Παλμός, πολλή συγκίνηση και τραγούδια που έγιναν χέρια ενωμένα και σηκώθηκαν στον ουρανό. Το κατάμεστο Καλλιμάρμαρο τραγούδησε για τα 57 θύματα του πολύνεκρου δυστυχήματος των Τεμπών, ενώ παράλληλα στο δωρεάν live streaming συνδέθηκαν πάνω από 42.000 θεατές οι οποίοι παρακολούθησαν τη συναυλία online μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας estage.gr από όλη την Ελλάδα.

Συγκίνηση και μηνύματα αλληλεγγύης και μνήμης στην μεγάλη συναυλία για τα θύματα που χάθηκαν στα Τέμπη στο Καλλιμάρμαρο το βράδυ της Παρασκευής 11 Οκτωβρίου.

Θυμίζουμε ότι την πρόταση για δωρεάν ζωντανή μετάδοση μέσω διαδικτύου της συναυλίας για τα Τέμπη είχαν κάνει οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες, μέσα από την παρότρυνση του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Η βραδιά ένωσε 39.000 θεατές που βρέθηκαν στο Καλλιμάρμαρο συν όσους συνδέθηκαν online και όλοι μαζί φωνάξαμε “δυνατά” μηνύματα αλληλεγγύης, αλήθειας και μνήμης.  

Για τα θύματα των Τεμπών ανέβηκαν στη σκηνή του Καλλιμάρμαρου (με σειρά εμφάνισης) οι: Λουδοβίκος των Ανωγείων, Κοινοί Θνητοί, Δημήτρης Μυστακίδης, Φοίβος Δεληβοριάς, Τάνια Τσανακλίδου, Σωκράτης Μάλαμας, Ιουλία Καραπατάκη, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Μάρθα Φριντζήλα, Γιάννης Λίταινας, Αλέξανδρος Κτιστάκης.

Την αυλαία της μεγάλης συναυλίας για τα θύματα των Τεμπών έκλεισε ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, που στην προηγούμενη συναυλία του μας είπε ότι “το επόμενο διάστημα θα συναντιόμαστε δισκογραφικά” και δεν θα τον βλέπουμε σε συναυλίες live.

“Ας ζήσουμε μια βραδιά-ένωση και οι φωνές μας να φτάσουν στα άστρα”

Η βραδιά ξεκίνησε στις 19.00 με τα συγκινητικά λόγια από την πλευρά των διοργανωτών:

“Μακάρι να μην χρειαζόταν να είμαστε εδώ απόψε, να βρισκόμασταν με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, όλοι ζωντανοί. Μνημονεύουμε τους ανθρώπους που άδικα έφυγαν τόσο νωρίς. Ας ζήσουμε μια βραδιά ένωση και οι φωνές μας να φτάσουν στα άστρα”.

Την αυλαία της συγκινητικής αυτής βραδιάς μνήμης “άνοιξε” ο Λουδοβίκος των Ανωγείων με ένα τραγούδι που έγραψε ο ίδιος την επόμενη μέρα των Τεμπών. Τίτλος του “Το πικραμύγδαλο του Μάρτη”.

“Όρκο βαρύ σου δίνουμε να ακούσουν οι ουρανοί πως θα δικαιωθούμε ό,τι και να γενεί…” λέει ο Λουδοβίκος και ανοίγει τη βραδιά.

Στην online μετάδοση πλάνα από την Ακρόπολη και το Καλλιμάρμαρο από ψηλά ήταν ένα θέαμα πραγματικά εντυπωσιακό. Οι κερκίδες γεμάτες και μπροστά στη σκηνή νεαρά παιδιά περιμένουν με σεβασμό τους καλλιτέχνες που βγαίνουν διαδοχικά ο ένας μετά τον άλλον.

Κοινοί Θνητοί – “Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους λαούς που βασανίζονται”

Ακολούθως, τη σκυτάλη πήραν οι “Κοινοί Θνητοί” και μαζί με τον υπέροχο Δημήτρη Μυστακίδη τραγούδησαν το κοινό τους τραγούδι “Είμαι από τα παιδιά”. Στη συνέχεια το συγκρότημα από την Εύβοια, που έδωσε έντονη πολιτική δόνηση στην ατμόσφαιρα από νωρίς, είπε το τραγούδι “Τι περιμένουμε” και ακολούθησαν τα “Όμως“, “Ακρόαση”, “Τραγούδια μας” και “Του κόσμου οι λαοί”.

Από τη βραδιά αυτή δεν έλειψε το «Πες στους δικούς μου /Ότι θ’ αργήσω απόψε/ Ένα θα γίνω με τις ράγες και τους καπνούς / Το τελευταίο εισιτήριο κόψε», το τραγούδι, “Θ’αργήσω απόψε”  που ακούστηκε σε όλες τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για την τραγωδία στα Τέμπη.

