Εννέα αγωνιστικές μετά την έναρξη του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου ο Αρης είναι πρώτος στη βαθμολογία. Λογικό είναι διότι έχει λιγότερα προβλήματα από όλους. Οι τέσσερις που δηλώνουν υποψήφιοι πρωταθλητές (ο ΠΑΟΚ, ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟ) δυσκολεύονται να βρουν σταθερότητα. Ο ΠΑΟΚ έχει δύο νίκες στα τελευταία εννέα ματς σε όλες τις διοργανώσεις που παίρνει μέρος. Ο Ολυμπιακός στο πρωτάθλημα μετά τον Αύγουστο έχει μόλις μια νίκη – αυτή με τον Ατρόμητο. Η ΑΕΚ έχασε στις Σέρρες όπως και στο Αγρίνιο: πήγε υποψιασμένη γιατί πέρυσι οι ισοπαλίες με Παναιτωλικό και Πανσερραϊκό της είχαν στοιχίσει το πρωτάθλημα και φέτος έχασε και τα δυο ματς. Ο ΠΑΟ δεν έχει κερδίσει δυο αγώνες στη σειρά από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος. Ο Αρης έχει σκοράρει (χάρη στο Μορόν…) σε όλα τα ματς από την αρχή του πρωταθλήματος. Στα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟ έχει 7 βαθμούς. Και είναι για πέντε σερί ματς αήττητος. Πώς να μην είναι πρώτος; Κατά τα άλλα παρακολουθούμε ένα συναρπαστικό πρωτάθλημα γιατί οι τέσσερις υποψήφιοι διεκδικητές του έχουν συναρπαστικά προβλήματα. Και μάλιστα συναρπαστικά διαφορετικά.
Ο ΠΑΟΚ έχει από το πουθενά δυο προβλήματα: το πρώτο είναι ότι η Τούμπα έχει πάψει να είναι η έδρα που ήταν. Πρώτα από όλα δεν γεμίζει. Λένε ότι ο λόγος είναι τα ακριβά εισιτήρια: δεν το αποκλείω – όπως και να ‘χει το να αγωνίζεται ο ΠΑΟΚ κόντρα στον ΟΦΗ ύστερα από όλους τους άλλους που έχουν στραβοπατήσει, να ξέρει ότι αν κερδίσει θα είναι μόνος πρώτος στη βαθμολογία και το γήπεδο να είναι μισοάδειο είναι παράξενο. Ο ΟΦΗ ήταν μια ακόμα ομάδα που πίστεψε πως θα κάνει αποτέλεσμα εκεί: προηγήθηκαν ο ΠΑΟ, ο Αρης, η Στεάουα, η Πλζέν – ο ΠΑΟΚ στην έδρα του στο πρωτάθλημα έχει κερδίσει μόνο τον Πανσερραϊκό και τον Παναιτωλικό και μάλιστα καθόλου εύκολα. Φταίει για αυτό το ότι δεν παίρνει γκολ από τα φορ του; Και πέρυσι δεν έπαιρνε αλλά σκόραραν όλοι οι άλλοι. Φταίει ότι στα πιο πολλά από αυτά τα ματς βρέθηκε πίσω στο σκορ και κουράστηκε να κάνει ανατροπές; Μπορεί. Αλλά χθες προηγήθηκε. Φταίει το συνεχές rotation του Ραζβάν Λουτσέσκου που την Κυριακή έβαλε πάλι βασικό τον άγουρο Γκόμεζ που είχε κάνει πέναλτι στο ματς με τον Λεβαδειακό και χθες «έχασε» τον Σανσίδο σε δύο καθοριστικές φάσεις; Μπορεί. Αλλά rotation o Λουτσέσκου πάντα έκανε. Και πάντα έδινε και χρόνο σε νέα παιδιά. Τι βλέπω εγώ; Οτι από την ώρα που άρχισε να γκρινιάζει ο προπονητής του ΠΑΟΚ, ο πρωταθλητής είναι σαν να κατεβαίνει στα ματς χωρίς την καλύτερη προετοιμασία – ειδικά τα εντός έδρας. Φταίνε οι φήμες ότι στον Ρουμάνο έγινε πρόταση να αναλάβει την Εθνική Σαουδικής Αραβίας; Δεν το πιστεύω, γιατί οι Σαουδάραβες προπονητή βρήκαν μια μέρα μετά τον χωρισμό με τον Ρομπέρτο Μαντσίνι. Ο,τι και να φταίει πάντως προκαλεί ζημιά. Και είναι από τις περιπτώσεις που δεν μπορείς να είσαι βέβαιος πως θα το βρει ο Λουτσέσκου.
