρήματα υποχρεούνται να προσλαμβάνουν αρχαιολόγους για να παρακολουθούν για ιστορικά αντικείμενα που θα βγουν στην επιφάνεια κατά τη διάρκεια της κατασκευής.
Τον Δεκέμβριο, τα συνεργεία έφεραν στο φως το είδος του θησαυρού που ονειρεύονται οι αρχαιολόγοι. Ανακάλυψαν 11 αποχωρητήρια που χρονολογούνται πιθανότατα στα μέσα της δεκαετίας του 1800 και θα μπορούσαν να έχουν χρησιμοποιηθεί μέχρι τις αρχές του 1900.
Ευτυχώς για αυτά τα συλλεκτικά αντικείμενα, η περιοχή παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό αδιατάρακτη μέσα από την πάροδο των δεκαετιών του 1800 και του 1900, δηλαδή από τότε που ήταν βάλτος και μέχρι να κατασκευαστεί η διώρυγα Erie, και μέχρι την αστική ανανέωση.
Οι εργολάβοι, που έσκαβαν στην περιοχή για να κατασκευάσουν μια νέα έξοδο από την Εθνική Οδό 690 προς στις λεωφόρους Crouse και Irving, αποκάλυψαν τον περασμένο μήνα αντικείμενα μέσα σε κομποστοποιημένα ανθρώπινα απόβλητα αιώνων και στρώματα χώματος. Πρόκειται για αντικείμενα που οι κάτοικοι στην τουαλέτα.
«Κάθε μια από τις τουαλέτες αυτές, είναι για εμάς μια μικρή χρονοκάψουλα» εξήγησε ο Daniel Seib και η ομάδα αρχαιολόγων του που έσπευσαν στο σημείο.
Πριν οι τουαλέτες αρχίσουν να χτίζονται μέσα στα σπίτια, οι άνθρωποι είχαν εξωτερικές τουαλέτες. Τα απόβλητα συνέλεγαν στη συνέχεια οι λεγόμενοι «νυχτερινοί εργάτες». Αυτό ακούγεται αποκρουστικό όμως, για τους αρχαιολόγους, η αξία τους είναι αυτή: «Οι άνθρωποι πετούσαν τα άχρηστά τους στην τάφρο, ειδικά όταν πλέον τα κτίρια δεν χρησιμοποιούνταν ως ‘αναγκαία κτίρια’».
Ανάμεσα στα αντικείμενα που βρήκαν οι εργάτες οι οποίοι μπαινόβγαιναν σε βαθιές τάφρους 1.53 μέτρων με κουβάδες χώματος, ήταν η λαβή μιας κανάτας, ένα κέλυφος, ένα ρολόι τσέπης, μεγάλα θραύσματα σπασμένων πιάτων, ένα θραύσμα με τέλεια διατηρημένα μπλε λουλούδια.
Ο Seib και η συνάδελφός του, Andrea Zlotucha Kozub ήταν κατενθουσιασμένοι με τα ευρήματα. Τα συνέλεξαν και τα μετέφεραν σε ένα εργαστήριο προκειμένου να τα καθαρίσουν και να τα αναλύσουν.
«Θα ανακαλύψουμε ό,τι είναι δυνατόν για τον κατασκευαστή τους, τη χρήση τους και θα τα χρονολογήσουμε κατά προσέγγιση, επίπεδο – επίπεδο, τάφρο – τάφρο», τόνισε ο Seib.
Μάλιστα, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν κάποιες τουαλέτες, πάνω από άλλες τουαλέτες. «Κάποιες φορές μετακόμιζε μια νέα οικογένεια, στρίμωχνε τα πράγματα του προηγούμενου ενοίκου στην τάφρο και έχτιζε μια νέα» εξήγησε ο Seib.
Τα αντικείμενα αυτά, θα συντελέσουν στην αφήγηση της ζωής των ανθρώπων που έζησαν λίγο πιο κάτω από τη Διώρυγα Erie, στα τέλη του περασμένου αιώνα. «Τα πράγματα που άφησαν πίσω τους, μπορούν να συμπληρώσουν τα κενά, ή να μαρτυρήσουν πολιτιστικές μεταβάσεις στον τρόπο ένδυσης, διατροφής ή ψυχαγωγίας των ανθρώπων. Τα κοψίματα στα οστά αγελάδας θα δείξουν αν οι άνθρωποι έτρωγαν μπριζόλες ή βραστό» ανέφερε ο Seib.
Οι αρχαιολόγοι, οι οποίοι εργάζονται για την εταιρεία EDR στη συνοικία των Συρακουσών, θα προσπαθήσουν τελικά να χρησιμοποιήσουν αρχεία απογραφής, συμβόλαια, αρχεία εφημερίδων και ιστορικούς χάρτες πυρασφάλειας για να συνδέσουν τα αντικείμενα με συγκεκριμένες οικογένειες. «Είναι η ζωή τους», σημειώνει ο Seib. «Όλα αυτά είναι αντικείμενα που κατείχαν και αφηγούνται πώς ζούσαν τη ζωή τους. Είναι πολύ προσωπικό. Όταν βρίσκουμε τέτοια αντικείμενα, τα μεταχειριζόμαστε με μεγάλο σεβασμό».
