Ερωτήματα έχουν προκύψει από ειδικούς της αεροπορίας και εμπειρογνώμονες σχετικά με έναν “ασυνήθιστο” τσιμεντένιο τοίχο κοντά στον διάδρομο προσγείωσης και τον ρόλο του στο αεροπορικό δυστύχημα στη Νότια Κορέα που κόστισε τη ζωή σε 179 ανθρώπους.
Εμπειρογνώμονες και ειδικοί της αεροπορίας εκφράζουν τα ερωτηματικά τους για τον τσιμεντένιο τοίχο στον διάδρομο προσγείωσης και τον ρόλο που έπαιξε στη συντριβή του αεροσκάφους στη Νότια Κορέα.
Πλάνα δείχνουν το αεροσκάφος της Jeju Air να βγαίνει από τον διάδρομο πριν συγκρουστεί με τον τοίχο και τυλιχθεί στις φλόγες στο Διεθνές Αεροδρόμιο Muan. Οι αρχές, που διερευνούν την αιτία του χειρότερου αεροπορικού δυστυχήματος στη Νότια Κορέα, εξετάζουν τη σημασία της τοποθεσίας του τσιμεντένιου τοίχου, ο οποίος βρίσκεται περίπου 250 μέτρα από το τέλος του διαδρόμου.
χ
👀🚨BREAKING: Video capturing the last moments of Jeju Air Flight 2216’s crash in South Korea has emerged. The plane was carrying 175 passengers along with 6 crew members. Current updates show 28 deaths and the successful rescue of two individuals.pic.twitter.com/5Uo1T4ihZI
— Sell Already 📈 (@SellAlready) December 29, 2024
Ο ειδικός αεροπορικής ασφάλειας, David Learmount, δήλωσε ότι αν δεν υπήρχε αυτό το “εμπόδιο”, το αεροπλάνο “θα είχε σταματήσει χωρίς να χαθούν τόσες ζωές – πιθανώς και καμία”. Ο πιλότος ανέφερε ότι το αεροσκάφος είχε χτυπηθεί από πουλί, γεγονός που τον οδήγησε να ακυρώσει την αρχική προσγείωση και να ζητήσει άδεια να προσγειωθεί από την αντίθετη κατεύθυνση.
Το αεροσκάφος προσγειώθηκε αρκετά μακριά κατά μήκος του διαδρόμου των 2.800 μέτρων και φάνηκε να αγγίζει το έδαφος χωρίς να χρησιμοποιήσει τους τροχούς ή οποιοδήποτε άλλο σύστημα προσγείωσης.
Ο κ. Learmount ανέφερε ότι η προσγείωση ήταν “όσο καλή θα μπορούσε να είναι μια προσγείωση χωρίς πτερύγια και σύστημα προσγείωσης: με ισορροπημένα φτερά και τη μύτη όχι πολύ ψηλά, ώστε να αποφευχθεί η ζημιά στην ουρά”. Το αεροπλάνο δεν υπέστη μεγάλες ζημιές καθώς γλίστρησε στον διάδρομο.
“Ο λόγος που τόσοι πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους δεν ήταν η προσγείωση αυτή καθαυτή, αλλά το γεγονός ότι το αεροσκάφος συγκρούστηκε με ένα πολύ σκληρό εμπόδιο ακριβώς πέρα από το τέλος του διαδρόμου“, πρόσθεσε.
Ο Christian Beckert, πιλότος της Lufthansa με έδρα το Μόναχο, χαρακτήρισε την τσιμεντένια κατασκευή “ασυνήθιστη”, λέγοντας στο πρακτορείο Reuters: “Κανονικά, σε ένα αεροδρόμιο με διάδρομο στο τέλος, δεν υπάρχει τοίχος”.
