Για να πω τη μαύρη αλήθεια, δεν είμαι του ελληνικού τραγουδιού. Ομως, όταν βγήκα από την προβολή του «Υπάρχω», της ταινίας που θα προβάλλεται από την Πέμπτη, οι στίχοι του τραγουδιού κυκλοφορούσαν ανεμπόδιστα στα χείλη: «Υπάρχω/κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω».
Ο Χρήστος Μάστορας ως Στελάρας θα αποθεωθεί. Ο σκηνοθέτης Γιώργος Τσεμπερόπουλος θα απογειωθεί. Η Κατερίνα Μπέη, η σεναριογράφος, ακόμα περισσότερο θα καθιερωθεί και ο Διονύσης Σαμιώτης, που συγκρότησε και συντόνισε την παραγωγή, θα εκτοξευτεί.
Και για να ολοκληρώσω αυτές τις σύντομες συστάσεις, τέσσερα ακόμα ονόματα: Η Κλέλια Ρενέση υποδύεται την Καίτη Γκρέυ που βαφτίστηκε με το όνομα Αθανασία Γκιζίλη, σήμερα 100 ετών, να τα χιλιάσει! Η Ασημένια Βουλιώτη υποδύεται τη Μαρινέλλα, που το πραγματικό όνομά της είναι Κυριακή Παπαδοπούλου, γι’ αυτό Κίτσα. Η Αγορίτσα Οικονόμου υποδύεται τη λατρεμένη του μάνα. Η ταλεντάρα ο Δημήτρης Καπουράνης, που σκίζει σε δύο παραστάσεις, «Brokeback Mountain» και «Μια άλλη Θήβα», παίζει τον νεαρό και δαιμόνιο ρεπόρτερ Γιώργο Λιάνη. Γι’ αυτό κι εγώ έσπευσα, του τηλεφώνησα, και με τον Γιώργο Λιάνη συναντήθηκα στην ίδια γωνιά, στο «Daily» στην Ξενοκράτους. Μάλιστα φρόντισα να εξασφαλίσω και τον πιτσιρικά Δημήτρη Καπουράνη. Ο «Γιωργολιάνης», όπως τον φώναζε ο Στελάρας, ένας από τους ελάχιστους που γνώρισαν τόσο καλά τα μέσα, τα έξω, τα φωτεινά, αλλά και τα σκοτεινά μονοπάτια του Στέλιου Καζαντζίδη (1931-2001).
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας «Υπάρχω»
Απόδειξη, οι μαρτυρίες του που θα τις διαβάσετε κι έτσι θα αποκρυπτογραφήσετε αυτόν τον μύθο. Απόδειξη, το γεγονός ότι το σενάριο της ταινίας βασίζεται στις συνεντεύξεις και στο βιβλίο του. Απόδειξη, η διαπίστωση μιας εκ των δεκάδων γυναικών του Στελάρα, που είχε πει στον Λιάνη: «Ο Καζαντζίδης μεγάλος εραστής στο κρεβάτι». Ποια είναι; Δεν λέω. Ολα λοιπόν για τον Στελάρα. Από την Καίτη Γκρέυ, τη Μαρινέλλα, την Κορίνα τη γυμνάστρια, την Ελληνοαμερικανίδα που νυμφεύτηκε με εικονικό γάμο, μέχρι την ετυμηγορία του Μίκη Θεοδωράκη: «Α, ρε Στέλιο, ήσουν ο καλύτερος απ’ όλους»!
Ο Δημήτρης Καπουράνης με τον Γιώργο Λιάνη, τον οποίο υποδύεται στην ταινία «Υπάρχω»
Σκηνή 1η
Η Μαρινέλλα τού έλεγε: «Κι εγώ τι θα κάνω, θα οδηγάω το τρακτέρ;»
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΑΝΙΚΑΣ: Πότε συνάντησες τον Καζαντζίδη;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΑΝΗΣ: Το 1968 ή το 1969 τον είδα για πρώτη φορά. Ντάλα χούντα. Είμαι δημοσιογράφος, μόλις ξεκινάω στην εφημερίδα «Θεσσαλονίκη», στον Βελλίδη…
Δ.Δ.: Προηγουμένως ήσουν ποδοσφαιριστής στον Ηρακλή.