Μία αναφορά και τα αντικείμενα θα σταλούν στο μουσείο της πολιτείας της Νέας Υόρκης, όπου θα μπορεί να τα δει το κοινό. Ορισμένα, εφόσον υπάρχει ενδιαφέρον, θα εκτεθούν στο τοπικό μουσείο. «Αν στην περιοχή κάποιος είχε οικογένεια, αυτό θα είχε ενδιαφέρον», σημειώνει ο Seib. «Ψάχνουμε αυτές τις παλιές γειτονιές και θέλουμε να έρθουμε σε επαφή με κάποιον από αυτές».
Ο χώρος ανακάλυψης των αποχωρητηρίων βρίσκεται στο τετράγωνο της λεωφόρου Irving μεταξύ των οδών East Water και East Washington. Το 1820, η διώρυγα Erie άνοιξε ένα τετράγωνο βόρεια του συγκεκριμένου σημείου.
Ένας Άτλας των Συρακουσών του 1892, ένας από τους αρχαιότερους αναλυτικούς χάρτες που έχουν βρεθεί για την συνοικία, δείχνει περίπου 35 σπίτια και έναν άδειο χώρο όπου βρέθηκαν βρεθεί τουαλέτες. Απέναντι από τον δρόμο, ήταν η πρώτη Εθνική Τράπεζα, η Moore & Quinn Brewery και η λαϊκή εκκλησία AME Zion (αφρικανών μεθοδιστών).
H πρώτη Αφρό – Αμερικανική συνάθροιση, έγινε στην εκκλησία αυτή το 1842 με τον Jermain Wesley Loguen, έναν πρώην σκλάβο και αγωνιστή και για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που ήταν και πάστορας στην εκκλησία. Έτσι έγινε το επίκεντρο των κινημάτων για τα πολιτικά δικαιώματα στις Συρακούσες.
Στις αρχές του 1900, χιλιάδες μαύροι εργάτες μετανάστευσαν από τις πολιτείες του Νότου και εγκαταστάθηκαν στην ευρύτερη περιοχή, η οποία έγινε γνωστή ως η «15η Πτέρυγα» (“the 15th Ward”). Από το 1950, η ομοσπονδιακή κυβερνητική πολιτική της αστικής ανάπλασης, οδήγησε σε κατεδάφιση της γειτονιάς, με σκοπό την κατασκευή δρόμων, μεταξύ των οποίων και των εθνικών οδών 81 και 690, με αφορμή τις οποίες βρέθηκε ολόκληρη η παλιά γειτονιά.
Η πλατεία Kennedy ένα τεράστιο δημόσιο έργο στέγασης, χτίστηκε στο τετράγωνο, το 1972. Το 2013 κατεδαφίστηκε. Φιλόδοξα σχέδια ανάπτυξης ματαιώθηκαν την τελευταία δεκαετία και το σημείο έμεινε άδειο.
Όλα αυτά αποδείχθηκαν ευτυχείς συγκυρίες για τους αρχαιολόγους. Ενώ γύρω από το τετράγωνο, υψώνονταν δρόμοι, σιδηρόδρομοι και μεγάλα κτίρια, οι μυστικοί αυτοί χώροι παρέμεναν άθικτοι, κάτω από έναν αίθριο χώρο στην πλατεία Kennedy Square που σήμερα ακόμα είναι άδειος χώρος.
Ο Seib και η ομάδα του συνεργάζονταν με το Υπουργείο Μεταφορών των ΗΠΑ στο έργο I-81 από το 2013. Αρχικά, αναζήτησαν την ιστορία, τους χάρτες και φωτογραφίες της περιοχής. Από το 2017 έως 2020, έσκαψαν με φτυάρια δοκιμαστικές τάφρους σε περιοχές με γρασίδι, οι οποίες έδειχναν άθικτες. Όταν ξεκίνησε η κατασκευή, ακολούθησε ο μεγάλος κατασκευαστικός εξοπλισμός για την υπερύψωση της ασφάλτου.
Αν οι αρχαιολόγοι παρατηρήσουν κάτι, σταματούν το έργο και το μελετούν χειρωνακτικά, με εργαλεία. Ο Tony Gonyea παρακολουθεί και τις εργασίες για το έθνος Onondaga. Ο λαός Onondaga είναι ένα από τα πέντε αρχικά έθνη της Συνομοσπονδίας των Haudenosaunee (Iroquois) στα βορειοανατολικά Woodlands. Οι ιστορικές πατρίδες τους βρίσκονται στη σημερινή κομητεία Ονοντάγκα της Νέας Υόρκης και γύρω από αυτήν, νότια της λίμνης Οντάριο.
Είναι έτοιμος να σταματήσει το πρόγραμμα και να συμβουλευτεί το συμβούλιο των αρχηγών του έθνους, αν βρουν οστά ή κεραμικά, όμως δεν έχει προκύψει τίποτα τόσο αρχαίο, παρατηρεί.