Η τσιμεντένια κατασκευή φιλοξενεί ένα σύστημα πλοήγησης που βοηθά τα αεροσκάφη κατά την προσγείωση – γνωστό ως τοπικός πομπός (localiser) – σύμφωνα με το νοτιοκορεατικό πρακτορείο ειδήσεων Yonhap. Με ύψος 4 μέτρα, καλύπτεται από χώμα και υψώθηκε για να διατηρηθεί το επίπεδο του τοπικού πομπού ίσο με τον διάδρομο, ώστε να λειτουργεί σωστά, ανέφερε το Yonhap.
Το Υπουργείο Μεταφορών της Νότιας Κορέας ανέφερε ότι και άλλα αεροδρόμια στη χώρα, αλλά και κάποια στο εξωτερικό, έχουν εξοπλισμό εγκατεστημένο σε τσιμεντένιες κατασκευές. Ωστόσο, οι αρμόδιοι θα εξετάσουν αν έπρεπε να κατασκευαστεί με ελαφρύτερα υλικά που θα σπάνε πιο εύκολα σε περίπτωση πρόσκρουσης.
Ο Chris Kingswood, πιλότος με 48 χρόνια εμπειρίας που έχει πετάξει με τον ίδιο τύπο αεροσκάφους, δήλωσε στο BBC News: “Τα εμπόδια σε συγκεκριμένη απόσταση από τον διάδρομο πρέπει να είναι εύθραυστα, ώστε αν ένα αεροσκάφος τα χτυπήσει, να σπάνε”.
“Μου φαίνεται ασυνήθιστο που είναι τόσο σκληρό. Το αεροπλάνο, από όσο γνωρίζω, ταξίδευε πολύ γρήγορα, προσγειώθηκε πολύ μακριά στον διάδρομο και πέρασε πολύ μακριά από το τέλος του… οπότε πού θα θέσετε τα όρια; Αυτό είναι σίγουρα κάτι που θα διερευνηθεί”.
“Τα αεροπλάνα δεν είναι κατασκευές ανθεκτικές – σχεδιάζονται ελαφριά για να είναι αποδοτικά στην πτήση. Δεν είναι πραγματικά σχεδιασμένα για υψηλές ταχύτητες στην κοιλιά τους, οπότε οποιαδήποτε κατασκευή θα μπορούσε να προκαλέσει σπάσιμο της ατράκτου και να είναι καταστροφική.”
“Τα καύσιμα αποθηκεύονται στα φτερά, οπότε όταν ένα φτερό διαρραγεί, ο κίνδυνος φωτιάς είναι σημαντικός. Επομένως, δεν είναι δεδομένο ότι αν δεν υπήρχε ο τοίχος, το αποτέλεσμα θα ήταν εντελώς διαφορετικό”.
Ο κ. Kingswood είπε ότι θα “εκπλαγεί αν το αεροδρόμιο δεν πληρούσε όλες τις απαιτήσεις σύμφωνα με τα πρότυπα της βιομηχανίας“.
“Υποψιάζομαι ότι αν εξετάζαμε πολλά μεγάλα διεθνή αεροδρόμια… θα βρίσκαμε πολλά εμπόδια που θα μπορούσαν επίσης να κατηγορηθούν ότι αποτελούν κίνδυνο“, πρόσθεσε.
Η αεροπορική αναλύτρια Sally Gethin εξέφρασε αμφιβολίες για το αν ο πιλότος γνώριζε για το εμπόδιο, ειδικά δεδομένου ότι το αεροπλάνο προσέγγιζε από την αντίθετη κατεύθυνση από την κανονική προσέγγιση.
Είπε στο BBC News: “Πρέπει να μάθουμε αν (οι πιλότοι) γνώριζαν ότι υπήρχε αυτό το σκληρό όριο στο τέλος. Αν κατευθύνθηκαν από τον πύργο ελέγχου να χρησιμοποιήσουν αντίστροφα τον διάδρομο τη δεύτερη φορά, αυτό θα πρέπει να προκύψει από την έρευνα των μαύρων κουτιών.
Νομίζω ότι υπάρχουν πάρα πολλά ερωτήματα” κατέληξε.