Έκκληση για ενότητα στη Συρία μετά την πτώση του Μπασάρ αλ Άσαντ, έκαναν οι πρόεδροι της Τουρκίας και του Ιράν, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και Μασούντ Πεζεσκιάν, κατά τη διάρκεια συνόδου των μουσουλμανικών χωρών στο Κάιρο.
Στην ομιλία του ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, του οποίου είναι το δεύτερο ταξίδι στην Αίγυπτο φέτος, ζήτησε να υπάρξει συμφιλίωση στη Συρία, καθώς και «αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας και της ενότητας» στη χώρα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εξέφρασε την ελπίδα για «μία Συρία απαλλαγμένη από την τρομοκρατία», υποδηλώνοντας συγκεκριμένα τους Κούρδους αυτονομιστές του ΡΚΚ, τους οποίους πολεμά η Άγκυρα, όπου «όλες οι θρησκευτικές κοινότητες και όλες οι εθνοτικές ομάδες θα ζουν η μια δίπλα στην άλλη ειρηνικά».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο πρόεδρος του Ιράν, Μασούντ Πεζεσκιάν υπογράμμισε από την πλευρά του ότι «τους τελευταίους 14 και πλέον μήνες, η περιοχή της Μέσης Ανατολής, συγκεκριμένα η Γάζα και ο νότιος Λίβανος, και στο εξής η Συρία, είναι στόχος μαζικών επιθέσεων του ισραηλινού καταχρηστικού καθεστώτος».
«Είναι θρησκευτικό μας καθήκον, νομικό και ανθρώπινο, να αποτρέψουμε νέες απώλειες λαμβάνοντας πρακτικά και άμεσα μέτρα», δήλωσε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στο περιθώριο της συνόδου, ο Πεζεσκιάν δήλωσε ότι το Ιράν «υποστηρίζει κάθε ενδοπαλαιστινιακή συμφωνία που είναι αποδεκτή από τον παλαιστινιακό λαό και που έχει τη συναίνεση όλων των παλαιστινιακών ομάδων».
«Η άσκηση πίεσης στο (σιωνιστικό) καθεστώς για την επίτευξη εκεχειρίας στη Γάζα και ο τερματισμός των επιθέσεων κατά του Λιβάνου και της Συρίας θα πρέπει να είναι η ηθική και ανθρωπιστική προτεραιότητα των χωρών της περιοχής και των μελών του οργανισμού D-8», δήλωσε, σύμφωνα με την ιρανική τηλεόραση.
Στη Συρία, ο Πεζεσκιάν κάλεσε να υπάρχει συμμετοχή – χωρίς αποκλεισμούς – όλων των ομάδων στη μελλοντική κυβέρνηση, καθώς και «τον σεβασμό των διαφορετικών δογμάτων και θρησκειών».
Εκτός από την Τουρκία και το Ιράν, η ομάδα των οκτώ μεγάλων μουσουλμανικών αναπτυσσόμενων χωρών, που συγκροτήθηκε το 1997 και είναι γνωστή ως D-8 (Developing-8), περιλαμβάνει τη Νιγηρία, το Πακιστάν, το Μπανγκλαντές, την Ινδονησία και τη Μαλαισία.
Η σύνοδος του Καΐρου ήταν, επίσης, μία ευκαιρία για συνάντηση μεταξύ του μεταβατικού προέδρου του Μπανγκλαντές, Μοχάμεντ Γιουνούς με τον Πακιστανό πρωθυπουργό, Σεχμπάζ Σαρίφ.
Ο Γιουνούς είπε ότι θέλει να επιλύσει τις εκκρεμείς διαφορές μετά την αιματηρή απόσχιση της χώρας του από το Πακιστάν το 1971 και «δέχτηκε να ενισχύσει τις (διμερείς) σχέσεις», με κίνδυνο να βάλει σε δοκιμασία τις ήδη παγωμένες σχέσεις με την Ινδία.
Οι δεσμοί μεταξύ της Ντάκα και του Νέου Δελχί είναι τεταμένες μετά την ανατροπή τον Αύγουστο της ηγέτιδας του Μπανγκλαντές, Σεΐχ Χασίνα, η οποία υποστηρίχτηκε από την Ινδία, όπου βρήκε εξόριστη καταφύγιο.
Μια ειδική συνεδρίαση της συνόδου θα αφιερωθεί στη Γάζα και τον Λίβανο.
Ο Παλαιστίνιος πρόεδρος, Μαχμούντ Αμπάς, που είναι παρών στη σύνοδο, προέτρεψε τη διεθνή κοινότητα να υιοθετήσει «ένα μόνο πρότυπο δικαιοσύνης» και να διασφαλίσει ότι το Ισραήλ «θα λογοδοτήσει και θα τιμωρηθεί για τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου» στη Γάζα, τον Λίβανο και τη Συρία.
Η σύνοδος κορυφής σηματοδοτεί την πρώτη επίσκεψη Ιρανού προέδρου στην Αίγυπτο από τον Φεβρουάριο του 2013.
Οι σχέσεις μεταξύ Αιγύπτου και Ιράν είναι τεταμένες εδώ και δεκαετίες, αλλά οι διπλωματικές επαφές αυξήθηκαν πρόσφατα με την άνοδο στην εξουσία ενός μεταρρυθμιστή προέδρου.