Γ.Λ.: Πιο πριν, το 1963. Είμαι λοιπόν στη «Θεσσαλονίκη» και όλοι ψάχνουν γενικά εκείνη την εποχή να βρουν τον Καζαντζίδη να του πάρουν συνέντευξη. Εξαφανιζόταν. Κι εγώ μαθαίνω τυχαία ότι ο Καζαντζίδης ψαρεύει πολύ συχνά στη Χαλάστρα, που είναι έξω από τη Θεσσαλονίκη. Και παίρνω τον Κυριακίδη, τον θρύλο φωτορεπόρτερ, νοικιάζουμε ένα κοτεράκι, μεγαλύτερο από βάρκα, και πάμε ανοιχτά από τη Χαλάστρα. Και όπως ανοιγόμαστε κι εμείς αρκετά, βλέπω μια βάρκα και πλησιάζουμε. Εχω στο χέρι μου το Sony το μαγνητόφωνο, και του λέω: «Καλημέρα σας, κύριε Καζαντζίδη». «Καλημέρα». «Τι κάνετε;». «Ταΐζω τα ψαράκια. Εσείς τι θέλετε μ’ αυτό;». «Μια συνέντευξη», του λέω, «Είμαι νέος δημοσιογράφος και αυτή θα είναι η συνέντευξη της ζωής μου». «Εχεις υπομονή;» μου λέει. «Πολύ μεγάλη!». «Ωραία, περίμενέ με έξω να βγω». Εκανε εφτά ώρες να βγει.
Δ.Δ.: Και τον περίμενες εφτά ώρες;
Γ.Λ.: Ναι. Και βγήκε και μου μίλησε πέντε ώρες. Είχε να μιλήσει σε έντυπο πολλά χρόνια.
Δείτε το teaser της ταινίας «Υπάρχω»
Κλείσιμο
Δ.Δ.: Η συνέντευξη πού έγινε;
Γ.Λ.: Σε ένα καφενεδάκι εκεί πέρα. Και συνεχίστηκε σε έναν φίλο του που του έδωσε τα ψάρια και τα έψησε. Ποταμός… Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στα «Επίκαιρα», ήμουν ανταποκριτής τους τότε εγώ. Ποιο ήταν το επιμύθιο της συνέντευξης; Μου μίλησε πρώτη φορά για τη Μαρινέλλα, και πολύ σκληρά.
Δ.Δ.: Τι σου είπε;
Γ.Λ.: Με ρώτησε «Πώς τη βλέπεις εσύ;». Του λέω, «καταπληκτική τραγουδίστρια, μύθος είσαστε και οι δύο, θρυλικό ζευγάρι» – είχαν χωρίσει τότε. «Στη ζωή δεν είναι έτσι τα πράγματα», μου λέει. «Πώς σε λένε;». «Γιώργο». «Το επώνυμο;». «Λιάνης». «Εγώ θα σε λέω Γιωργολιάνη». Σε όλη του τη ζωή μετά, μου ένωνε το όνομα.
Δ.Δ.: Και για τη Μαρινέλλα;
Γ.Λ.: Μου είπε ότι ουσιαστικά η σχέση τους ήταν μία πάνω, μία κάτω. Οτι ήταν τόσα τα βάσανα από τη σχέση αυτή που έκανε εγχείρηση για έλκος στομάχου και κόντεψε να πεθάνει με τον χωρισμό και με όσα συνέβαιναν.
Δ.Δ.: Πάντως για να πούμε την αλήθεια, η Μαρινέλλα δεν τον αγάπησε τον Στέλιο.
Γ.Λ.: Τον αγάπησε. Δεν τον αγάπησε παραπάνω απ’ όσο αγαπούσε αργότερα τη δουλειά της. Αλλά τον αγάπησε και ήταν ερωτευμένη στην αρχή. Ο γάμος ήταν καταστροφή. Αυτοί είχαν χωρίσει ουσιαστικά πριν από τον γάμο.
Δ.Δ.: Αυτός ήθελε να γίνει ανεξάρτητη η Μαρινέλλα;
Γ.Λ.: Ηθελε να πάρει τη Μαρινέλλα και να πάει σε ένα χωριό στη Βέροια και να μαζεύει πατάτες και φρούτα. Και η Μαρινέλλα τού έλεγε: «Κι εγώ τι θα κάνω, θα βάλω κάλτσες μπαρολέ και θα οδηγάω το τρακτέρ;». Τον ειρωνεύτηκε. Αυτή ήταν η σύγκρουση. Το ταμπεραμέντο της Μαρινέλλας ήταν πιο ισχυρό από το ταμπεραμέντο του Καζαντζίδη.
