Δύο μεγάλους στόχους έχει η Μαρίν Λεπέν, σύμφωνα με τους επικριτές της: να σπείρει το χάος στη Γαλλία και να προκαλέσει την πτώση του Εμανουέλ Μακρόν.

Οι δραματικές εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος, με το γαλλικό πολιτικό σύστημα να τρεκλίζει επικίνδυνα και τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης να διέρχεται μια από τις σοβαρότερες κρίσεις στη σύγχρονη ιστορία της, υποδηλώνουν ότι έχουν δίκιο οι αντίπαλοι της Λεπέν, όπως σημειώνει το Politico.

Από τον Σεπτέμβριο που ανέλαβε τα ηνία της κυβέρνησης ο κεντροδεξιός πρωθυπουργός Μισέλ Μπαρνιέ έχει εκχωρήσει στη Λεπέν πολλά απ’ αυτά που ονειρευόταν η επικεφαλής της γαλλικής ακροδεξιάς: θεσμικό σεβασμό για το κόμμα της Εθνικής Συσπείρωσης, μια θέση στο πρώτο τραπέζι και την ευκαιρία να μετατρέπει πολιτικές του θέσεις σε νόμους.

Αλλά η Λεπέν θέλει περισσότερα και εκτός δραματικού απροόπτου η κυβέρνηση Μπαρνιέ -και παρά την έκκληση Μακρόν στους Γάλλους βουλευτές να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων για το εθνικό συμφέρον- θα πέσει στην αποψινή ψηφοφορία της πρότασης μομφής στην Εθνοσυνέλευση και θα αποδειχθεί η πλέον βραχύβια στην ιστορία της σύγχρονης Γαλλικής Δημοκρατίας.

Πράγματι, ο Μισέλ Μπαρνιέ μπορεί σήμερα να μπει στην ιστορία της Γαλλίας. Θα είναι ο πρώτος πρωθυπουργός που θα ανατραπεί, μετά από πρόταση μομφής, επειδή αξιοποίησε το άρθρο 49.3 για να περάσει το σχέδιο νόμου χρηματοδότησης των ασφαλιστικών ταμείων, την περασμένη Δευτέρα.

Η Λεπέν πρόβαλλε διαρκώς νέες αξιώσεις στις διαπραγματεύσεις με τον Μπαρνιέ

Το γαλλικό σύστημα λειτουργεί σε δύο επίπεδα, με την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό να ελέγχουν τις εσωτερικές καθημερινές υποθέσεις και τον πρόεδρο της χώρας να έχει έναν ισχυρό ρόλο κυρίως στα θέματα που αφορούν στην άμυνα και στην εξωτερική πολιτική. Κι αυτό ακριβώς το ύπατο αξίωμα επιζητεί η Λεπέν, που μετά τις τρεις αποτυχημένες προσπάθειές της ετοιμάζεται να θέσει για τέταρτη φορά υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές του 2027.

Η πρόταση μομφής προέκυψε λόγω της αποτυχίας της κυβέρνησης Μπαρνιέ να πείσει τη Λεπέν να στηρίξει έναν προϋπολογισμό, που με αυξήσεις φόρων και περικοπών δαπανών θα έκλεινε μια τρύπα 60 δισ. ευρώ στα κρατικά ταμεία για την αντιμετώπιση του διογκούμενου ελλείμματος της Γαλλίας.

Αλλά παρά τις παραχωρήσεις του πρωθυπουργού, οι συνεργάτες του Μπαρνιέ πιστεύουν ότι η Λεπέν μετακινούσε επανειλημμένα τα «γκολπόστ», αφού αυτό που την ενδιέφερε στην πραγματικότητα ήταν να κάνει πιο χαοτική τη γαλλική πολιτική σκηνή, πυροδοτώντας μια πολιτική κρίση που θα εκθέσει τη χώρα σε οικονομική αναταραχή και πιθανώς θα ανοίξει τον δρόμο για έναν νέο πρωθυπουργό, πιθανώς λιγότερο ευνοϊκό για την ακροδεξιά.

«Άλλαζαν συνεχώς οι όροι που έθετε η Λεπέν» κατά τη συζήτηση για την πρόταση προϋπολογισμού, δήλωσε συντηρητικό μέλος της κυβέρνησης Μπαρνιέ. «Την Κυριακή παρουσίασε τη 17η εκδοχή των όρων της. Ο πρωθυπουργός απάντησε τη Δευτέρα, αλλά και πάλι αυτό δεν ήταν αρκετό», πρόσθεσε.

