Μετά από 16 εβδομάδες, η δίκη για την υπόθεση Πελικό έφτασε στο τέλος της. Η πρωινή συνεδρίαση της Πέμπτης (19.12.2024), στο δικαστήριο της Αβινιόν στη Γαλλία, ήταν πολύ συντομότερη απ’ ό,τι πολλοί θα περίμεναν με τον πρόεδρο του δικαστηρίου, Ρότζερ Αράτα, να ανακοινώνει γρήγορα τις ετυμηγορίες που ο ίδιος και άλλοι τέσσερις δικαστές εξέδωσαν για τους 51 κατηγορούμενους βιαστές και στη συνέχεια να ορίζει ξεχωριστά την ποινή για τον καθένα από αυτούς. Πριν από το μεσημέρι, αυτή η δίκη που σόκαρε τον κόσμο, είχε τελειώσει.
Με την άρση της ανωνυμίας της, η Ζιζέλ Πελικό ανάγκασε τη Γαλλία να αντιμετωπίσει την κουλτούρα του βιασμού και να ανακτήσει τη δύναμη που της πήραν οι βιαστές της. Η ίδια λέει ότι δεν το έκανε από γενναιότητα: «Είναι θέληση και αποφασιστικότητα για να αλλάξει η κοινωνία».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η Ζιζέλ Πελικό ήταν μια συνταξιούχος Γαλλίδα γιαγιά όταν άνοιξε για πρώτη φορά την πόρτα του δικαστηρίου της Αβινιόν. Λίγοι δημοσιογράφοι την περίμεναν τότε. Καθώς η δίκη προχωρούσε και ο αριθμός των υποστηρικτών της έξω από το δικαστήριο αυξανόταν, χειροκροτώντας το θάρρος της, «ένιωσε ότι δεν χρειαζόταν πια τα στρογγυλά γυαλιά ηλίου της». Ήθελε να έχει οπτική επαφή με τις γυναίκες που την περιτριγύριζαν. Δεν ένιωθε πλέον την ανάγκη να προστατεύει τον εαυτό της και να κρύβει τα μάτια της.
Την Πέμπτη, όταν κατέβηκε τα σκαλιά του δικαστηρίου για τελευταία φορά, ήταν ένα φεμινιστικό είδωλο.
Δημοσιογράφοι από όλα τα μέσα του πλανήτη την παρακολουθούσαν να βάζει το χέρι στην καρδιά και να χαμογελάει, ευχαριστώντας το πλήθος που φώναζε το μικρό της όνομα, Ζιζέλ. Η ευγνωμοσύνη και ο θαυμασμός για αυτή τη μικροσκοπική γυναίκα, με το καρέ μαλλί και τα καθαρά μάτια δεν έχει προηγούμενο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Θα τη θυμούνται για πολύ καιρό. Όλοι μας δηλαδή.
Πρόκειται για ένα έγκλημα τόσο βάναυσο και που δεν περιγράφεται με λόγια. Η Ζιζέλ Πελικό θα μπορούσε να είχε πεθάνει από τα χάπια που της έδινε ο άνθρωπος που εμπιστευόταν: ο άνδρας της, ο πατέρας των παιδιών της.
Από τον Σεπτέμβριο, που ξεκίνησε η «δίκη του αιώνα», όπως την αποκαλεί ο γαλλικός Τύπος, και επί τέσσερις μήνες, άκουγε το πώς ο πρώην σύζυγός της, ο Ντομινίκ Πελικό, την νάρκωνε και τη βίαζε επί σχεδόν μια δεκαετία και προσκαλούσε και άλλους άνδρες να κάνουν το ίδιο. Ο ίδιος το παραδέχτηκε.
51 άνδρες κατηγορήθηκαν για βιασμό και σεξουαλική επίθεση. Η πλειονότητα αρνήθηκε τις κατηγορίες.
Αφού παραιτήθηκε από το δικαίωμά της στην ανωνυμία, ώστε η δίκη να είναι δημόσια, για να ακούσουν όλοι και να μάθει η κοινωνία τι συμβαίνει, το πρόσωπο της Ζιζέλ έγινε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα της χρονιάς.
Ξεπρόβαλε από αφίσες σε διαδηλώσεις σε όλη τη Γαλλία, τοιχοκολλήθηκε σε κτίρια. Κοσμούσε το ψηφιακό εξώφυλλο της «Vogue» Γερμανίας και χρησιμοποιήθηκε σε ένα εικονικό εξώφυλλο του τεύχους του «Time» για το Πρόσωπο της Χρονιάς.