Δημιουργία νέου προγράμματος «ΣΠΙΤΙ μου ΙΙ», με συνολικό προϋπολογισμό 2 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 1 δισ. ευρώ χρηματοδοτείται από το δανειακό σκέλος του ΤΑΑ και 1 δισ. ευρώ από τις εμπορικές τράπεζες. Το επιτόκιο θα είναι μειωμένο κατά 50% από το τρέχον εμπορικό, καθώς το ποσό που χρηματοδοτείται από το ΤΑΑ θα είναι άτοκο. Τα ηλικιακά και εισοδηματικά κριτήρια διευρύνονται σε σχέση με το πρώτο πρόγραμμα «ΣΠΙΤΙ μου». Το πρόγραμμα θα καλύπτει φυσικά πρόσωπα και ζευγάρια ηλικίας 25 έως 50 ετών, με εισόδημα το οποίο κυμαίνεται από 10.000 ευρώ έως 20.000 ευρώ για τον άγαμο, ενώ για το ζευγάρι αυξάνεται σε 28.000 ευρώ με προσαύξηση 4.000 ευρώ για κάθε τέκνο.

Όταν η μέση τιμή ενοικίου στην Αττική αγγίζει τα 12 ευρώ ανά τετραγωνικό και στη Θεσσαλονίκη φτάνει τα 8,5 ευρώ, είναι προφανές ότι το 30% των νοικοκυριών που διαμένουν, πλέον, σε μισθωμένη κατοικία δοκιμάζουν τα όρια των αντοχών τους.

Επιπρόσθετο πρόγραμμα ύψους 400 εκατ. ευρώ μέσω του δανειακού σκέλους του ΤΑΑ για την ενεργειακή αναβάθμιση παλιών κατοικιών με μηδενικό επιτόκιο.

Απαλλαγή για τρία έτη από τον φόρο εισοδήματος των εισοδημάτων από ενοίκια ακινήτων εμβαδού έως 120 τ.μ., τα οποία θα εκμισθωθούν με μακροχρόνια μίσθωση, ενώ ήταν «κενά» ή σε βραχυχρόνια μίσθωση για τουλάχιστον τρία έτη. Το εκτιμώμενο κόστος για το 2025 ανέρχεται σε 3 εκατ. ευρώ και για τα έτη 2026-2028 σε 13 εκατ. ευρώ, κατ’ έτος.

Τα στοιχεία μιλάνε μόνα τους. Σύμφωνα με το indomio, τον Σεπτέμβριο η μέση ζητούμενη τιμή για κατοικίες προς ενοικίαση ήταν 10 ευρώ ανά τ.μ., με μια αύξηση του 6,61% σε σύγκριση με τον περσινό Σεπτέμβριο. Πριν από μόλις τρία χρόνια η μέση τιμή πανελλαδικά μόλις που ξεπερνούσε τα 7 ευρώ ανά τετραγωνικό.

Αύξηση του επιδόματος στέγασης, στο πλαίσιο της εν γένει αναμόρφωσης των επιδομάτων, από το ποσό των 70 ευρώ στο ποσό των 125 ευρώ και στο ποσό των 75 ευρώ, αναλόγως της εισοδηματικής κλίμακας, το οποίο προσαυξάνεται κατά 30% για κάθε τέκνο, ενώ παράλληλα εισάγονται και στοχευμένα περιουσιακά κριτήρια.

Απαγόρευση νέας βραχυχρόνιας μίσθωσης, κατά τη διάρκεια του 2025, για διαμερίσματα που βρίσκονται στο πρώτο, δεύτερο και τρίτο δημοτικό διαμέρισμα του κέντρου της Αθήνας, λόγω του ιδιαίτερα υψηλού ποσοστού των διαμερισμάτων που διατίθενται για βραχυχρόνια μίσθωση.

Αύξηση του τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση για βραχυχρόνιες μισθώσεις, κατά τους μεν χειμερινούς μήνες από 0,5 ευρώ σε 2 ευρώ ανά διανυκτέρευση, κατά τους δε καλοκαιρινούς μήνες από 1,5 ευρώ σε 8 ευρώ ανά διανυκτέρευση.

Διπλασιασμός της μέγιστης επιδότησης του προγράμματος «Ανακαινίζω – Νοικιάζω» από το ποσό των 4.000 ευρώ στο ποσό των 8.000 ευρώ, η οποία θα καλύπτει το 60% έναντι του 40% των δαπανών. Το πρόγραμμα έχει προϋπολογισμό 50 εκατ. ευρώ και, συγκεκριμένα, 25 εκατ. ευρώ για το 2024 και 25 εκατ. ευρώ για το 2025.

Προφανές είναι ότι οι μέσοι όροι δεν αποτυπώνουν πλήρως την πραγματικότητα, καθώς στα μεγάλα αστικά κέντρα και στα νησιά η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου. Η ζητούμενη τιμή για ακίνητα προς ενοικίαση είναι υψηλότερη στην Αττική, με 11,97 ευρώ ανά τ.μ., ενώ η χαμηλότερη καταγράφεται στη Στερεά Ελλάδα, με 6,30 ευρώ ανά τ.μ. 

Επέκταση, για ένα ακόμα έτος (μέχρι το τέλος του 2025), της αναστολής του ΦΠΑ στις νέες οικοδομές, με σκοπό την αύξηση των προς διάθεση κατοικιών, με ετήσιο κόστος 18 εκατ. ευρώ.

Αξιοποίηση ακινήτων του Δημοσίου μέσω διαγωνιστικών διαδικασιών, στο πλαίσιο του προγράμματος «Κοινωνική Αντιπαροχή», με δαπάνες του αναδόχου, ο οποίος έχει τη δυνατότητα εκμετάλλευσης του ακινήτου και παράλληλα την υποχρέωση εκμίσθωσής του.

Ειδικά όσον αφορά στον Νομό Αττικής, ακόμα και στο κέντρο της πόλης, τα ενοίκια χτυπάνε κόκκινo, προσεγγίζοντας τα 11,5 ευρώ ανά τετραγωνικό. Όποιος αναζητεί, μάλιστα, στέγη στα Βόρεια ή στα Νότια Προάστια, ξεκινά με την παραδοχή ότι θα πρέπει να «αφιερώσει» ίσως και πάνω από έναν μισθό.

Ο Προϋπολογισμός του 2025 ενσωματώνει τις παρεμβάσεις που συνθέτουν τον σχεδιασμό της στεγαστικής πολιτικής και διά γυμνού οφθαλμού είναι σαφής η στόχευση: κίνητρα για την αγορά κατοικίας – κίνητρα για το «άνοιγμα» και την εκμίσθωση άνω των 700.000 «κενών» κατοικιών – αντικίνητρα για βραχυχρόνιες μισθώσεις.    

Ειδικότερα, οι κυριότερες παρεμβάσεις συνίστανται στα εξής: