Ας σημειωθεί ότι για πρώτη φορά η μείωση του επιδόματος ανεργίας και της διάρκειας επιδότησης τέθηκε στο από 14-11-2020 Μνημόνιο Πισσαρίδη, όπου στη σελίδα 150 αναφέρεται επί λέξει ότι: “(…) προτείνουμε το επίδομα ανεργίας να μην είναι σταθερό και συνδεδεμένο με τον κατώτατο μισθό αλλά με τις προηγούμενες αμοιβές του ανέργου. Αυτό είναι απαραίτητο, ειδικά σε μία αγορά εργασίας με μεγαλύτερη κινητικότητα. Το επίδομα ανεργίας προτείνουμε όπως οριστεί στο 55% του μέσου μηνιαίου μισθού του ανέργου στα προηγούμενα 3 έτη (…) Η διάρκεια του αυξημένου επιδόματος να είναι στους έξι μήνες, αντί για δώδεκα μήνες που είναι τώρα, και να πληρώνεται υπό την προϋπόθεση ότι ο άνεργος αναζητά ενεργά εργασία ή συμμετέχει σε προγράμματα κατάρτισης”.
Κάνει λόγο επίσης για «πρωτοφανή κοινωνικό “ρατσισμό” σε βάρος νέων με χαμηλό μισθό και μικρό εργασιακό βίο που περνούν στην ανεργία!».
Αναλυτικά η ανακοίνωση του κ. Μητρόπουλου, που εξηγεί το νέο πλαίσιο, τις προϋποθέσεις και το ύψος του επιδόματος:
«Η κυβέρνηση και τα φιλικά προς αυτήν ΜΜΕ, δυστυχώς και με τη συνδρομή μεγάλης μερίδας ειδικών επιστημόνων, προσπάθησαν την τελευταία εβδομάδα τού έτους να παρουσιάσουν ως δήθεν σωτήριο για τους ανέργους τον αναχρονιστικό και ακραία αντικοινωνικό “ανασχεδιασμό” των επιδομάτων ανεργίας, με βάση την Έκθεση ΟΟΣΑ και το Μνημόνιο Πισσαρίδη.
Η κυβέρνηση προσπάθησε όλες τις προηγούμενες μέρες να πείσει την κοινωνία ότι έρχονται δήθεν νέα και αυξημένα επιδόματα ανεργίας, μάλιστα μέχρι του ύψους των 1.300 ευρώ, όπως διαβάσαμε στον Τύπο και ακούσαμε στα ραδιόφωνα και την τηλεόραση!
Η αλήθεια όμως είναι εντελώς διαφορετική!
Σύμφωνα με την υπ’ αριθ. 54427/20-12-2024 ΚΥΑ (ΦΕΚ Β 7047), που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του ν. 4921/2022 (άρθρο 24):
Η προϋπόθεση αυτή είναι απαγορευτική για αρκετές χιλιάδες (κυρίως νέων) εργαζομένων που, αν χάσουν την εργασία τους, θα αποκλειστούν από τη «σταθερή» βασική επιδότηση.
2) Καταργείται το επίδομα για τους μακροχρόνια ανέργους (άρθρο 1 παρ.1 της ΚΥΑ). Άλλωστε οι μνημονιακές κυβερνήσεις, σε συνεργασία με τους δανειστές, πάντα αναζητούσαν τρόπο οριστικής αποβολής των μακροχρόνια ανέργων (άνεργοι πέραν του 12μήνου) από κάθε είδους εισοδηματική ενίσχυσή τους. Η οικονομική ενίσχυση των μακροχρόνια ανέργων με το ποσό των 200 ευρώ μηνιαίως και σε 12μηνη βάση από 1-1-2014 ήταν μια μικρή αλλά σημαντική ανακούφιση για τους φτωχούς άνεργους συνανθρώπους μας.
3) Ενσωματώνονται τα τρία Δώρα (Χριστουγέννων, Πάσχα, Επίδομα Αδείας) στα μικρότερα επιδόματα ανεργίας της ΔΥΠΑ (άρθρο 4 παρ. 1 της ΚΥΑ).
Ειδικότερα, σύμφωνα με τον Πίνακα 1 στο άρθρο 6 της ΚΥΑ, το «σταθερό μέρος» των νέων επιδομάτων διαμορφώνεται σε επίπεδα ντροπής για ανθρώπινες υπάρξεις (στην πλειοψηφία τους γυναίκες και νέοι) και θα έχει ως εξής:
Ο ανωτέρω πίνακας αφορά στο “σταθερό” μηνιαίο επίδομα ανεργίας, το οποίο θα αιτούνται οι περισσότεροι των ανέργων, αφού δεν θα πληρούν τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση του “μεταβλητού” τμήματος της επιδοτούμενης ανεργίας.
Όπως φαίνεται στον παραπάνω πίνακα, το “σταθερό” μέρος τού επιδόματος ανεργίας θα ανέρχεται για το α’ τρίμηνο σε 581€, το β’ τρίμηνο σε 498€, για το γ’ τρίμηνο σε 415€ και για το δ’ σε 332€. Στην περίπτωση που η επιδότηση συνεχιστεί και για δύο εξάμηνα, τότε το “σταθερό” μηνιαίο επίδομα ανεργίας θα ανέλθει στα 249€ για το α’ και στα 166€ για το β’ εξάμηνο.
Πιο ζοφερή θα είναι η εικόνα για όσους αμείβονταν με ημερομίσθιο αφού θα λαμβάνουν 25,95€ το α’ τρίμηνο, 22,24€ το β’, 18,54€ το γ’ και 14,83€ για το δ’ ενώ στην περίπτωση που η επιδότηση ανεργίας συνεχιστεί για ακόμη δύο εξάμηνα, το ημερομίσθιο περιορίζεται στα 11,12€ και 7,41€ αντίστοιχα!
Μετά από αυτά, γίνεται σαφές ότι η “νέα πιλοτική δράση”, όπως παραπλανητικά βαφτίζεται το νέο σχέδιο της κυβέρνησης, έχει στόχο τη μείωση των επιδομάτων ανεργίας και τη συρρίκνωση του αριθμού των επιδοτουμένων ανέργων.
Γι’ αυτό καλούμε την κυβέρνηση να ανακαλέσει τη συγκεκριμένη ΚΥΑ. Ο ακραία αντικοινωνικός και αναχρονιστικός ανασχεδιασμός των επιδομάτων ανεργίας, που βασίζεται στην απαράδεκτη Έκθεση του ΟΟΣΑ και το Μνημόνιο Πισσαρίδη, πρέπει σε κάθε περίπτωση να σταματήσει γιατί θα προκαλέσει ταχύτερη και βιαιότερη φτωχοποίηση ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων.
Οι άνεργοι, κυρίως οι νέοι και οι γυναίκες αλλά και της μεγαλύτερης ηλικίας, έχουν ανάγκη την εισοδηματική τους ενίσχυση για μία αξιοπρεπή διαβίωση».