“Είμαστε όλοι Κοινοί Θνητοί και έχουμε έρθει για να ενώσουμε τον κόσμο όχι να διχάσουμε, όπως πήγε να γίνει σε αυτή την εκδήλωση.”  Ο frontman του συγκροτήματος συνέχισε λέγοντας: “Είμαστε εδώ ενάντια σε κάθε προσπάθεια συγκάλυψης. Σαν συγκρότημα στεκόμαστε δίπλα και είμαστε στο πλευρό αυτών που αγωνίζονται για ασφαλείς μεταφορές, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους λαούς που βασανίζονται.”

Δεληβοριάς – “Σε όσους ανεβαίνουν ψηλά για να κρύβονται καλύτερα”

“Η δικαιοσύνη κυλάει από τα μάτια μας” είπε ο Φοίβος Δεληβοριάς ανεβαίνοντας στη σκηνή με το “Απόψε είμαι κοντά σου”. “Ο,τι τραγουδήσουμε σήμερα είναι αφιερωμένα στους γονείς και συγγενείς που προχωράνε μέσα σε ένα απόλυτο δικαστικό σκοτάδι και για δουν που βρίσκεται κρυμμένη η ευθύνη”.

Ακολούθησε ο “Μπάσταρδος γιος”, το πολύ επίκαιρο “Ψέματα” και ο “Μπάσταρδος γιος”. Το Καλλιμάρμαρο γεμίζει “αστέρια” αφού ο κόσμος ανοίγει τους φακούς στα κινητά. Σειρά έχει το ατμοσφαιρικό “Εκείνη” και πολλά χειροκροτήματα.

Ο Δεληβοριάς αφιέρωσε την “Άγρια Ορχιδέα” σε όσους ανεβαίνουν ψηλά για να κρύβονται καλύτερα. “Στις βουλευτικές ασυλίες και στον νόμο περί ευθύνης υπουργών, στους εθνικούς μας ανευθυνο-υπεύθυνους, στο λουλουδάκι που ευδοκιμεί στα ξύλινα πατώματα…”. Ακολούθησε ο “Καθρέφτης” και ένα τραγούδι που έγραψε ο καλλιτέχνης το προηγούμενο βράδυ και το αφιέρωσε στους γονείς των θυμάτων. Μέσα στο τραγούδι ξεχωρίζει και η φράση “θα σε πάρω όταν φτάσω”.

Τάνια Τσανακλίδου – “Δεν θα ησυχάσουμε ποτέ αν οι ένοχοι δεν πάνε φυλακή”

Χείμαρρος η Τάνια Τσανακλίδου ανέβηκε στη σκηνή λέγοντας: “Στέκομαι εδώ με μεγάλη συγκίνηση και σεβασμό στους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους εκείνο το καταραμένο βράδυ και στους δικούς τους ανθρώπους. Είμαι εδώ μαζί σας για να φωνάξουμε πως δεν ξεχνάμε, δε θα ξεχάσουμε και δε θα ησυχάσουμε ποτέ αν οι ένοχοι δεν πάνε φυλακή”. Ξεκίνησε με το καταπληκτικό “Γράμμα στον κύριο Νίκο Γκάτσο” σε στίχους και μουσική Γιώργου Ανδρέου. Το τραγούδι “Σιωπή” από τα Ξύλινα Σπαθιά ήταν κάτι που δεν περιμέναμε και τουλάχιστον στo live-streaming τα visuals εντυπωσίασαν.

“Νιώθω την ψυχή μου σαν κεράκι αναμένο. Χαίρομαι που είστε εδώ και είστε πολλοί, όταν είμαστε μαζί τίποτα δεν μπορεί να μας νικήσει. Ακολούθησε ” Το “Νανούρισμα” σε μουσική Χρήστου Λεοντή και στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου. Η Τάνια Τσανακλίδου διάβασε μία επιστολή μιας κοπέλας… και μεταξύ άλλων μας παρότρυνε:  “Ας γίνουμε εμείς το φως με το να παίρνουμε θέση, αλλά πάνω από όλα με το να υπερασπιζόμαστε την πίστη σε ένα καλύτερο αύριο, να μην αφήσουμε κανέναν να μας πείσει ότι δεν μπορεί να γίνει καλύτερο το αύριο”….

Σχεδόν χωρίς μουσική η Τσανακλίδου τραγούδησε τοn καταπληκτικό στίχο του Μπρεχτ “είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει…ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε”. Μετά οι “Μοίρες” και ο “Ανθρωπάκος”. “Για δε μ’ αφήνετε ήσυχο άστε με ήσυχο όλοι”, φώναξε όλο το Στάδιο – “θέλω να ζήσω ελεύθερος δίχως ταυτότητα πια.