Κάτι δεν πάει καλά και στην ΑΕΚ. Το είπε μετά το τέλος του ματς με τον Πανσερραϊκό και ο προπονητής της: ο Ματίας Αλμέιδα μάλιστα κάνοντας ένα είδος αυτοκριτικής είπε ότι ίσως δεν μπορεί να λύσει αυτός τα προβλήματα που μεγαλώνουν. Δεν ξέρω τι ήθελε ακριβώς να πει – αν το πιστεύει στην ανάλυσή του έπρεπε να πει τη λέξη «παραιτούμαι». Αυτό που ξέρω είναι ότι ο Αργεντίνος έχει ένα μεγάλο συμβόλαιο που λήγει σε τρία χρόνια και ίσως δεν έχει ξεχάσει πως όταν πέρυσι η Λάτσιο ζήτησε τις υπηρεσίες του, η ΑΕΚ είπε «όχι». Οπως και να ‘χει ο Αλμέιδα έχει δυο προβλήματα που βγάζουν μάτια. Το πρώτο είναι ότι έχει πιο πολλούς παίκτες από όσους χρειάζεται και ότι προσπαθεί να τους έχει όλους χαρούμενους αλλάζοντας διαρκώς την ενδεκάδα. Το δεύτερο είναι ότι έχει άγχος να βγουν οι καλοκαιρινές μεταγραφές και για αυτό επιμένει στον Περέιρα (που σίγουρα δεν είναι καλύτερος από τον Πινέδα), κρατά 90 λεπτά στο γήπεδο τον Λαμέλα (που δεν έχει αντοχές και ενέργεια για να ανταποκριθεί), δίνει χρόνο συμμετοχής στον Μαρσιάλ (που δεν μπορούσε να ξεφύγει από τον 19χρονο Κουτσογούλα…) και χρησιμοποιεί στην ίδια ενδεκάδα τους Πιερό και Λιβάι Γκαρσία (μολονότι ως δίδυμο είναι παράταιρο). Κάπως έτσι ο Αλμέιδα μπορεί να πάει για βραβείο διεθνούς διπλωματίας: δύσκολα όμως θα φτιάξει μια ομάδα με ομοιογένεια, ικανή να παίξει το παιχνίδι που του αρέσει.
Μια ενδεκάδα έχει βρει κι ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ: είναι αυτή που χρησιμοποιήθηκε στα ματς με την Μπράγκα και τη Μάλμε που ο Ολυμπιακός κέρδισε. Αλλά αυτή η ενδεκάδα, από τη μία είναι αμφίβολο αν ενδείκνυται για ματς απέναντι σε ομάδες που παίζουν πολύ κλειστά (όπως ο ψυχωμένος την Κυριακή Αστέρας που κέρδισε τον Ολυμπιακό ύστερα από δέκα χρόνια) και από την άλλη αποτελείται από παίκτες που κατά πως φαίνεται κουράζονται εύκολα. Στην Τρίπολη ο Βάσκος παρουσίασε μια πειραματική ομάδα και ο Ολυμπιακός έχασε. Η ήττα αποδόθηκε πάλι στην αδυναμία των νεοφερμένων (Γουίλιαν, Γιάρεμτσουκ, Στάμενιτς, Γκαρθία κ.λπ.) να προσφέρουν κάτι επιθετικά. Αλλά αν οι «παλιοί» (Ροντινέι, Εσε, Κάρμο, Ζέλσον, Μασούρας, Ελ Κααμπί) δεν μπορούν να παίξουν δυο ματς σε τέσσερις μέρες το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο από αυτό που φαίνεται και η ερώτηση είναι γιατί. Οπως και να ‘χει η εξίσωση που πρέπει να λύσει ο Μεντιλίμπαρ είναι δύσκολη. Ειδικά αν ισχύει αυτό που στην Τρίπολη υπαινίχθηκε, δηλαδή ότι οι παίκτες του διαλέγουν ματς.
Ο κόουτς του ΠΑΟ Ντιέγκο Αλόνσο τουλάχιστον δεν υπαινίχθηκε τίποτα: είπε απλά ότι η ομάδα του «θα καθορίσει το πρωτάθλημα» – όχι θα το κερδίσει, θα το «καθορίσει». Δεν ξέρω αν σκοπός του Αλόνσο είναι η ομάδα του να γίνει ρυθμιστής του πρωταθλήματος – ως στόχος μοιάζει μικρός. Ο ΠΑΟ έβγαλε την Κυριακή το βράδυ ανακοίνωση στήριξης του προπονητή – που σημαίνει πως αναγνωρίζει πως υπάρχει πρόβλημα. Για μένα τα προβλήματα του ΠΑΟ έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι το περασμένο καλοκαίρι διώχνοντας τους Μπρινιόλι, Χουάνκαρ, Ούγκο, Ακαϊντίν, Πέρεθ, Παλάσιος, Μπερνάρ, Αϊτόρ και αδρανοποιώντας τους Βιλένα και Βέρμπιτς ουσιαστικά κάνει ένα νέο ξεκίνημα και χρειάζεται χρόνο. Οπως και να ‘χει ένας προπονητής είναι δύσκολο να δουλέψει όταν αποδοκιμάζεται μόλις ανακοινωθεί το όνομά του στο ΟΑΚΑ. Εδώ άλλοι αποθεώνονται διαρκώς και πάλι δεν τα καταφέρνουν…