Σε συνέντευξη στην εφημερίδα La Tribune, που δημοσιεύθηκε το περασμένο Σάββατο, η Λεπέν φάνηκε να υπονοεί ότι θα χρειαζόταν μόνο μια παραχώρηση αναφορικά με τις τιμές των φαρμάκων ή τις συντάξεις για να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στον Μπαρνιέ, αλλά την επομένη αξίωσε αμφότερα.

Οι κινήσεις της επικεφαλής της γαλλικής ακροδεξιάς -που περιμένει να μάθει τον Μάρτιο αν θα στερηθεί του δικαιώματος του εκλέγεσθαι, όπως εισηγήθηκαν οι εισαγγελείς στη δίκη της στο Παρίσι για υπεξαίρεση κοινοτικών κονδυλίων- δείχνουν ότι η απόφαση να ρίξει την κυβέρνηση Μπαρνιέ ήταν ειλημμένη και το πραγματικό της κίνητρο, όπως ορισμένοι πιστεύουν, είναι να αναγκάσει σε παραίτηση τον ίδιο τον Μακρόν.

«Το Σύνταγμά μας είναι σαφές», είπε η Λεπέν τη Δευτέρα. «Σε περίπτωση σοβαρής πολιτικής κρίσης, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει τρεις επιλογές. Ανασχηματισμό, διάλυση [της Εθνοσυνέλευσης και προκήρυξη νέων εκλογών] ή παραίτηση [του ιδίου]». Και με τις δύο πρώτες επιλογές να έχουν ήδη εξαντληθεί -νέες κάλπες δεν μπορούν να στηθούν πριν από τον Ιούνιο- είναι σαφές τι θεωρεί η Λεπέν ως τελικό στόχο της.

Ο Μακρόν, ωστόσο, δεν δείχνει διατεθειμένος να της κάνει τη χάρη. «Εξελέγην δύο φορές από το γαλλικό λαό. Είμαι εξαιρετικά περήφανος γι’ αυτό και θα τιμήσω την εμπιστοσύνη με όλη μου την ενέργεια μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο της θητείας μου, υπηρετώντας τη χώρα», δήλωσε χθες το βράδυ ο Γάλλος πρόεδρος.

Μια παραίτηση του Μακρόν, δυόμισι χρόνια πριν από τις επόμενες προεδρικές εκλογές, θα σηματοδοτούσε σεισμό για τη Γαλλία, όπου ουδείς πρόεδρος -πλην του Σαρλ Ντε Γκωλ μετά τις βίαιες ταραχές του 1968- έχει παραιτηθεί. Αλλά θα ικανοποιούσε ταυτόχρονα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της Λεπέν, το 87% των οποίων πιστεύουν ότι ο Γάλλος πρόεδρος πρέπει να εγκαταλείψει το Ελιζέ, άποψη που συμμερίζεται και το 62% των ερωτηθέντων στη δημοσκόπηση του συντηρητικού πρακτορείου CNews που δημοσιεύθηκε προ ημερών.

«Οι ψηφοφόροι μας είναι αναστατωμένοι με τη στάση της κυβέρνησης», είπε ένας βουλευτής της ακροδεξιάς. «Οι άνθρωποι δεν θέλουν να αποδοκιμάσουμε τον Μισέλ Μπαρνιέ, θέλουν να μεμφθεί ο Εμανουέλ Μακρόν».

Στο ίδιο μήκος κύματος και βουλευτές της αριστερής συμμαχίας, που ζητούν επίμονα την παραίτηση του Μακρόν επειδή απέρριψε την αξίωσή τους να διορίσει πρωθυπουργό από τις τάξεις τους -ως πρώτη σε αριθμό εδρών παράταξη της Εθνοσυνέλευσης-, προτιμώντας τον κεντροδεξιό Μπαρνιέ.

Αλλά και στο στρατόπεδο της γκωλικής δεξιάς άρχισαν να ακούγονται φωνές υπέρ της παραίτησης Μακρόν, όπως εκείνη του Ζαν Φρανσουά Κοπέ, που είχε ωθήσει αρχικά τους Ρεπουμπλικανούς να συνεργαστούν με την κεντρώα παράταξη του Μακρόν στην κυβέρνηση Μπαρνιέ, αλλά την περασμένη εβδομάδα έκρινε ότι η «μόνη λύση» στην τρέχουσα κρίση είναι οι νέες προεδρικές εκλογές.

Μια παραίτηση Μακρόν δεν θα έλυνε το αδιέξοδο στη χωρισμένη σε τρία σχεδόν ισοδύναμα στρατόπεδα Εθνοσυνέλευση, αλλά όσον αφορά στη Λεπέν, ίσως της έδινε τη μεγαλύτερη ευκαιρία της καριέρας της, καταλήγει το Politico.