Μάλαμας – “Για τη χώρα που πατάμε και τον αέρα που αναπνέουμε”

Στη σκηνή ανέβηκε ο Σωκράτης Μάλαμας, και ακολούθησε το μήνυμα της Καρυστιανού για αυτή τη βραδιά που όλοι περιμέναμε: “Δεν ξεχνάμε, δε θα ξεχάσουμε ποτέ, όλοι εμείς είμαστε πλέον ένα, νιώθουμε και επιθυμούμε το ίδιο. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικό αφού αυτό που σκότωσε τα δικά μας παιδιά παραμένει ελεύθερο να σκοτώνει ξανά και ξανά. Ε λοιπόν ποτέ ξανά. Σας ευχαριστούμε από τα βάθη στης καρδιάς μας και μέχρι τους ουρανούς που είστε δίπλα μας. Σήμερα όλη η Ελλάδα τραγουδάει, τόσο δυνατά που σίγουρα ακουγόμαστε στους ουρανούς. Σήμερα όλη η Ελλάδα είναι μία ανοιχτή αγκαλιά για τους αδικοχαμένους μας. Η αγκαλιά αυτή θα είναι πάντα ανοιχτή μέχρι τη δικαίωση και ακόμα παραπέρα”.

Ο Σωκράτης Μάλαμας πήρε τη σκυτάλη και τραγούδησε με την Ιουλία Καραπατάκη τα “Παιδιά στην Πλατεία”. Η Ιουλία μόνη της ερμήνευσε τα “Φύλλα Αλκαλικά” του Μανώλη Λιδάκη και ακολούθησε το “Για την Ελλάδα” που ο Σωκράτης Μάλαμας το αφιέρωμα στο χώμα που πατάμε και τον αέρα που αναπνέουμε. Μετά τους “Μύστες της Ερήμου” ήρθε η ώρα για το τραγούδι που πολλές φορές έχει συνδεθεί με την τραγωδία στα Τέμπη… “Η κοιλάδα των Τεμπών” και οι σημαίες ανέμισαν στο Καλλιμάρμαρο.

Μετά “Το γράμμα” από τον Μάλαμα ακολούθησε η Ιουλία Καραπατάκη με το τραγούδι “Τακούνια για Καρφιά”. “Ευτυχείς, λυπημένοι και πότες” από τον “Λαβύρινθο” του 1996 και μία αφιέρωση στους γονείς με τον “Κήπο”. “Αλλάζει ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο” η γνωστή φράση από την Ηλιόπετρα και ανεμίζουν οι πειρατικές σημαίες.

Μετά τη “Νεραΐδα”, η Καραπατάκη ερμηνεύει το πάλαι ποτέ “Να βάλω τα μεταξωτά”. “Έπιασε βροχή” και φυσικά η “Πριγκιπέσσα” του Μάλαμα, ενώ στο live streaming βλέπουν τη συναυλία 42.300 χρήστες.

Θανάσης Παπακωνσταντίνου: “Μακάρι να ζούσαν και να μην γινόταν αυτή η συναυλία”

“Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους και όλες που ήρθατε για να στηρίξετε την προσπάθεια που είναι για δικαιοσύνη και στη μνήμη των συνανθρώπων μας που χάθηκαν στα Τέμπη. Μακάρι να ζούσαν και να μη γινόταν αυτή η συναυλία” είπε ο Θανάσης τραγουδώντας το “San Michele” και το κοινό τον αποθέωσε. Συνέχισε με τον “Τειρεσία” και ακολούθησε η Μάρθα Φρινζήλα με ασπρόμαυρο μαντήλι παλαιστινιακό στο “Θα με δικάσει”.

Ακολούθησε η “Αδέσποτη Ζωή” που ο Θανάσης αφιέρωσε σε όλες τις αδέσποτες ζωές. Ο Αλέξανδρος Κτιστάκης πήρε τη σκυτάλη με το “Σκέψη Μου Ξημερωμένη” και το “Στις χαραυγές ξεχνιέμαι” και ο Γιάννης Λίταινας είπε συγκλονιστικά τον “Κήπο της Εδέμ”.  Στα “Έρημα Κορμιά” ανέβηκαν οι τόνοι και χόρεψε ο κόσμος. “Τα Παξιμάδια” και το πολυαγαπημένο στο κοινό του Θανάση και του Χαρούλη “Άλογο” ακολούθησαν με τους μουσικούς του Παπακωνσταντίνου να δίνουν τη δική τους μοναδική νότα στη βραδιά.

Ο Θανάσης σύστησε έναν έναν τους μουσικούς, γιατί φυσικά οι μουσικοί είναι η ψυχή κάθε μουσικής συνάντησης. Αφού κάλεσε τον Μάλαμα στη σκηνή είπαν μαζί την “Ανδρομέδα” και έγραψαν τον επίλογο μιας επικής βραδιάς πέντε ωρών για τα θύματα της τραγωδίας των Τεμπών. Ο πραγματικός επίλογος γράφτηκε με τον Πεχλιβάνη και τον Θανάση να μας αποχαιρετά!

Και έτσι γράφτηκε ο επίλογος μιας τεράστιας βραδιάς διάρκειας πάνω από πέντε ωρών, αφιερωμένης στα θύματα των Τεμπών. Μια συναυλίας που θα θυμόμαστε όλοι…