Σκηνή 2η
«Είναι λίγα για να ξεχάσεις τη Μαρινέλλα»
Δ.Δ.: Τι άλλο σου είπε για τη Μαρινέλλα;
Γ.Λ.: Ξέρω ότι την ερωτεύτηκε θανάσιμα. Θα σου πω για τη Μαρινέλλα κάτι που τα λέει όλα. Ο Καζαντζίδης πήγαινε στο καζίνο κάθε βράδυ και με έπαιρνε μαζί του. Επαιζε, και με ποιον έπαιζε απέναντι πάντα; Με τον Γκάτσο. «Καλησπέρα σας, κύριε Νίκο». «Καλησπέρα, Στέλιο, παιδί μου».
Δ.Δ.: Παίκτης και ο Γκάτσος;
Γ.Λ.: Μεγάλος παίκτης. Αυτά γίνονται όταν ξεκινάει το καζίνο 10 το βράδυ, ας πούμε. Το πρωί, ώρα 5, «καλημέρα σας, κύριε Νίκο». «Καλημέρα, Στέλιο, παιδί μου». Του λέω: «Σήμερα έχασες μια περιουσία, πώς παίζεις τόσα λεφτά;». Και μου λέει: «Γιωργολιάνη, είναι λίγα για να ξεχάσεις τη Μαρινέλλα».
Δ.Δ.: Τι ήταν αυτό που είπες τώρα! Και πόσα λεφτά έχανε δηλαδή;
Γ.Λ.: Κατά τη δική μου γνώμη; Είχε τις ομολογίες της ΔΕΗ περιουσία του και είχε ένα τσουβάλι με λεφτά στο σπίτι, από το οποίο έπαιρνε κάθε βράδυ και πήγαινε κι έπαιζε. Οταν τα έχανε, φώναζε τον Στάθη, τον αδερφό του -έτσι μου το έχει διηγηθεί- και έπαιρνε κι άλλα. Σπάνια κέρδιζε.
Δ.Δ.: Τα λεφτά τα έπαιρνε…;
Γ.Λ.: … από τους δίσκους, τότε πια δεν τραγουδούσε σε μαγαζί. Εχασε πάρα πολλά λεφτά. Και στη ζωή του γενικά ο Καζαντζίδης, ενώ ήταν γενναιόδωρος με τους ανθρώπους, είχε και τις τσιγκουνιές του. Και αν κρατούσε τα λεφτά που έβγαζε από τα έστω και μειωμένα ποσοστά που, κατά τη γνώμη μου, έπαιρνε σε σχέση με άλλους, θα είχε αμύθητη περιουσία. Αλλά δεν άφησε τίποτα στη γυναίκα του τη Βάσω. Εκτός αν έχουν μείνει κτήματα. Οταν ήταν στη Γερμανία στο νοσοκομείο, λίγο προτού φύγει από τη ζωή, έστελναν χρήματα ομογενείς από όλα τα μέρη του κόσμου.
Σκηνή 3η
Πήγε Αμερική με τον έρωτα της ζωής του, την Κορίνα
Δ.Δ.: Τι αρρώστια είχε;
Γ.Λ.: Αρρώστια που δικαιολογεί κάποια πράγματα που μετέπειτα μας έκαναν και είδαμε έναν άλλο Καζαντζίδη από τον αγαπημένο και λατρεμένο που είχαμε. Καρκίνο στον εγκέφαλο. Γι’ αυτό άλλαξε και η συμπεριφορά του τα τελευταία χρόνια. Γι’ αυτό είχε αυτές τις μεταπτώσεις. Γι’ αυτό είχε εκείνες τις εκρήξεις στα δικαστήρια, που δεν τον αναγνωρίζαμε. Γι’ αυτό μίλησε τόσο άσχημα για τις συντρόφισσές του, τις γυναίκες της ζωής του, αν θυμάσαι, στη συνέντευξη που έδωσε. Γενικά, ήταν άλλος άνθρωπος. Και δεν το ξέραμε ότι είχε καρκίνο. Του τον είχαν διαγνώσει πολύ νωρίτερα σε μια κλινική στον Πειραιά, το έχω το χαρτί της διάγνωσης.
Δ.Δ.: Κι εκείνος δεν έδωσε σημασία;
Γ.Λ.: Εδωσε, όμως η κατάσταση ήταν μη αναστρέψιμη. Αρχικά πήγε εδώ, στο Ιατρικό Κέντρο, μετά πήγε στη Γερμανία και γύρισε εδώ και «έφυγε» με τον τρόπο που «έφυγε». Στην κηδεία του στην Ελευσίνα, μη σου πω ότι ήταν και 100.000 – 150.000 άνθρωποι. Εγώ ήμουν εκεί, αλλά δεν τα ανέδειξα πολύ, έκλαιγα συνέχεια και πήγα σε μια γωνία, αλλά έβλεπα τα παιδιά τα νέα που πήγαιναν και απορούσα. Τόσοι νέοι άνθρωποι;
Δ.Δ.: Σταματάει να τραγουδάει το 1975;
Γ.Λ.: Το «Υπάρχω» το λέει το 1974.
Δ.Δ.: Αυτός είναι ο τελευταίος δίσκος;
Γ.Λ.: Οχι, ο τελευταίος είναι ο δίσκος με τον Σούκα.
Δ.Δ.: Στην ταινία νομίζω είναι το «Υπάρχω» τελευταίο.
Γ.Λ.: Η ταινία, όμως, δεν εξαντλεί τη ζωή του Καζαντζίδη. Τελειώνει με το «Υπάρχω», αλλά έχει άλλη μισή ζωή ο Καζαντζίδης. Μετά φεύγει στην Αμερική. Εκεί έμεινε τρία χρόνια. Πήγε έχοντας στο πλάι του τον έρωτα εκείνης της εποχής, που ήταν η Κορίνα, μια τραγουδίστρια πανέμορφη, καλή φωνή, που τραγουδούσε μαζί με τον Κοινούση στο Σύνταγμα. Και την πήρε μαζί όχι για να τραγουδήσουν, αλλά για να κάνει εκείνος δουλειές που του είχε υποσχεθεί ο Αρης Σαν, ένας Εβραίος, ο οποίος ήταν και κουμπάρος του, απ’ ό,τι ξέρω. Ηταν επιχειρηματίας σπουδαίος, η γυναίκα του είχε τότε την εφημερίδα «Πρωινή» στη Νέα Υόρκη, η Φανή Πεταλίδου, που πήρε την τελευταία συνέντευξη του Μακάριου.
Δ.Δ.: Και πάει στην Αμερική να κάνει μπίζνες με τον Αρη Σαν και παίρνει μαζί του την Κορίνα.
Γ.Λ.: Δεν του αρέσουν όμως αυτά που γίνονται. Και ξαφνικά βλέπει και μια Κορίνα που του λέει: «Εγώ θα τραγουδήσω!», είχε βρει ο Αρης Σαν ένα μαγαζί εκεί. Αυτό ήταν θάνατος για τον Καζαντζίδη. Του έταζαν θησαυρούς και δεν τραγουδούσε. Ο Αρης Σαν ενδεχομένως να είχε στο μυαλό του να τον πείσει να τραγουδήσει στην Αμερική ή να κάνει έστω μια συναυλία. Ο Καζαντζίδης είχε αποφασίσει να μην ξανατραγουδήσει σε κέντρο πολύ νωρίτερα από την Πρωτομαγιά του 1965.
Δ.Δ.: Τότε που μπήκε κάποιος με το κουμπούρι μέσα;
Γ.Λ.: Αυτή η ιστορία με τους Κατελάνους έγινε, αλλά πολύ πιο πριν. Οταν τραγούδαγε ο Καζαντζίδης, τα διπλανά κέντρα βαράγανε σιωπητήριο. Και κάποιοι μάγκες της νύχτας, με επικεφαλής τον Κατελάνο, πήγανε και τον απείλησαν, τον χτύπησαν: «Εσύ θα θησαυρίζεις κι εμείς θα μένουμε νηστικοί;». Ο Στέλιος είχε καρδιά, αλλά δεν αγαπούσε τους καβγάδες. Μου είπε μια μέρα: «H Μαρινέλλα είναι τόσο ικανή που με έχει σώσει πολλές φορές στη νύχτα, τα βγάζει πέρα με τους γκάνγκστερ». Τους έπειθε με την προσωπικότητά της. Πριν από τον Καζαντζίδη, όταν την έλεγαν Κίτσα, ξέρεις πού ήταν; Η οικογένειά της είχε ένα περίπτερο έξω από το γήπεδο του ΠΑΟΚ, το παλιό -εκεί που είναι σήμερα η πανεπιστημιούπολη. Η Κίτσα, λοιπόν, καθάριζε με τους μπράβους.
Ο Γιώργος Λιάνης μιλάει στον Δανίκα – Όλα όσα του είπε για το σενάριο της ταινίας «Υπάρχω», που κάνει πρεμιέρα -Το 1968 ήταν η πρώτη συνέντευξη του Καζαντζίδη στον… Γιωργολιάνη
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Συνεχίζοντας σε αυτό τον ιστότοπο αποδέχεστε την χρήση των cookies στη συσκευή σας όπως περιγράφεται στην πολιτική cookies
Μάθετε περισσότερα εδώ
Αποδοχή